środa, 28 stycznia 2015

Magia Księżyca / Fazy i Rytuały

"I są ciała niebieskie i ciała ziemskie,
lecz inny jest blask niebieskich,
a inny ziemskich.
Inny blask Słońca, a inny blask Księżyca
i inny blask gwiazd, bo gwiazda od
gwiazdy różni się jasnością"

W praktyce magicznej Księżyc zawsze odgrywał ważną rolę bądź przez swój wpływ kosmiczny, bądź jako mistyczny symbol. Symbolicznie reprezentuje on intuicję,jasnowidzenie, ukryty aspekt umysłu (podświadomość), duszę, rozwijającego się ducha gatunku ludzkiego, zbiorową nieświadomość, żeńską zasadę w sensie ścisłym, pradawną starożytność, odrodzenie, macierzyństwo, zmianę, pamięć oraz przypływ i odpływ siły życia. W dawnych religiach Księżycowi oddawano cześć jako bogini występującej pod różnymi imionami, takimi jak:
Diana, Selene, Artemida, Tanith, Hekate, Hathor i Isztar.

Jako boginię uważano ją niekiedy za córkę Matki Ziemi, lecz często uznawano Księżyc za bóstwo samoistne. Pierwsze wizerunki bogini Księżyca odnaleziono w prehistorycznych rysunkach naskalnych. Jest ona tam przedstawiana jako kobieta ciężarna z pełnym biustem, trzymająca róg obfitości będący prototypem kotła-kielicha Graala.

