piątek, 14 lipca 2017

Symbole magiczne i nie tylko 221 symboli

"Dlaczego mają taką siłę oddziaływania.....

Symbole to forma wyrażania właściwości energii naszego umysłu w materialnej przestrzeni, która łączący w sobie energie promieniowania kształtu z energią pobraną z pola kwantowego (przestrzeni Akaszy, pola biomorfogenetycznego, jak kto woli tytułować gdyż różnica jest tylko w sposobie naszego myślenia o tych zjawiskach....) Jako podstawową energią światła, budulca całego wszechświata, i oddziałuje zwrotnie na tę część naszej świadomości i podświadomości, w której tworzą się wrażenia wzrokowe....


Jest wiele form wyrażania symboli, są nimi niosące swoistą energie imiona, liczby, przedmioty(z każdego przedmiotu może uczynić symbol), gesty i kształty....


Nie należy lekceważyć siły oddziaływania symboli na naszą istotę gdyż znane są przypadki gdzie wpływ symboli wywołuje nawet ostre reakcje podprogowe (nieświadoma części psychiki), które przekładają, się na reakcje naszego ciała, od opętania po ekstazę ( wiele agend rządowych prowadzi szeroko zakrojone badania w zakresie programowania podprogowego).....Wpływ symboli na nas opiera się o podstawowy klucz istnienia zależności w wszechświecie, które suma sumarum wszystko sprowadzają na naszej materialnej płaszczyźnie istnienia do zapisu matematyczno - fizycznego, przy czym matematyka odzwierciedla się właśnie w postaci geometrii ( geometria jest odzwierciedleniem energię kształtu symboli)..... i choć to niepojęte w chwili obecnej dla naszej nauki, to fizyka również przyjmuje taką postać (fraktalna rzeczywistości)......


Na tej podstawie możemy stwierdzić, że w całym wszechświecie nie ma dzieła przypadku, wszystko ma swoje znaczenie i jest przewidziane jako generalna samo-aktualizująca się zasada, nadzorująca wszystko od drobinki kwantu po ostateczny punkt „Omega” i nic nie wydarza się samo z siebie, jednak zasada ta dopuszcza, ba jest na tym oparta..... na indywidualnym rozwóju jednostki..... i całego gatunku, który poprzez mnogość pewnych doznań, odczuć i uczuć wnosi nową lepszą treści do funkcjonowania całego swojego gatunku..... I tu właśnie mieści się siła oddziaływania pewnych symboli, a i z tego właśnie wynika tak wielka ich siła oddziaływania....


Jak to się dzieje?... Poprzez głębokie skupienie naszej świadomości na jednym symbolu łączymy się z jego przestrzennym oddziaływaniem, przy czym największe znaczenie ma intensywność naszych doznań (głębokość modlitwy), tworzymy w swoim umyśle specyficzny obraz oparty na naszych głębokich emocjach.... Takie sprzęgnięcie się dwóch płaszczyzn (naszego umysłu i symbolu) powoduje wymianę pewnej ilości światła, energii, czyli informacji, gdzie część naszych uczuć (dobrych czy złych) wzmacnia swoją treścią dany symbol a ta część, którą on emanuje wpływa na nas i pozostaje w naszym umyśle.....Duże grupy wyznaniowe nadają znaczenia i mocy swoim symbolom, poprzez utrzymywanie w umyśle energii swojego symbolu( dzięki na przykład codziennym modlitwa), nie jest to bez znaczenia na całość naszego gatunku, ale odbiór energii konkretnego symbolu jest uzależniony od indywidualnych doznań każdego z nas, przy czym istotą sprawy wydaje się być pojmowanie naszych doznań na przestrzeni wielu inkarnacji gdzie można śmiało, powiedziec że silne symbole oddziałują bardzo mocno na jednostki stojące na niskim poziomie rozwoju osobistego, natomiast wraz z rozwojem świadomości uwalniamy się od wpływu wielu czynników energetycznych naszego otoczenia w tym i energii symboli..


Teraz możemy sobie wyobrazić siłę oddziaływania pewnych symboli, run, znaków, mantry, przedmiotów, gestów czy nawet słów..... Kiedy miliony a przecież nieraz nawet miliard ludzi w jednym czasie skupiają siłę swoich uczuć na jednym tylko przedmiocie....... No cóż..... Tak to właśnie wygląda....


Nie mniej jednak to wszystko najczęściej dzieje się poza naszą pełną świadomością, lecz ma niezaprzeczalny przecież na nią wpływ....


Wiedzą o tym i usiłują to wykorzystać różne instytucje rządowe, ale i pozarządowe, a najlepszym tego przykładem są banki, które jako swoje główne logo stosują energetyczne symbole wzmacniające przepływ.... W tym przypadku gotówki....


Musimy też zrozumieć, że symbole posiadają tak wielką energię powstałą za naszą przyczyną, kultywowaną nieraz tysiące lat w umysłach wielu pokoleń, w których i my mieliśmy przecież swoje miejsce.....


To my jesteśmy twórcami i odbiorcami energii wielu z tych symboli.... Jesteśmy częścią energii, która je stworzyła i która je podsyca...


My sprawiliśmy, że zaistniały w naszej świadomości i nabrały dla nas mocy wyrażania naszych idei za pomocą jednego gestu, słowa, symbolu.... Świadomie możemy poprzez medytacje i wizualizacje korzystać z energii symboli w postaci graficznej (yantra) i dźwiękowej (mantra). Wizualizacja konkretnego symbolu podczas medytacji pozwala nam dostroić naszą podświadomość do częstotliwości niezbędnych do korzystania z energii niesionej przez symbol. Symbole są potrzebne, wręcz niezbędne, wielu ludziom na ich drodze, tak jak i religie monoteistyczne oświetlają drogę, pozwalając dostosować swoje jeszcze nie do końca określone poczucie własnych wartości do określonej grupy społecznej i określonych zachowań. Ale w końcu kiedyś musimy się wyzwolić spod ich wpływu by poznać prawdziwą istotę swojej natury." - forum Ezo



PIERŚCIEŃ ATLANTÓW












pierścień, rzekomo odkryty w 1860 roku w Dolinie Królów przez francuskiego egiptologa, markiza d'Agrain.