Jako archetyp, bogini Księżyca jest przedstawiana w trzech aspektach w stosunku do faz księżycowych. Są nimi: Dziewica lub Czarownica (odzwierciedlająca nów i przybywanie Księżyca), Wielka Matka (pełnia Księżyca) i Stara kobieta albo Wiedźma (ubywanie Księżyca). We wszystkich mitologiach świata odnaleźć można ten aspekt Potrójnej Bogini. W magii księżycowej Potrójna Bogini symbolizuje początek czegoś nowego, urodziny, inicjację i nie\ kontrolowaną lub naturalną energię psychiczną (Dziewica); płodność, wzrastanie, spełnienie i proroctwo (Wielka Matka); śmierć, odrodzenie i starodawną mądrość (Stara kobieta). Niekiedy w mitologii, bogini Księżyca występuje w postaci trzech istot przędzących losy ludzkości na kosmicznej kanwie. Miały one w swej władzy siły życia i śmierci, a także pilnowały naturalnego porządku istnienia.
Potrójna Bogini Księżyca, pilnowała okresowego cyklu wzrastania, rozmnażania i upadku. W dawnych czasach kalendarze często układano według faz Księżyca, zaznaczając w ten sposób upływający czas. Będąc muzą, bogini Księżyca mogła też obdzielać pisarzy, artystów i poetów natchnieniem i zdolnościami twórczymi. W dawnych kulturach zachowywano subtelną równowagę
między pierwiastkiem męskim a żeńskim, reprezentowanym przez Słońce i Księżyc; uważano bowiem, że jest to ważne dla społecznego dobrobytu. Rozróżnienie męskich i żeńskich energii siły życia było ważnym aspektem wierzeń w czasach pogańskich. Z nastaniem epoki Ryb rosło znaczenie męskiej energii słonecznej, zaś wpływ energii Księżyca zaniedbywany był lub nawet celowo tłumiony. Zepchnięcie dawnych misteriów księżycowych i magii Księżyca na margines
człowieczej świadomości zakłóciło równowagę kosmiczną, doprowadzając do zamętu w świecie materii. W naszym studium o magii naturalnej ciągle podkreślamy potrzebę postrzegania ludzkości w aspekcie materialnym. Od najdawniejszych czasów tradycja ezoteryczna, magia, dawne religie i takie nauki okultystyczne, jak astrologia i wróżbiarstwo, wskazywały na istnienie związku człowieka ze wszechświatem. Nowoczesna nauka przyznaje, że naturalne rytmy kosmiczne mają wpływ na ludzki organizm. Zmiany pól elektromagnetycznych Ziemi spowodowane ruchem Księżyca i kosmicznym wpływem Słońca, wywołują w człowieku dostrzegalne zmiany emocjonalne, psychologiczne i fizyczne. Te zmiany biologiczne mają swe odbicie na płaszczyźnie psychicznej i duchowej, gdzie ukryty wpływ Księżyca jest bardziej subtelny, lecz równie silny.
Naukowcy zgodni są obecnie, co do tego, że system nerwowy człowieka podlega wpływom pól elektromagnetycznych pochodzenia planetarnego. Dobrze znane jest oddziaływanie Księżyca na pływy morskie, ale obecnie badacze wierzą, że ciało ludzkie i świat roślin też są podatne na oddziaływanie sił kosmicznych emanujących z ciała księżycowego, potwierdzając w ten sposób wierzenia starożytnych. Fazy Księżyca mają wpływ na wzrost roślin, stąd pochodzi stare ludowe
wierzenie, że należy siać (sadzić) rośliny przy Księżycu. Mogą też mieć wpływ na ludzki umysł i oddziaływać na seksualność zarówno ludzi, jak i zwierząt. Magia księżycowa ma z zasady naturę żeńską. Odpowiada ukrytej, intuicyjnej stronie umysłu będącej źródłem wszelkiej prawdziwej magii. Z tego względu magia księżycowa szczególnie przyciąga kobiety, tym bardziej że ich rytm biologiczny jest zgodny z księżycowym. Kobiety są szczególnie efektywne w magii naturalnej. Nieszczęśliwie się stało, że słoneczny etos epoki Ryb mężczyznom zapewnił dominującą pozycję w arkanach magii. Mężczyźni też mogą stosować magię księżycową, zwłaszcza ci, którzy uaktywnili swą zasadę żeńską. Podkreślamy tu, że nie wskazujemy na pomieszanie płci ani preferencji seksualnej, tylko na mężczyzn, którzy zrównoważyli w sobie męską i żeńską zasadę. Obecnie
istnieje wielu magów - mężczyzn oddanych Wielkiej Bogini w jej rozlicznych postaciach. Autentyczna magia we wszystkich swych postaciach przyznaje, że każde z nas - kobieta czy mężczyzna - posiada w swej psychice pewien potencjał płci przeciwnej. By naprawdę zostać adeptem magii trzeba koniecznie te przeciwności ze sobą pogodzić, równoważąc w sobie element męski z żeńskim. Dla mężczyzny księżycowa magia może właśnie stać się drogą uwolnienia jego
żeńskości, czyli księżycowej jaźni, którą C.G. Jung określił mianem anima.
Stwierdziliśmy już we wcześniejszych rozważaniach o zasadach magii, że praktykowanie jej oznacza zdolność do tworzenia zmian w świadomości i wprowadzania tych zmian lub ulepszeń do świata materialnego. Na drodze magicznej odbywa się to z wykorzystaniem siły podświadomości
będącej we władaniu Księżyca. Ukryte (okultystyczne) moce pozostają w uśpieniu, dopóki ich nie uaktywnimy. Mag czyni to, rzutując magiczną energię do astralu, po to, by spowodować skutki na planie materialnego bytu. Rzutowanie to jest czynnością solarną albo męską (niezależnie od płci maga) i dlatego prawdziwa magia przez uświęcone złączenie umysłu, ciała i ducha jednoczy męskie i żeńskie aspekty psychiki. Kosmiczne pływy lub fazy Księżyca mają szczególne znaczenie dla praktykującego maga. Całkowite przejście Księżyca przez wszystkie fazy miesięcznego cyklu trwa
około 29,5 dnia*, licząc od nowiu przez pełnię do następnego nowiu. W czasach prehistorycznych stosowano 28 -dniowy cykl księżycowy, co odpowiadało zarówno żeńskiemu rytmowi biologicznemu, jak i 13-miesięcznemu rokowi księżycowemu o 364 dniach. W dawnych czasach słowo „Księżyc" odpowiadało naszemu słowu „miesiąc", albowiem w przeszłości liczono czas według faz Księżyca. Przesądna obawa przed liczbą 13, tak zwany zły omen, także odnosi się do pogańskiej czci bogini Księżyca, co w czasach patriarchalnych nie
było dozwolone. W naukach magicznych nów jest czasem rozpoczynania, tworzenia nowych okoliczności, ustanawiania nowych projektów i zawierania nowych przyjaźni, kontaktów handlowych i ogólnie układów społecznych. Gdy nów zmierza w kierunku pełni, mówimy o przybywaniu Księżyca. Każde nowe przedsięwzięcie rozpoczęte przy nowiu, będzie się rozwijać i rozrastać w miarę przybywania Księżyca na niebie. Rytuały magiczne wykonane przy nowiu zaowocują, gdy Księżyc osiągnie pełnię. W fazie przybywania Księżyca, gdy tenże na niebie robi się większy (między nowiem a pełnią), mag może wykonywać rytuały przyciągające doń wartości dodatnie. Sprawdza się to wyjątkowo często między nowiem a pierwszą kwadrą po upływie tygodnia. Wartości, które mag chce przyciągnąć do siebie mogą być natury materialnej, jak pieniądze, dobra praca, mogą stanowić też wartości umysłowe, tj. korzystne wpływy albo wzmocnienie pozytywnych cech charakteru. Okres między nowiem a pełnią jest też zalecany do
astralnej projekcji. Szczególnie trzy dni pełni są uznawane za korzystne dla rzutowania w astral, gdyż w tym czasie energie księżycowe są najpotężniejsze. Przy pełni podróże astralne są łatwiejsze, łatwiej opuścić ciało fizyczne. Zdolności psychiczne też są w tym czasie większe, jest to najlepszy okres dla sztuki wróżbiarskiej. Kiedy minie pełnia, energie lunarne słabną. Okres ten znany jest jako ubywanie Księżyca, wtedy gdy jego tarcza się zmniejsza. W magii jest to czas przeznaczony na pozbywanie się niechcianych rzeczy i odrzucanie szkodliwych oddziaływań wpływających na życie lub osobowość maga. W ciągu tego przedziału lunarnego cyklu można się pozbyć negatywnych emocji; człowiek może odrzucić palenie, można wykonać rytuał uzdrawiania dla pozbycia się schorzeń lub dolegliwości. Leczenie raka zaleca się przeprowadzać w czasie ubywania Księżyca. Jeżeli w domu jest nieprzyjemna atmosfera bądź jest on nawiedzany przez ducha związanego z Ziemią, to ta faza Księżyca najlepiej się nadaje do wykonania rytuału dla zmiany sytuacji. Najlepszym okresem na wykonywanie takich rytuałów jest czas od pierwszego dnia po pełni do ostatniej kwadry. Trzy dni poprzedzające nów stanowią czas, zwany okresem ciemnym Księżyca - wtedy jest na niebie niewidoczny. Tradycyjnie w tym czasie nie należy wykonywać działań magicznych. Jest to naturalna przerwa w działaniach - w ciągu jej trwania mag powstrzymuje swe energie, w cichej kontemplacji przed kosmicznymi narodzinami nowego Księżyca. W dawnej mitologii, okres ciemny Księżyca był poświęcony boginiom ciemności, takim jak: Lilith, Hekate, Morigan, Hel lub Czarnej Izydzie. W miarę rozpowszechniania się religii o dominacji męskiej, a było to w epoce Ryb, następowało ogólne potępienie tych ciemnych aspektów Wielkiej Bogini uważanych za ponure i złe. Jest to błędne podejście, gdyż ciemny okres Księżyca nie jest zgubny, lecz stanowi naturalne przejście między ubywaniem Księżyca a jego nowiem.