W 1972 roku, w książce Domy, które zabijają autorstwa Rogera de Lafforest, znalazł się opis oraz fotografia pierścienia. Wykonany był on z gliny kamionkowej, a wyrzeźbiony na nim symbol złożony był z trzech umieszczonych na środku prostokątów, na których przedłużeniu, po każdej stronie, znajdowały się trzy kwadraty oraz trójkąt równoboczny. Prostokąty miały postać półcylindryczną. Pierścień miał rzekomo pochodzić z Atlantydy, gdyż symbol na nim wyrzeźbiony nie pasował do cywilizacji starożytnego Egiptu.

Pierścienie wykonane na podstawie tego opisu traktowane są jako amulety. Często mają kształt otwartej obrączki, podczas gdy pierścień opisany w książce Rogera de Lafforest miał kształt obrączki zamkniętej. Według entuzjastów pierścienie takie chronią przed "złymi energiami". Sekretem mają być tzw. "fale kształtu", neutralizujące złe wpływy.



Nosiłam jakiś czas, ale nie odczułam specjalnych super mocy ;) może dlatego, że byłam młoda, albo po prostu jakoś moja energia się z nim nie zgrała. A być może to jedno wielkie oszustwo.


KRZYŻ ANKH














Krzyż ANKH definiowany jako symbol Wiecznego Życia, wywodzi się z pradawnej kultury Starożytnego Egiptu. Wierzono, że energia z Ankh mogła być adsorbowana przez osobę mającą z nim kontakt. Amulet ten, był potężnym talizmanem chroniącym noszącą go osobę przez złymi siłami degeneracji i upadku. Według egipskich kapłanów przywoływał nastrojoną na boską częstotliwość wibrację, określaną mianem Złotej Bramy, która umożliwiała im dostęp do wieczności, dzięki czemu pozyskiwali nieśmiertelność.

Również symbol Bogini Astaroth.


KRZYŻ CELTYCKI























forma krzyża, od wieków znana wyznawcom religii przedchrześcijańskich, w którym czteroramienny krzyż umieszczony jest w okręgu, symbolizującym celtyckie wianki, tzw. ruta. Współcześnie (mimo swego przedchrześcijańskiego pochodzenia) krzyż celtycki jest jedną z form krzyża akceptowanego przez Kościół katolicki jako religijny symbol chrześcijan. Przede wszystkim stał się on jednak charakterystyczny dla celtyckiego chrześcijaństwa. Mimo to jest również spotykany w ofercie tzw. sklepów ezoterycznych jako amulet lub talizman.



KRZYŻ SŁONECZNY












 forma krzyża znana od wieków wyznawcom religii przedchrześcijańskich, w której równoramienny krzyż umieszczony jest w okręgu. Koło z dwiema przeciętymi osiami to jeden z najstarszych symboli solarnych Indoeuropejczyków - powszechnie występujący u Celtów, ale którego motyw pojawiał się także u Słowian wschodnich. Jako krzyż wpisany w krąg, wyraża szczególny związek nieba i ziemi. Symbol punktu środkowego, wyrównanie cech aktywnych i biernych w charakterze człowieka doskonałego. W północno-zachodniej Europie czasów pogańskich stał się z kolei atrybutem nordyckiego boga Odyna ( Wodana). Znany również w Ameryce przedkolumbijskiej, jak i w całym basenie Morza Śródziemnego od co najmniej 3000 lat. Jako symbol słońca znany był również u Azteków. Współcześnie, najbardziej znana forma tego symbolu występuje pod nazwą krzyża celtyckiego, którego kształt po drobnej modyfikacji przejęli chrześcijanie zamieszkujący Brytanię i Irlandię.




KRZYŻ SŁOWIAŃSKI / RĘCE BOGA



















KRZYŻ ŁACIŃSKI















podstawowa forma krzyża chrześcijańskiego. Początkowo używany z oporami ze względu na negatywne konotacje symbolu ukrzyżowania. Jest symbolem ukrzyżowania Chrystusa, dla chrześcijan znakiem zbawienia, miłości Boga i zwycięstwa.


Pierwotnie symbolem chrześcijaństwa był rysunek ryby, zaś w IV wieku (w okresie gdy chrześcijaństwo zyskało w Rzymie status religii państwowej) stał się nim tzw. chrystogram chi rho. Nawiązywał on do dwóch pierwszych liter greckich słowa Christos (chi i rho) oraz do ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Wprowadzenie pierwotnie krzyża greckiego do chrześcijaństwa przypisuje się mnichowi egipskiemu Pachomiuszowi (rok 322 n.e.).


Symbolika krzyża chrześcijańskiego obejmuje wymiar horyzontalny i wymiar wertykalny. Belka pionowa, jako wymiar wertykalny, oznacza zjednoczenie nieba z ziemią, tego, co Boskie z tym co ludzkie w Chrystusie. Natomiast belka pozioma, jako wymiar horyzontalny, oznacza zjednoczenie ludzi ze wschodu i zachodu, a zarazem uniwersalny charakter zbawienia dokonanego na krzyżu.


Krzyż (etymologicznie z łac. crux) – znak, kształt lub przedmiot w postaci dwóch linii (lub wielu) przecinających się, na ogół pod kątem prostym (†).


Jest jednym z najstarszych symboli ludzkości znanym w większości starożytnych religii. Niemal w każdym zakątku ziemi odkryto przedmioty związane z tym znakiem. Zazwyczaj wiązano go z jakąś formą kultu sił przyrody (ogień, słońce, życie). Jest też używany jako element herbu.



SWASTYKA














 znak zazwyczaj w kształcie równoramiennego krzyża, o ramionach zagiętych pod kątem prostym. Nazwa svastika pochodzi z sanskrytu i oznacza „przynoszący szczęście” (svasti – powodzenie, pomyślność, od su – „dobry” i asti – „jest”, -ka sufiks rzeczownikowy).


Swastyka jest symbolem religijnym, obecnym w większości kultur i religii świata. Jako taki używana jest również w krajach Europy i obu Ameryk przez ruchy neopogańskie i rodzimowiercze, równolegle jednak wciąż funkcjonuje jako symbol neofaszystowski, przez co nadal jest powszechnie kojarzona z Adolfem Hitlerem i nazizmem[1]. W Azji natomiast jest powszechnie stosowanym symbolem szczęścia i pomyślności.



KRZYŻ GRECKI














Krzyż grecki – jedna z form krzyża. Od wieków, w różnych wariacjach, w symbolice różnych religii, związanej z czterema stronami świata (por. róża wiatrów).


Obecnie występuje m.in. jako symbol:


wraz z półksiężycem Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca,

Grecji (Herb Grecji, Flaga Grecji),
Serbii (Krzyż serbski),
Szwajcarii (Herb Szwajcarii, Flaga Szwajcarii),
w matematyce służy za znak dodawania.

Bywa również wpisywany w okrąg, jako krzyż kolisty zwany też krzyżem słonecznym (jeden z najstarszych symboli solarnych Indoeuropejczyków, symbol światła i słońca u ludów azjatyckich, symbol cyklu rocznego i związku Nieba z Ziemią). Związany z symboliką koła, symbolizował siłę, cztery strony świata, i dwie przenikające się formy bądź cztery równosilne wartości.


W chrześcijaństwie mający symbolizować uniwersalizm tegoż chrześcijaństwa: cztery ramiona to cztery strony świata. Linia pionowa obrazująca działanie łaski, przenikające działanie człowieka wyrażone linią poziomą.


Czasami jest używany do oznaczania granic wykupionej ziemi. Znajduje się wtedy na drążku granicznym.


KRZYŻ JEROZOLIMSKI













duży krzyż laskowany, w kątach którego umieszczono cztery małe krzyże greckie.


Krzyż symbolizuje pięć ran Chrystusa ukrzyżowanego. Według innych interpretacji pięciu patriarchatów, Chrystusa i 4 ewangelie lub 4 kierunki świata, w których rozeszła się Jego nauka z Jerozolimy albo też Ziemię Świętą i 4 królestwa, z których wywodziło się rycerstwo I krucjaty.


Przybrany za godło przez Gotfryda de Bouillon jako obrońcę Grobu Świętego stał się herbem Królestwa Jerozolimskiego. Obecnie jest symbolem zakonu bożogrobców. Jest też symbolem franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej. Jego wariant występuje na fladze Gruzji oraz jest symbolem Niemieckich Ewangelickich Dni Kościoła (DEKT).


Jako emblemat Ziemi Świętej często przybierany na pamiątkę pielgrzymki do niej. Kształt krzyża jerozolimskiego ma papieski Krzyż Pielgrzyma do Ziemi Świętej, którym honorowani są pątnicy odbywający pielgrzymkę do Ziemi Świętej.



CHI RHO














jeden z najstarszych chrystogramów używanych przez chrześcijan.


Chi rho powstał z nałożenia na siebie pierwszych dwóch greckich liter chi „Χ” i Rho „Ρ”, greckiego słowa Chrystus ΧΡΙΣΤΟΣ, tworząc monogram


Tajemnice monogramu Chrystusa - POLECAM



KRZYŻ PATRIARCHALNY















Krzyż patriarchalny (kardynalski) – forma krzyża z jedną belką pionową i dwiema, prostopadłymi do niej – dłuższą dolną oraz krótszą górną, symbolizującą tabliczkę INRI (według Ewangelii umieszczoną na krzyżu Jezusa Chrystusa). Pojawienie się tego motywu, uznawanego za jeden ze znaków Kościołów wschodnich poprzedza jednak faktyczny rozdział chrześcijaństwa. Motyw po raz pierwszy pojawia się na monetach cesarza bizantyńskiego Justyniana II z lat 705-711, a później jednego z kolejnych basileusów – Teodozjusza III.


Krzyżem patriarchalnym może być np. oznaczona świątynia, która podlega bezpośrednio władzy kardynalskiej z pominięciem lokalnej biskupiej władzy kościelnej (podobnie jak krzyż papieski, oznaczony trzema poprzeczkami, oznacza zależność świątyni bezpośrednio od papieża).


KRZYŻ PRAWOSŁAWNY














Krzyż prawosławny – w prawosławiu najbardziej rozpowszechniony jest krzyż o ośmiu końcach. Takie przedstawienie zgodne jest z najstarszą tradycją, uważaną za najbardziej autentyczną zarówno przez kościoły wschodnie, jak i zachodnie. Na zachodzie krzyż ten nazywany jest często krzyżem słowiańskim, ponieważ używany jest on w Cerkwiach słowiańskich, podczas gdy pozostałe Cerkwie prawosławne posługują się symbolem krzyża greckiego.




KRZYŻ LOTARYŃSKI












Krzyż lotaryński – (z jęz. fr. Croix de Lorraine lub Croix d'Anjou), w Polsce zwany również andegaweńskim, patriarszym, litewskim lub jagiellońskim.


Krzyż lotaryński



ODWRÓCONY KRZYŻ / KRZYŻ ŚW. PIOTRA














Krzyż św. Piotra – forma krzyża, będąca odwróceniem o 180 stopni krzyża łacińskiego. Nazwa nawiązuje do tradycji o śmierci apostoła Piotra, który został ukrzyżowany głową w dół.


ODWRÓCONY KRZYŻ jest starożytnym symbolem i TAK, wyprzedzającym chrześcijaństwo oraz jego żydowskie korzenie o tysiące lat. Jego prawdziwe znaczenie to osiągnięcie Magnum Opus, gdy czakry wywracają się i czakra podstawy, seksualna oraz splotu słonecznego znajdują się na górze a czakra korony, szósta oraz gardła są na dole.  - Wysoka Kapłanka Maxine - Duchowy Satanizm


Odwrócony krzyż, często nazywany Krzyżem Świętego Piotra, został użyty jako emblemat Satanizmu, chociaż częściej przez niesatanistów niż zwolenników. Historycznie, był symbolem pokory i męczarni świętego Piotra, który został powieszony głową w dół odmawiając powieszenia jak Chrystus.