FAZY KSIĘŻYCA

Nie każdy czas jest odpowiedni dla każdego rytuału lub zaklęć. Całe nasze życie jest stymulowane przez dwa główne światła - Słońce i Księżyc.
Księżyc jest silnie związany z przypływami i odpływami mórz i oceanów oraz rządzi cyklem menstruacyjnym kobiety. Jest to więc symbol żeńskiej energii i kobiecej magii.

NÓW KSIĘŻYCA :

Podczas swojego obiegu  dookoła Ziemi, trwającego około 28 dni, Księżyc powraca na swoje pierwotne stanowisko. Następuje czas ciemności. Cała Ziemia wstrzymała oddech przed następnym jego nabraniem. Nadszedł czas rozluźnienia i oczekiwania na nowy początek.
Podczas nowiu Księżyc przebywa w tym samym znaku Zodiaku co Słońce. We wszystkich kalendarzach nów oznaczony jest najczęściej czarną tarczą. W okresie nowiu nie odprawia się żadnej magii. Jest to chwila, w której panuje magiczna cisza. Według tradycji białej magii jest to dzień odpoczynku od magii, tzw "Niedziela Czarownicy".  Z kolei według czarnych magów jest to czas najbardziej odpowiedni dla magii niszczycielskiej. W czas nowiu dobrze jest zastosować całodzienny post, ponieważ gotowość oczyszczenia całego ciała z zalegających trucizn jest w tym czasie najwyższa. Wszystkie tkanki komórki ludzkiego ciała mogą się od nich uwolnić i rozpocząć nowe życie.

- rozluźnienie i oczekiwanie
-Niedziela białej czarownicy
-magia niszczycielska
-całodzienny post
-ciało oczyszcza się z toksyn




PIERWSZA KWADRA :

Już w kilka godzin po nowiu na niebie ukazuje się fragment Księżyca - cienki sierp w kształcie litery "D".
Ta jego faza zwana jest również Księżycem wschodzącym lub przybierającym. Jest to czas odbudowy, nowej energii i przyswajania. Człowiek wraz z naturą silnie chłonie w siebie wszystko, ale także łatwo ulega zranieniom. Jest to czas kuracji witaminowej i nowych projektów. Im bardziej Księżyc przybywa, tym rany goją się gorzej i wydłuża się leczenie pooperacyjne. W magii ta kwadra Księżyca przyciąga i wzmacnia wszystkie energie. Jest to dobry czas na uprawianie magii i najlepszy czas na sadzenie ziół.

-odbudowa, energia, przyswajanie
-łatwe zranienia
-kuracja witaminowa
-nowe projekty
-gorzej goją się rany
-przyciąganie i wzmacnianie energii
-sadzenie ziół



PEŁNIA KSIĘŻYCA:

Księżyc zakończył połowę swojej drogi dookoła Ziemi. Na niebie widoczna jest jasna i okrągła jego tarcza. W Kalendarzach pełnia przedstawiana jest jako biały krążek. Nawet podczas tych kilku godzin trwania pełni siły działające na ludzi, zwierzęta i rośliny są silnie odczuwalne. Somnambulicy wędrują we śnie, rany zaczynają więcej krwawić, a zebrane w tym czasie zioła odznaczają się największą mocą. Rośnie w tym czasie liczba urodzeń, ale i przestępstw i wypadków.
W magii również jest to czas mocy, kiedy każdy z nas odczuwa na sobie przypływ mocy psychicznych. Najlepiej jest wykorzystać pełnię, stosując ten sam rytuał magii w siedmiodniowym cyklu, tzn :

trzy dni przed pełnią
podczas pełni
trzy dni po pełni

W ten sposób uzyska się największą i niezwykłą moc. Ponieważ w tym czasie silnie wzmacniają się zdolności umysłowe, mogą one również posłużyć do wywoływania snów proroczych lub snów o nieznanej rzeczywistości. Faza pełni to okres największej obfitości.

-silny wpływ
-lunatykowanie
-zioła mają większą moc
-rany bardziej krwawią
-więcej narodzin ale i przestępstw i wypadków
-moce psychiczne
-wzmocnione zdolności umysłowe
-prorocze sny
-największa obfitość


TRZECIA KWADRA :

Zwana również Księżycem zachodzącym lub ubywającym. Na niebie wygląda wtedy jak pogrubiona litera "C". W tym czasie operacje dają lepsze rezultaty niż zazwyczaj, nawet plomby założone w tym czasie lepiej się trzymają. Lepiej też działają kuracje odchudzające i odtruwające. Następuje faza wzmocnienia całego organizmu.
W magii jest to okres odczyniania innych magii lub eliminowania problemów, nałogów, złej passy, chorób swoich i innych. Wtedy najlepiej udają się podróże w głąb siebie. Jest to również okres zakończenia i przygotowania się do odrodzenia. Najlepszy czas do kończenia niezręcznych lub niechcianych znajomości czy powiązań, które mogą być dla nas szkodliwe.

-operacje dają lepsze rezultaty
-kuracje odchudzające
-faza wzmocnienia
-odczynianie innych magii
-eliminowanie problemów, nałogów, złej passy, chorób
-podróże w głąb siebie
-okres zakończenia
-kończenie niechcianych znajomości


LECZENIE WRAZ Z KSIĘŻYCEM

Magia lecząca to jedna z podstawowych form magii. Osoba lecząca używa energii i własności różnych przedmiotów z otaczającego świata. Boginie Księżyca były także boginiami leczenia i ziół - Izyda, Hekate, Diana. Zaobserwowano, że wszelkie żywe stworzenia reagują na fazy Księżyca. Podczas pełni zwierzęta mają więcej krwi w swoim ciele i silniejsze bicie serca, zaś w roślinach płynie więcej soku. Kobiety często mają menstruację w okolicach nowiu, zaś owulację około pełni. Zielarze silnie przestrzegali faz Księżyca podczas zbierania określonych ziół.
Księżyc może być pomocnym sprzymierzeńcem w leczeniu. Pewne choroby lepiej leczyć podczas pełni, natomiast inne - podczas nowiu.

Księżyc przybywający 

Kwadra w której Księżyca przybywa, jest doskonałym czasem na wzmacnianie organizmu. W tym okresie dobrze jest stosować witaminy, zioła i toniki wzmacniające naturalną odporność ciała.

Na przykład :

-tonik z liści malin na problemy kobiece
-nalewka z owców głogu na wzmocnienie układu krążenia i serca
-nalewka z pokrzywy o oczyszczającym działaniu
-korzeń prawoślazu na dolegliwości układu moczowego
-kuracja łopianowa na wątrobę
-czerwona koniczyna na płodność
-herbata ze słomy owsianej ma problemy z układem nerwowym
-alfa alfa dla ogólnego wzmocnienia i odżywienia organizmu

Dodatkowo podczas przybywania Księżyca trzeba pić nieco więcej wody, aby uniknąć zatrzymani jej w organizmie. Podczas pierwszej kwadry warto także pomyśleć o ziołowych kompresach i kąpielach. To także pora na odżywianie za pomocą witamin, minerałów i innych składników. Nie zaleca się intensywnego odchudzania.

Pełnia 

Pełnia trwa około trzech dni. Jest to niezwykle intensywna faza. Wiele kobiet owuluje podczas pełni. W tym czasie można aplikować silnie działające zioła, np. zwalczające infekcje i wzmacniające ogólną odporność organizmu (cayenne, czosnek, jeżówka purpurowa). Pełnia to także doskonały czas na terapię psychologiczną. W tym okresie emocje są bardziej uwydatnione, zaś zahamowania społeczne - słabsze. Ujawnia się nasza prawdziwa natura, a czasami dochodzi do emocjonalnych wybuchów. Pełnia to dobry czas na wzmacnianie więzi międzyludzkich, nieodpowiednia zaś pora na izolacje czy introspekcje.

Księżyc malejący 

Kwadra w której Księżyca ubywa to doskonała pora na terapeutyczne posty. Nie należy rzecz jasna, pościć zbyt drastycznie, a tylko np ograniczyć pewne pokarmy czy zdecydować się na dietę opartą głównie na warzywach, zupach i sokach. Takie ograniczenie jest doskonałe także w przypadku infekcji typu grypowego. Dodatkowo można stosować ziołowe kuracje oczyszczające z szałwi, imbiru, cytryny, tymianku, lawendy czy mięty. Czas malejącego Księżyca to także doskonały okres na wszelkie kuracje napotne oraz podejmowania prób pozbycia się nałogów i złych nawyków.

Nów 

Nów jest kwadrą równie silną jak Pełnia. Jest to pora korzystania z zapasów, hibernacji, odosobnienia i kontemplacji. W tym czasie unikać należy tłumu i zgromadzeń, a zamiast tego znaleźć czas tylko dla siebie. Najlepiej wstrzymać kuracje ziołowe na czas nowiu. W tym czasie trzeba dużo odpoczywać i nie przejadać się. Podczas nowiu wiele kobiet ma menstruację. Kiedy faza nowiu się skończy, a na niebie pojawia się sierp - cykl lunarny zaczyna się od początku.