W dzisiejszych czasach symbol obróconego krzyża może symbolizować przeciwstawność do dogmatu chrześcijańskiego a szczególnie dla Satanistów przeciwieństwo Chrystusa czyli rasowego Antychrysta.


Odwrócony krzyż jest też ezoterycznym symbolem odwrócenia, i jest wiązany z XII kartą tarota Wisielcem.


Odwrócony krzyż dzisiaj kojarzony jest głównie z satanizmem. Kiedyś był to jednak symbol wiary chrześcijańskiej. Nazywa się go krzyżem świętego Piotra, ponieważ właśnie na takim krzyżu zmarł Piotr Apostoł. Ukrzyżowano go głową w dół, ponieważ święty Piotr twierdził, że nie jest godny umrzeć tak jak Chrystus.


Dzisiaj jednak odwrócony krzyż funkcjonuje jako symbol satanizmu i stał się zaprzeczeniem wiary chrześcijańskiej. Dla Kościoła jest wciąż symbolem męczeńskiej śmierci świętego Piotra. Podczas pielgrzymki Jana Pawła II do Izraela w 2000 roku, papież siedział na krześle z odwróconym krzyżem, co zbulwersowało niektóre środowiska uznające to za znak Szatana.


KRZYŻ LILIOWY














Krzyż liliowy powstał z połączenia krzyża greckiego i majuskuły M, oznaczającej imię Maryi. Był symbolem hiszpańskich zakonów rycerskich z Alcantary (zielony) i Calatravy (czerwony).


KRZYŻ MALTAŃSKI














Krzyż maltański, krzyż kawalerski, znany też jako krzyż cnót rycerskich. Używany jest przez Zakony Szpitalników: biały jest symbolem joannitów, w kolorze zielonym lazarytów. W Polsce czerwony krzyż maltański jest symbolem służby SAR. Oparty jest na krzyżu greckim, ramiona jednak rozszerzają się od środka i są rozwidlone na końcu. W bizantyjskiej symbolice pojawił się prawdopodobnie w VI w.


Krzyż ten był symbolem Republiki Amalfi, której przedstawiciele-kupcy założyli w 1070 r. szpital i bractwo w Jerozolimie, dając początek późniejszemu zakonowi joannitów. Symbolu tego używali już jednak mnisi benedyktyńscy w 1023 r., którzy przejęli go od kupców i którzy zaczęli sprawować duchową opiekę nad powstałym wówczas bractwem. Po utworzeniu zakonu symbol bractwa stał się symbolem joannitów.


Forma krzyża jako znaku Zakonu Maltańskiego została zatwierdzona przez papieża Sykstusa V bullą z dnia 9 stycznia i 31 stycznia 1589.


Krzyż maltański jest elementem wielu herbów, np. miejskich (Elbląga, Wejherowa, Rzeszowa) czy gminnych (np. Łagowa Lubuskiego, gminy Kleszczewo, Suchego Lasu k. Poznania, Cybinki i herbu gminy Banie (Pomorze Zachodnie, powiat gryfiński)).


Krzyż ośmioramienny zwany „Maltańskim” symbolizuje 8 błogosławieństw z Kazania na górze wygłoszonego przez Jezusa Chrystusa:

„Błogosławieni ubodzy duchem, abowiem ich jest Królestwo Niebieskie.
Błogosławieni cisi, abowiem oni posiędą ziemię.
Błogosławieni, którzy płaczą, abowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, abowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, abowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, abowiem oni Boga oglądają.
Błogosławieni pokój czyniący, abowiem nazwani będą synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, abowiem ich jest Królestwo Niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć będą i prześladować was będą, i mówić wszystko złe przeciwko wam, kłamając dla mnie.
Radujcie się i weselcie się, abowiem zapłata wasza obfita jest w niebiesiech.
Boć tak prześladowali proroki, którzy przed wami byli”.
Mt 5, 3-12 w przekładzie ks. Jakuba Wujka
Legenda opisująca powstanie krzyża głosi, iż statek pełen pielgrzymów i kupców żeglował w kierunku Palestyny. W pobliżu Malty zaskoczyła go gwałtowna burza. Podczas największego niebezpieczeństwa żeglarze złożyli ślub zbudowania w Jerozolimie kościoła i domu gościnnego, poświęconego św. Janowi Chrzcicielowi. W tym momencie pomiędzy chmurami zaświeciła gwiazda, której promienie zdawały się przybierać znak ośmioramiennego krzyża. Wiatr ustał i statek kontynuował podróż. Po wielu godzinach spokojnej żeglugi kolejna burza zastała załogę na wysokości wyspy Rodos. Ponowiono złożone wcześniej śluby i ponownie ujrzano ośmiopromienną gwiazdę. Zaraz po tym burza ustała i opadły fale. Znak Boski chciał tak ukazać symbol i dwie przyszłe siedziby Zakonu Kawalerów św. Jana Jerozolimskiego.
J. Sozański „Tajemnice Zakonu Maltańskiego”, Warszawa 1993, s. 17

KRZYŻ ŻELAZNY / RYCERSKI















Krzyż Żelazny (niem. Eisernes Kreuz, EK) – pruskie, potem niemieckie odznaczenie wojskowe nadawane za męstwo na polu walki, a także za sukcesy dowódcze.


Krzyż Rycerski, właśc. Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (niem. Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, RK) – niemiecki order, najwyższe odznaczenie wojskowe okresu III Rzeszy[1]. Stanowił rozszerzenie klas Krzyża Żelaznego.


RÓWNORAMIENNY ŻELAZNY KRZYŻ: można go dostrzec na wielu pieczęciach Demonów i przedstawia on poprawne ułożenie czakr oraz kształt ludzkiej duszy. - Maxine - Duchowy Satanizm


Krzyż żelazny



KRZYŻ HUGENOCKI














Krzyż hugenocki (franc. la croix huguenote) – symbol wiary wyznawców kalwinizmu, przede wszystkim we Francji, a współcześnie także w innych krajach. Składa się z krzyża maltańskiego oraz z gołębicy, niekiedy zastępowanej ampułką lub stylizowaną łzą. Dodatkowe ozdoby krzyża mają znaczenie symboliczne.