KOCIE ZAKLĘCIE NA WZMOCNIENIE SIŁY DUCHOWEJ 

Za pomocą tego zaklęcia nawiązującego do tradycji starożytnego Egiptu oraz jego bóstw (Bastet i Izyda) wzmocnimy swoje siły duchowe i poczujemy mocniejszą więź z korzeniami, naturą i boskim pierwiastkiem, którego obecność konieczna jest do tego, aby życie nasze było pełne.

Do wykonania rytuału potrzebujemy :

-wąs kota
-podobizny Bastet i Izydy
-odbicie kociej łapy na papierze
-olejek jaśminowy i lotosowy
-kadzidło
-kamień kocie/tygrysie oko
-trzy białe świece

Jeśli pragniesz zgłębić tajemnice Naziemia - pełnia
Jeśli pragniesz zgłębić tajemnicę Podziemia - nów

Na Ołtarzu lub stole ustawiamy trzy białe świece po obu jego stronach. Trzecią świecę z tyłu, za plecami. Pomiędzy świecami na ołtarzu umieszczamy podobizny obu bogiń. U ich stóp, pośrodku kładziemy ślad kociej łapy, na nim kamień kocie/tygrysie oko, a na wierzchu koci wąs. Zapalmy kadzidło. Kładziemy ręce na "kocich akcesoriach" i mówimy :

"Szukam przewodnika na duchowej drodze,
Niech szlak kocich łap do prawdy mnie prowadzi!
Kocim okiem przejrzę duchowe ciemności
I dojrzę światło, które wszystko rozjaśni.
Koci wąs powiedzie mnie właściwą drogą,
Panie Mądrości do serca i duszy przemówią.
Niech ich słowa obdarzą mnie mocą widzenia,
Po poszukuję prawdy i oświecenia!"

Siedzimy spokojnie przez kilka minut, rozmyślając o duchowych ideach, które pragniemy zagłębić i o duchowej ścieżce, którą pragniemy obrać. Kiedy skończymy gasimy świece. One i inne rekwizyty mogą być wykorzystane dowolną liczbę razy.
Nośmy przy sobie kamień kocie/tygrysie oko.

KSIĘŻYCOWY TONIK / KSIĘŻYCOWA WODA

Zawiera księżycową energię, leczącą moc i przywracającą równowagę i jedność naszego ciała, duszy i umysłu. Kryształy białego kwarcu katalizują absorbowanie księżycowej mocy, a także zwiększają leczniczą moc.
Aby sporządzić księżycowy tonik, czekamy na noc tuż przed pełnią. Umieszczamy kryształ w przezroczystym szklanym naczyniu i zalewamy filiżanką czystej wody (powinna całkowicie przykryć kryształ). Sprawdzamy kiedy dokładnie następuje zachód słońca i dokładnie o tej porze wynosimy naczynie z kryształem na dwór. Owijamy przezroczystą folią i ustawiamy w miejscu, które będzie oświetlone przez Księżyc. O świcie powracamy po naczynie i zabieramy do domu. Woda jest naładowana mocą Księżyca. Wypijamy łyk każdego ranka.


UDROŻNIANIE KSIĘŻYCOWEJ ENERGII

Z energiami lunarnymi można kontaktować się za pomocą następującego postępowania lub odpowiednio ukierunkowanej medytacji. Zaleca się wykonywanie tych działań w czasie pełni, szczególnie, gdy Księżyc jest nocą widoczny na niebie. Usiądź na krześle zapewniającym oparcie plecom. Przyjmij egipską pozę medytacyjną. Zapewnij sobie dobrą widoczność pełni Księżyca. Jeśli to nie jest możliwe, postaraj się, aby jedynym oświetleniem pomieszczenia było światło Księżyca. Jeżeli ze swego miejsca możesz widzieć Księżyc, to wpatruj się w niego przez kilka minut, nie przerywając naturalnego mrugania. Jeżeli nie widzisz Księżyca, wizualizuj go sobie, jak zawieszony na czarnym niebie widoczny jest w całej pełni. Zamknij oczy i wyobrażaj sobie, że obserwujesz Księżyc, jakbyś był astronautą zbliżającym się doń z przestrzeni zewnętrznej. Stopniowo Księżyc powiększa się coraz bardziej, aż do wypełnienia całego twego pola
widzenia. Poruszasz się teraz nad powierzchnią Księżyca. Poniżej masz turnie księżycowych gór, ostre krawędzie kraterów wypełnionych atramentową czernią i wielkie otwarte przestrzenie pokryte szaroburym pyłem. W dali nad horyzontem widać Ziemię: zielono-biało-niebieską kulę, odcinającą się od czarnego nieba usianego punktami świecącymi jaskrawobiałym światłem. Nagle poniżej w jednym z większych kraterów dostrzegasz błyszczące srebrne światło. Jak przyciągany magnesem opadasz w kierunku źródła tego światła. Będąc blisko, stwierdzasz, że jest to kula srebrnego
światła o średnicy około dwóch metrów unosząca się nad pokrytą pyłem powierzchnią krateru. Zbliżasz się bez obaw i zanurzasz w tej kuli światła. Obróciwszy się, widzisz księżycowy krajobraz, lecz w taki sposób, jakbyś go oglądał przez zamglone szkło. Teraz masz wrażenie, że przebywasz w dźwigu osobowym ruszającym z dużym przyspieszeniem, a i zewnętrzny krajobraz się zmienił.
Wychodzisz z tej kuli srebrnego światła na połyskującą, oszronioną trawę. Powietrze jest zimne
i przejrzyste, panuje noc. W oddali majaczą postrzępione szczyty gór pokrytych śniegiem, przypominają ci oglądane kiedyś zdjęcia z Himalajów. Pomimo nocy, krajobraz zdaje się być
oświetlony łagodnym, srebrnym światłem, pochodzącym nie wiadomo skąd.  Przed tobą jest stroma ścieżka wiodąca w dół, w dolinę poniżej gór. Schodząc tą ścieżką, dostrzegasz osoby
chodzące po dnie doliny. Ubrane są w jednakowe białe szaty. Wśród nich są mężczyźni, kobiety i dzieci w każdym wieku. Chodzą powoli małymi grupkami prowadzeni przez młodą dziewczynę. Ona również ma na sobie białą szatę, lecz na szyi nosi srebrny wisiorek w kształcie półksiężyca. Obróciwszy się, przygląda się tobie, a oczy jej błyszczą jak gwiazdy oglądane nad powierzchnią Księżyca. Kiwa na ciebie, ale ty się nie ruszasz, gdyż jej droga nie jest twoją ścieżką. Z wolna postacie te wychodzą z doliny i znikają w cieniach rzucanych przez góry. Ty też opuszczasz dolinę, a wtedy spoza wystającej skały wchodzi na ścieżkę niewielka postać w czarnej szacie. Osoba ta ma twarz zakrytą kapturem i nie sposób określić - mężczyzna to, czy kobieta. Mimo że się pojawiła
nagle, nie przestraszyła cię, gdyż znajdujesz się w królestwie Wielkiej Bogini, gdzie żadne z jej dzieci nie może doznać krzywdy. Osoba kłania się w pozdrowieniu i cichym głosem zapytuje, czego poszukujesz w tym miejscu. Odpowiadasz, że twym życzeniem jest poznanie tajemnic tego królestwa. Osoba potakuje głową, przyznając, że dałeś prawidłową odpowiedź, i z pomocą powiewającego rękawa daje znak, byś szedł za nią. Osoba ta, przypominająca karła, posuwa się przodem, jakby unosiła się nad ziemią, nie dotykając jej. W oddali, w centrum ośnieżonego placu, widzisz kryształową kopułę oświetlającą ten księżycowy świat. Osoba daje ci znak, a ty przechodzisz przez ścianę kopuły, jakbyś przeszedł przez sieć pajęczą. Kryształowa kopuła oświetlona jest od wewnątrz łagodnym białym światłem. Twój, przypominający elfa przewodnik kłania się w stronę środka kopuły. Patrząc w kierunku tego gestu, dostrzegasz trzy postacie siedzące na srebrnych tronach w środku kopuły. Czujesz się przytłoczony energią emanującą z tych postaci. Pierwszą z nich jest ta dziewczyna, która prowadziła osoby w białych szatach idące doliną. Daje znak kiwnięciem i lekkim uśmiechem, że cię poznaje. Obok niej siedzi starsza dama, która by mogła być jej matką, gdyż ma podobnie błyszczące oczy, tylko twarz ma starszą z oznakami mądrości. W oczach jej przebija cała mądrość świata. Ciało jej w części zakryte długą białą szatą, pełniejsze jest od ciała dziewczyny, przy tym wywiera wrażenie, jakby była w ciąży. Spojrzała na
dziewczynę, wymieniając z nią skinienia. Trzecia postać pod kryształową kopułą, jest mniejsza
od pozostałych i znacznie starsza. Zgięta we dwoje ze starości, ma na sobie srebrny płaszcz osłaniający jej twarz prócz oczu pałających energią młodości. Przed tymi trzema kobiecymi postaciami ustawiony jest ogromny trójnożny kocioł. Na krawędzi tego magicznego naczynia umieszczone są ogromne mlecznobiałe kamienie, które wydają się jarzyć kolorowym światłem. Stara kobieta kiwa, byś podszedł. Zaglądasz do kotła, widząc odmęt srebrnego światła. Wszystko zaczyna wirować, a trzy postacie stapiają się w jedno i znikają. Stoisz w środku kuli srebrnego światła na dnie krateru. Wychodzisz z niej na pylistą powierzchnię Księżyca. Powierzchnia ta zaczyna się od ciebie oddalać, a ty patrzysz na Księżyc z góry. Otacza cię czarne niebo, a Księżyc, oddalając się, maleje w oczach. Nagle się odnajdujesz wpatrzony w pełnię Księżyca widoczną z Ziemi. Twoja podróż się skończyła.
Opisane wyżej udrożnienie napisane zostało po to, by wprowadzić cię w subtelne energie księżycowych misteriów. Wykorzystano w nim pewne kluczowe symbole i wyobrażenia pozwalające na zestrojenie się z oddziaływaniem Potrójnej Bogini.