Po raz pierwszy pojawił się w XVIII w. wśród wyznawców kalwinizmu (hugenotów) na południu Francji w okresie prześladowań religijnych ze strony katolickiej monarchii. Według tradycji wykonał go jubiler z Nîmes-Maystre, 3 lata po odwołaniu edyktu nantejskiego. Krzyż sygnalizował wyznanie danej osoby, a jednocześnie zabezpieczał przed represjami ze strony państwa, ponieważ naśladował kształtem krzyż Zakonu Ducha Świętego – katolickiej organizacji monarchistycznej.


Obecnie krzyż hugenocki jest umieszczony m.in. w logo francuskiego, polskiego czy południowoafrykańskiego Kościoła ewangelicko-reformowanego.


Krzyż hugenocki



TAU














Tau (taf, st.gr. ταῦ, nw.gr. ταυ, pisana Ττ) – dziewiętnasta litera alfabetu greckiego i dwudziesta druga, a zarazem ostatnia litera alfabetu hebrajskiego znana pod symbolem ת. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 300, a w hebrajskim liczbę 400.


Krzyż św. Antoniego



KRZYŻ SKANDYNAWSKI / NORDYCKI












Krzyż skandynawski (Krzyż nordycki) – krzyż, którego ramiona pionowe oraz lewe są równe, a prawe jest dwa razy dłuższe od pozostałych. Symbol używany w weksylologii, reprezentujący chrześcijaństwo. Bardzo częsty motyw flag państw skandynawskich (nordyckich) oraz zależnych od nich terytoriów. Po raz pierwszy użyty na fladze Danii.


KRZYŻ ŚW. ANDRZEJA










Krzyż świętego Andrzeja (także: saltire lub crux decussata) – forma krzyża (grecka litera Χ od Χριστος), której pochodzenie wiąże się z podaniem o ukrzyżowaniu w ten sposób Andrzeja Apostoła.


Formę krzyża świętego Andrzeja mają znaki drogowe ustawiane przy przejazdach kolejowych.


Krzyż św. Andrzeja jest także często stosowany w heraldyce i weksylologii. Umieszczany w herbach i na flagach rosyjskich często ma symbolizować wierność wobec państwa rosyjskiego.


Występuje na monetach chrześcijańskich cesarzy rzymskich (na przykład, zobacz Talar Marii Teresy). Pionowa wersja krzyża św. Andrzeja jest także popularnie wykorzystywana w praktykach BDSM do unieruchamia jednej z osób uczestniczących w sesji.


Krzyż św. Andrzeja


KRZYŻ ŚW. JAKUBA
















Krzyż św. Jakuba – krzyż utożsamiany ze świętym Jakubem Większym (Starszym), jednym z 12 Apostołów. Miecz jest atrybutem świętego, który poniósł śmierć męczeńską przez ścięcie, w czasach Heroda Agryppy I, wnuka Heroda Wielkiego.


Krzyż św. Jakuba ma kształt miecza lub sztyletu. Podstawą krzyża jest ostrze, a rękojeść czyli zwieńczenie oraz ramiona mają kształt kwiatów lilii. Spotyka się co najmniej 8 odmian krzyża Św. Jakuba, różniących się przede wszystkim kształtem poprzecznej belki i zwieńczenia. Najczęściej krzyż Św. Jakuba przedstawiany jest w kolorze czerwonym na białym tle.


Krzyż św. Jakuba to symbol Zakonu św. Jakuba z Composteli, a także świętych wojowników, krzyżowców, rycerzy i walczących za wiarę. W I dekadzie XXI wieku krzyż św. Jakuba wykorzystywany sporadycznie w formie naramiennych naszywek przez żołnierzy brytyjskich, kanadyjskich, amerykańskich i hiszpańskich oddziałów operujących na Bliskim Wschodzie.


Obecnie krzyż św. Jakuba to popularny symbol pielgrzymów udających się do Santiago de Compostela drogą św. Jakuba. Używany jest samodzielnie lub w połączeniu z muszlą św. Jakuba.


KRZYŻ ŚW. JERZEGO










Krzyż świętego Jerzego - rodzaj krzyża. Przedstawia on duży czerwony krzyż grecki z wydłużonymi ramionami bocznymi.


Ten krzyż został użyty m.in. na kilku flagach.


Krzyż Jerzego - odznaczenie


KRZYŻ BRYGIDY













Podkowa jak powszechnie wiadomo wykorzystywana jest do podkuwaniu koni – w celu ochrony kopyta przed nadmiernym ścieraniem.


Ciężko ustalić skąd wywodzi się znaczenie tego symbolu podkowy lecz prawdopodobnie przywędrował do innych krajów z ziem nordyckich.


W dawnych czasach podkowy najczęściej wykonywano z żelaza (obecnie wyrabia się je z innych materiałów – często jest to stal), które dla wielu osób miało specjalne magiczne właściwości – posiadało zdolność odpędzania złych sił. Także kształt tego przedmiotu – półksiężyc – miał specjalne właściwości ochronne. Celtowie wierzyli, że złe moce boją się właśnie żelaza i półksiężyca.


Podkowa wieszana nad wejściem do domu (najczęściej nad frontowymi drzwiami) miała zatem zapewnić mieszkańcom szczęście, zdrowie oraz ochronę. Do dziś pomimo, że jest coraz mnie osób wierzących w przesądy możemy w niektórym zauważyć zawieszone podkowy.



TRISKELION














Triskelion (albo triskele, z gr. τρισκελης "trójnóg", "trójnożny"), zwany też trykwetr – znak złożony z trzech jednakowych elementów: ramion, spiral, meandrów itp.) tworzących cykliczny wzór geometryczny w postaci grupy cyklicznej C3. Znaczenie triskelionu wiąże się z postępem i rywalizacją.