KSIĘŻYCOWY RYTUAŁ 

Dla podobnych lunarnych celów można wykonać następujący rytuał. Najlepiej, gdy wykonuje się go na zewnątrz; jeśli nie jest to możliwe, można go przeprowadzić również w budynku, z miejsca, z którego widoczny jest Księżyc w pełni lub jego promienie. Przed wykonaniem rytuału weź kąpiel, pamiętając, że woda oczyszcza ducha tak samo, jak oczyszcza ciało. Do wykonania tego rytuału będziesz potrzebował sześć świec: (niebieskie, białe lub srebrne), trochę kadzidła, kompas, i kielich z naturalnym sokiem owocowym lub winem.
Najpierw utwórz okrąg w wybranym miejscu twego działania. Potem zapal kadzidło na ołtarzu i miej w zasięgu wzroku wizerunek bogini Księżyca. Na ołtarzu postaw kielich, a po obu jego stronach zapalone świece. Posiedź nieruchomo przez parę minut, zanim rozpoczniesz następujący, pełny rytuał księżycowy. Gdy będziesz gotów, wypowiedz głośno:

O, władczyni Księżyca,
mistrzyni srebrnej magii.
Tym okręgiem ustanawiam uświęcone miejsce
przeznaczone twojemu imieniu.

Postaw zapaloną świecę w północnej ćwiartce i powiedz:

O, władczyni Księżyca,
Ziemia wyciąga do ciebie ręce,
a jest ona bogata i płodna
dzięki twojej władzy.

Zapal świecę we wschodniej ćwiartce i powiedz:

O, władczyni Księżyca,
niech powietrze napełni się twoją obecnością,
niech wiatr łagodnie wyśpiewuje
twoje imię.

Zapal świecę w południowej ćwiartce okręgu i powiedz głośno:

O, władczyni Księżyca,
która zmieniasz pory roku,
niech każda z nich dodaje chwały
naturalnemu światu.

Postaw zapaloną świecę w zachodniej ćwiartce i powiedz głośno:

O, władczyni Księżyca,
ty jesteś królową mórz i pływów.
Niech wody tych oceanów
płyną czyste i przejrzyste.

Stań przed ołtarzem albo w środku swego okręgu, unieś ręce w kierunku Księżyca w pełni. Powiedz:

O, władczyni Księżyca,
uświęcony ten okrąg
ustanowiony został tej nocy
dla chwały twego imienia.
Usilnie cię proszę, byś zaszczyciła ten okrąg
swą obecnością tej nocy.

Stań na chwil parę z rękami wzniesionymi w stronę Księżyca w pełni i wpatruj się w wizerunek bogini Księżyca ustawiony na ołtarzu. Klęknij przed ołtarzem i weź kielich. Unieś go trzykrotnie w stronę Księżyca w pełni i powiedz głośno:

O, władczyni Księżyca,
rozlewam ten napój
ku twej chwale.
Rozlej przed ołtarzem kilka kropel wina i powiedz:
O, władczyni Księżyca,
wypijam ten toast
na twoją chwałę.

Opróżnij kielich i postaw go na ołtarzu.

Potem usiądź i odpręż się, rozpatrując trzy aspekty bogini Księżyca: Dziewicę, Wielką Matkę i Starą Kobietę. Medytuj o różnych formach magii związanej z boginią Księżyca. Na zakończenie tego rytuału zgaś świece ustawione na okręgu i powiedz:

O, władczyni Księżyca,
dziękuję, że wzmocniłaś mnie
swym przybyciem.
Mistrzyni magii,
niech twoja miłość, władza i mądrość
będą moimi.

Wykonaj rytuał zamknięcia okręgu, tak  jak to opisano przedtem i zgaś pozostałe dwie świece na ołtarzu. Powiedz głośno, wyraźnie i z naciskiem:

Rytuał jest skończony.