Występował już w sztuce starożytnej. Zachował się na flagach Wyspy Man oraz terytorium Sycylii, widoczny jest też w litewskim magnackim herbie Trąby rodu Radziwiłłów. Współcześnie używany jest przez środowiska neopogańskie, a także w charakterze alternatywy swastyki jako symbol organizacji neonazistowskich w postaci złożonej z trzech siódemek.


Triskelion


TRISKELION CELTYCKI














Triskele-(triskelion) był dla Celtów symbolem wręcz świętym. Reprezentował wieczny cykl życia, potrójny aspekt kobiecy, trzy etapy życia (młodość, dorosłośc i starość), trzy formy świata materialnego obecne w każdym przedmiocie: ląd, morze i niebo; w późniejszych czasach także Świętą Trójcę. Triskele rysuje sie od 3 punktów, z każdego wyprowadza się prawoskrętną spiralę, one zaś spotykają sie we wspólnym środku.


Triskelion to znak złożony z trzech jednakowych elementów: nóg, spiral lub meandrów składających się na cykliczny wzór geometryczny. Dziś symbol ten zwykło kojarzyć się przede wszystkim z Celtami, u których mógł on oznaczać trzy żywioły: wodę, powietrze i ziemię (samo podejście Celtów do ognia było dość osobliwe). Można go również odbierać jako potrójny wymiar ludzkiego życia, na które składają się pierwiastki fizyczne, psychiczne i duchowe. Powszechnie interpretuje się go też dziś jako kolejny symbol kultu solarnego, wariant swastyki. Warto jednak omawiać go w odłączeniu od swastyki i jej odmian, gdyż te wiązały się przeważnie z symbolicznym znaczeniem czwórki bądź ósemki (Kołowrót), podczas gdy triskelion (zwany też trykwetrem) wiązał się z trójką – cyfrą, która wśród pogan miała zupełnie inną symbolikę.


W mitologii słowiańskiej trójkę zwykło kojarzyć się z Welesem, panem podziemnego świata, a zatem – z kultem chtonicznym. Na podstawie dostępnych źródeł trudno jest stwierdzić faktyczne powiązanie triskelionu z Welesem. Jedyną poszlaką przemawiającą za tą hipotezą zdaje się być kult Tryglawa, trójgłowego pomorskiego bóstwa mającego mocno welesowy charakter. Z perspektywy dzisiejszej niemożliwością jest rozstrzygnięcie tego, czy triskelion miał faktycznie dla dawnych Słowian znaczenie, jednak na uwagę zasługuje, że znak ten stał się główmy symbolem Rodzimej Wiary – innego polskiego rodzimowierczego związku wyznaniowego.


Triskele (triskel, triskelion)-wirująca, tańcząca energia życia, harmonia, złożoność całości. Był dla Celtów symbolem świętym, pojawiając się w wielu zdobieniach i iluminacjach. Reprezentował potrójność idei i ich naturalny przeplot, wieczny cykl życia, trzy jego etapy (młodość, dorosłośc i starość), a także trzy formy świata materialnego, które w harmonijny sposób budują otaczający nas świat: ląd, morze i niebo; w późniejszych czasach także Świętą Trójcę. Wiry zawarte w triskele powiązane mogą być z żywiołem wody- siłą twórczą, głębią uczuć, wewnętrzną spójnością i spokojem. W głębszym aspekcie- trzech światów: ziemskiego, zaświatów i tego, który przemyka na ich granicy, przebłyskując w strefach naszych marzeń, snów oraz legend. Wg niektórych wersji triskele mógł być powiązany z kobiecością- kobieta w spoeczeństwie celtyckim miała wysoki status, kojarzona była też z żywiołem wody- płodnym, głębokim, pełnym tajemnic i niedopowiedzeń. Triskele rysuje sie od 3 punktów, z każdego wyprowadza się prawoskrętną spiralę, one zaś spotykają sie we wspólnym środku. Znak nadaje się do medytacji nad naszą wewnętrzną równowagą- balansem wartości materialnych, myśli oraz uczuć. Ułatwia dostrzeżenie złożoności śwaita, niesamowitego przeplotu barwnych elementów, zależnych jednak od siebie, współgrających, aby stworzyć doskonałą całość. Uosabia dynamikę i ruch, tańczącą energię życia niedpouszczającą do stagnacji, mobilizując do kreatywności.


SWARZYCA















Jest to Kolovrat-Swarga, cyrylickie Cварга – nazwa słowiańska, podobnie jak polskie Świąszczyca, używane współcześnie przez polskie organizacje nacjonalistyczne-narodowe i ruchy neopogańskie-prasłowiańskie. Słoweńskie Kolovrat, bośniackie Kolovrat, chorwackie Kolovrat, białoruskie Kолаўрат/Kolaurat, rosyjskie Kоловрат/Kalowrat lub Kоловорот/Kalowarot, ukraińskie Kоловрат/Kołowrat, serbskie Kоловрат/Kolowrat).


Słoneczko (Kolovrat) – Słoneczny symbol wczesnosłowiański. Bywał wycinany na drewnianych monumentach stawianych w pobliżu miejsc pochówków poległych Słowian jako reprezentacja „życia wiecznego”. Po raz pierwszy symbol został przedstawiony w pracy „Prasłowiańskie motywy w architekturze„ Stanisława Jakubowskiego opublikowanej w 1923 roku w Krakowie. Symbol ten można też znaleźć we wzorach haftów i ceramice w większości słowiańskich krajów.


W czasach współczesnych „słoneczko” stało się popularne w Rosji jako Коловрат (Kołowrót). Rosyjscy Poganie zaadoptowali je jako symbol przedchrześcijańskiej wiary słowiańskiej. Twierdzą oni, że Kołowrót jest rodzimym, rosyjskim symbolem solarnym. Jakkolwiek zgodnie z twierdzeniami historyka i teologa Romana Bagdasarova nie ma znanych źródeł historycznych odnoszących się do swastyki jako Kołowrotu w Rosji.


Kołowrót został brutalnie zawłaszczony przez rosyjskich neonazistów jako odwieczny symbol Wschodnich Słowian, zazwyczaj całkowicie ignorujących dowody historyczne twierdzące co innego. Etnograf Katerina Dorotkova twierdzi, że w ciągu 41 lat jej pracy nigdy nie spotkała się z nazwą „Kolovrat” w rosyjskich wioskach.


Nadmienić należy, że słowa z języków polskiego „kołowrót” i słowackiego „Kolovrátok” zazwyczaj nie mają nic wspólnego z symbolem pierwotnie znanym jako „Słoneczko”.


Słoneczko jest swojego typu rodzajem swastyki zwanej w Polsce Swarzycą, Świaszczycą lub też Swargą. Warto zauważyć, że obecnie w Europie swastykę dotyka odium z powodu używania tego (ale też wielu innych) symbolu przez Nazistów oraz ugrupowania neonazistowskie. Z naciskiem trzeba podkreślić, że historia swastyki nie zaczęła się w latach 30-tych XX wieku lecz sięga wielu tysięcy lat ludzkiej cywilizacji wstecz. Symbol ten oznaczał zawsze coś pozytywnego: Słońce jako dawcę życia, powodzenie w boju, urodzaj w plonach, szczęście, symbolizował bóstwo. Spotkać go można na wielu kontynentach i wśród wielu kultur od starożytnej Europy (kultury neolityczne, Grecja, Rzym, Celtowie, Germanie, Słowianie) poprzez Indie (Hinduizm), Chiny (Buddyzm), Japonię po Azteków i Indian Nawaho z Ameryki Północnej.


Swarga – znana również jako świaszczyca, swarzyca, swarożyca bądź ośmioramienny kołowrót, jest prawdopodobnie najbardziej znanym i najpowszechniejszym symbolem słowiańskim (najstarsze znaleziska z terenów Polski zawierające tenże symbol datowane są nawet na trzy tysiące lat przed Chrystusem).


Swarga jest jednym z wariantów swastyki, dlatego też warto przyjrzeć się najsampierw jej pierwotnej wersji. Najprostszą formą tegoż symbolu jest równoramienny krzyż z zagiętymi, bądź „złamanymi” ramionami (najczęściej pod kątem prostym). Nazwa wywodzi się z sanskrytu i można ją tłumaczyć jako „dająca dobrobyt”, „przynosząca/tworząca szczęście” itp. („su” oznacza „dobry”, a „asti” – „on jest”, tym samym „svasti” tłumaczy się jako pomyślność, dobrobyt, powodzenie). Najstarsze znaleziska zawierające swastykę pochodzą z Armenii oraz terenów dzisiejszej Ukrainy i liczą sobie przeszło dwanaście tysięcy lat. Nieco młodsze egzemplarze odnaleziono na terenie Iranu, Indii oraz Chin. Swastyka jest bodajże najpopularniejszym i najbardziej uniwersalnym symbolem na świecie, odnaleźć ją można bowiem na terenach Azji, Europy, obu Ameryk a także Afryki, pojawia się również w wielu religiach monoteistycznych, jak chociażby w Judaizmie i Chrześcijaństwie (najprawdopodobniej wtórnie zaadaptowana). Trudno ustalić skąd swastyka się wywodzi i jaki jest jej pierwotny rodowód, dość pewnym jest natomiast, że w społeczeństwach pierwotnych była związana z kultami solarnymi i symbolizowała ogień oraz słońce – wystarczy zresztą zwrócić uwagę na fakt, że najprostszym przedstawieniem słońca są promienie rozchodzące się ze środka, natomiast zakrzywione ramiona swastyki mogą oznaczać ruch tejże gwiazdy po nieboskłonie. Czasami twierdzi się, że istnieją dwie wersje swastyki: prawoskrętna związana ze słońcem, światłem i dniem oraz jej przeciwieństwo – lewoskrętna (sauvastika) symbolizująca noc, ciemność i magię.




SWADZIEBNIK













Znak Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata

stanica, chorągiew, flaga

4 litery S splecione w dwie „8”, 8 – pełnia. ∞ – nieskończoność,. 8+8 = 16 = 7, 4 x 4  = 16 = 7, Symbolizuje Kwiat Paproci (Pąp Rudzi) – Wiarę Przyrody.


Centralny punkt – symbol Boga Bogów – Swąta – Światła Świata [Świętowita, Światłowiłta, Światowida, Światowita]. Symbol Jedności i wszechwspólnoty. Zawiera także prastary symbol słoneczny – swastykę (prawoskrętną – niebieska [Niebo, Wela] i lewoskrętną – czerwona [Ogień, Ziemia]).


Pełna symbolika 44. 4 złączone koła – symbol wspólnoty. Brak domknięcia = wolność, symbolizuje też osobę i osobowość, indywidualność. Barwy  słowiańskie – czerwona, niebieska i białe tło.


Jest to stary słowiański znak Swadziebnik –  z jednej strony znak ślubów – swadźby, a z drugiej znak wierności wartościom i ślubom rozumianym jako przysięga – Znak Mocnej Więzi – Obwaru i Okołu (gromady) Sjemi – Rodziny i Rodu oraz Zadrugi i Narodu.


Znak Związku  Rodów w Zadrugę, znak świętego pojednania i narodzin Nowej Zjednoczonej Wiary Przyrodzonej – JEDNEJ WIARY PRZYRODZONEJ – WIARY PRZYRODY – Znak Związku Zadrug w Gromadę – Znak Związku Gromad – ZNAK NARODU. Znak złączenia węzłem wieczystym.  Znak związku Ciała, Duszy, Ducha i Światłości w nową Żywą Jedność – połączenie Ognia i Wody – męskiego z żeńskim. W tym znaku widać także:


1 – Centrum – Bóg Bogów, 2 Swastyki żeńska i męska – 2 Bogów Działu, 4 Płatki Kwiatu przy centrum – 4 Bogów Kiru, 8 Żywiołów – 8 Ramion swastyk, 12 Mocy – (4 Białe Koła + 4 Białe Bramy + 4 Białe Strzałki [ostrza]).