Celem praktyki udrożniania księżycowego, jak również przedstawionego rytuału, jest umożliwienie ci kontaktowania się z energiami Księżyca i zastosowanie ich do skutecznego realizowania Magii Lunarnej. Jak wykonać proste zadanie z zakresu magii księżycowej? Chcąc pozyskać dobroczynne wpływy Księżyca wykonaj poniższe działanie w nocy pełni Księżyca lub którejkolwiek nocy w czasie jego przybywania, aż do pierwszej kwadry. Przebiegi faz Księżyca podane są prawie we wszystkich kalendarzach. Weź kartkę czystego, nie zapisanego papieru. Narysuj symbol przybywającego Księżyca. Poniżej napisz, co chcesz uzyskać, używając jednego z magicznych
alfabetów. Może chciałbyś mieć lepszą pracę, poprawić stan zdrowia albo dostać podwyżkę. Nie spiesz się przy formułowaniu prośby. Przemyśl dokładnie wszystko i koniecznie pisz piórem, a nie łatwym do wymazania ołówkiem. Zrób to bardzo starannie, dbając, aby każdy znak napisany był czytelnie. Pisząc prośbę, wizualizuj te wydarzenia, które mają urzeczywistnić
twe zamiary. Napisawszy prośbę, złóż kartkę starannie. Miej ją cały czas przy sobie, aż do następnej pełni, wtedy ją zniszcz. Prośba twa powinna się spełnić w czasie między nowiem
a następną pełnią. Jeżeli chcesz się pozbyć niekorzystnych okoliczności swego życia, takich jak: niedostatek, brak zdrowia, czy brak powodzenia postępuj w następujący sposób. Wybierz jedną z tych nocy, które nastąpią w czasie: od pełni Księżyca, do trzech dni przed nowiem (a szczególnie
między pełnią a ostatnią kwadrą). Weź czystą kartkę białego papieru, narysuj symbol wyobrażający ubywanie Księżyca, a poniżej napisz dowolnym magicznym pismem, czego chcesz się pozbyć. Twoją prośbę o uwolnienie powinieneś zniszczyć przed następną pełnią. Jeżeli chcesz pozyskać kilka różnych rzeczy w czasie tych nocy, kiedy Księżyca przybywa albo pozbyć się kilku uciążliwości, gdy Księżyca ubywa, to musisz napisać oddzielną prośbę dla każdej z nich. Pamiętaj koniecznie o tym, by zniszczyć je przed upływem wyznaczonej daty. Inaczej, przywołane siły magiczne zostaną unicestwione. Mówiliśmy już o tym, że pełnię Księżyca można
wykorzystać do przepowiadania przyszłości. Tym celom służy rytuał podany poniżej.
Użyjesz: sześciu białych, niebieskich lub srebrnych świec, potrzebny też będzie kompas i trochę kadzidła.Prócz tego będzie ci potrzebny jakiś środek do wróżenia, jak tarot, kryształ, runy itp. Jest to rytuał dedykowany bogini Księżyca, więc by pozostać w zgodzie z tradycją, użyj czarki napełnionej wodą. Najlepiej wziąć wodę ze źródła lub studni, jednak przy braku takowej możesz wziąć butelkowaną wodę źródlaną kupioną w sklepie ze zdrową żywnością, czy nawet supermarkecie. Czarkę napełnioną do połowy wodą ustaw na ołtarzu, dodając parę kwiatów poświęconych bogini Księżyca. Dokonaj otwarcia okręgu i zapal dwie świece na ołtarzu oraz cztery w głównych punktach okręgu. Zapal kadzidło i powiedz:

O, władczyni Księżyca,
mistrzyni srebrnej magii,
strażniczko wrót astralnego planu.
Czynię ten okrąg w tę noc
przybywającego (pełnego) Księżyca
ku twej chwale.

Weź kadzidło z ołtarza i obejdź trzykrotnie okrąg, idąc zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Postaw kadzidło na ołtarzu i powiedz głośno:

O, władczyni Księżyca,
otwórz przede mną wrota
Tamtego Świata,
bym dojrzeć mógł,
co przyszłość zakrywa.
Uczyń mój wewnętrzny wzrok
silnym i jasnym,
bym mógł się przebić
przez przegrodę między światem tym a tamtym.
Niech to, co ma nadejść
będzie odsłonięte.
Księżyc wisi wysoko na niebie, a ci, co oczy mają widzące,
niech wypatrują tajemnic
ukrytych za jego twarzą

Medytuj o celu swego wróżenia. Weź czarkę z wodą w obie ręce i wpatruj się w nią. Nie wysilaj zbytnio wzroku i mrugaj odruchowo. Bądź odprężony. Być może nie od razu dostrzeżesz wynik, lecz wytrwale patrząc, zaczniesz dostrzegać zamglone kształty, kolorowe światła i symbole albo obrazy mające dla ciebie znaczenie. Po zakończeniu wróżenia odstaw czarkę z wodą na ołtarz. Na zakończenie rytuału wypowiedz głośno następujące słowa kończące:

O, władczyni Księżyca,
mistrzyni srebrnej magii,
strażniczko astralnego planu,
dziękuję ci, że pomogłaś
w tę noc przybywającego (w pełni) Księżyca
odsłonić mi kształty tego,
co ma nadejść.

Zewrzyj okrąg zwykłym sposobem zgaś świece i kadzidło, z zachowaniem ostrożności. Magia księżycowa jest jedną z najwdzięczniejszych postaci techniki magicznej. Jest też jedną z najważniejszych. Wśród magów panuje przekonanie, że żeńska postać energii lunarnej jest tym aspektem siły życia, która wytwarza skutki magiczne w astralu. Gdy te zostaną przeniesione do świata fizycznego, mamy do czynienia z autentyczną magią.

LINKI : 

Mistyczny Wymiar - Księżyc
Magia Nowiu i Pełni
Pełnia Księżyca - Wszystko co powinieneś wiedzieć
Zaklęcia miłosne przy pełni Księżyca
Jak dobrze wykorzystać energię Pełni Księżyca
Księżyc - jego magia i twarze
Rytuały na Nów Księżyca
Magia Księżyca
Okulta - zaklęcia przy Księżycu
Magia faz Księżyca
Księżyc i jego fazy
Runiczne drogowskazy - Cztery fazy księżyca