Najpotężniejszy Rodzinny Amulet, symbolizujący połączenie dwóch Rodów. Zlanie się dwóch swastycznych systemów (ciała i Duszy, Ducha i Sumienia) w nowy Jednolity Życiowy System, gdzie Męski (Ognisty) początek łączy się z kobiecym (Wodnym).



AGNI (OGIEŃ)














Symbol Świętego Ołtarza Ognia i Ogniska Domowego. Obiegowy Symbol Wyższych Bogów Światła, chroniący domy i świątynie. Także symbol Mądrości Starożytnych Bogów, czyli pradawnych Wed Słowiano-Aryjskich.


OŁTARZNIK














Ołtarznik – Niebiański wszech-rodowy symbol Wielkiej Jedności Jasnych Rodów, zaludniających Swargę, Gmachy i Mieszkania w Jawi, Sławi i Prawi. Symbol ten jest przedstawiany na kamieniu Ofiarnym, w pobliżu ofiarnika (ołtarza), na który przynoszone są Dary i odprawiane są nabożeństwa Rodów Wielkiej Rasy.


BOGOWNIK














Bogownik – Personifikuje Wieczną siłę i opiekę Jasnych Bogów nad człowiekiem, stającym na Drodze rozwoju duchowego i doskonałości. Mandala, z przedstawianiem tego symbolu pomaga człowiekowi zrozumieć wzajemne przenikanie i Jedność czterech pierwotnych elementów.


BOGODAR














Bogodar – Symbolizuje stały patronat Niebieskich Bogów, którzy obdarzają ludzi Starą Prawdziwą Mądrością i Sprawiedliwością. Symbol ten jest szczególnie czczony przez Kapłanów-Opiekunów, którym Niebiańscy Bogowie powierzyli chronić Najwyższy Dar – Niebiańską Mądrość’.


WAJGA














Wajga – Solarny znak natury, którym personifikujemy Boginię Tarę. Ta Mądra Bogini chroni cztery Najwyższe Drogi Duchowe, którymi kroczy człowiek. Jednakże Drogi te są także otwarte na cztery Wielkie Wiatry, które starają się przeszkodzić człowiekowi w osiągnięciu zamierzonego celu.


WALKIRIA














Walkiria – Prastary symbol ochronny, strzegący Mądrość, Sprawiedliwość, Szlachetność i Zaszczyt. Znak ten jest szczególnie czczony przez wojów broniących ziemię ojczystą, swój Stary Ród i Wiarę. Jako znak ochronny był używany przez Kapłanów dla ochrony Wed.


WIEDAMAN














Wiedaman – Symbol Kapłana-Strażnika, który zachowuje Starą Mądrość Rodów Rasy Wielkiej, gdyż w tej Mądrości zachowują się Tradycje Wspólnot, Kultura stosunków wzajemnych, Pamięć o Przodkach i Bogach-Opiekunach Rodów.


WIEDARA














Wiedara – Symbol Kapłana-Strażnika Starożytnej Wiary Przodków (Kapien-Inglinga), który zachowuje jaśniejącą Starą Mądrość Bogów. Dany symbol pomaga poznać i wykorzystać starą Wiedzę dla dobra Rozkwitu Rodów i Starożytnej Wiary Praprzodków.


WELESOWNIK














Welesowik – Niebiańska symbolika, która była wykorzystywana jako Ochronny Amulet. Uważa się, że za jego pomocą możliwa była ochrona ukochanej osoby od naturalnych kataklizmów i każdego nieszczęścia, gdy znajdowała się z dala od domu.


WSZECHSŁAWIEC














Wszechsławiec – Ognisty symbol, chroniący spichlerze i mieszkania przed pożarami, Rodzinne Związki – od gorących sporów i nieporozumień, Stare Rody – od kłótni i zatargów wewnętrznych. Uważa się, że symbol Wszechsławiec prowadzi wszystkie Rody do Harmonii.


GRUDA














Gruda – Niebieski znak, symbolizujący wielki Niebiański Ognisty Rydwan (Wajtmarę), na którym Bóg Wyszen wędruje po Swardze. Obrazowo Gruda nazywana jest ptakiem, latającym między Gwiazdami. Gruda przedstawiany jest na przedmiotach Kultu Boga Najwyższego.


GROZOWIK














Grozowik – Ognista symbolika, za pomocą którego stawało się możliwe zarządzanie Naturalnymi Żywiołami Pogody. Używany był także jako amulet chroniący przed niepogodą mieszkania i świątynie Rodów Wielkiej Rasy.


GROMOWNIK














Gromownik – Niebiański Symbol Boga Indry, ochraniającego Starożytną Niebiańską Mądrość Bogów, czyli – Stare Wedy. Przedstawiany był także na broni i zbroi oraz nad wejściami do magazynów, by osoby o niecnych zamiarach były porażane.


DUNIA














Dunia – Symbol połączenia Ziemi i nieba żywym Ogniem. Jego przeznaczanie: zachowywać Drogi Stałej Jedności Rodu. Dlatego wszystkie Ogniste Ołtarze budowano w formie tego symbolu.


DUCHOBOR














Duchobor – Symbolizuje pierwotny wewnętrzny Ogień Życia. Ten Wielki Boski Ogień niszczy w człowieku wszystkie dolegliwości fizyczne i choroby Duszy i Ducha. Symbol nanoszono na tkaninę, którą okrywano chorego człowieka.


SWASTYKA DUCHA














Swastyka Ducha – Cieszyła się największym zainteresowaniem u Kapłanów, Wołchwów, Wiedunow; symbolizuje Harmonię i Jedność: Ciała, Duszy, Ducha i Sumienia, a także Siłę duchową. Wołchwowie wykorzystali siłę duchową do kierowania Naturalnymi Żywiołami.


DUCHOWA SIŁA














Duchowa Siła – Symbol ciągłej Przemiany Ducha Człowieka, był używany w celu zwiększenia koncentracji i wszystkich Duchowych Sił wewnętrznych Człowieka, niezbędnych do pracy twórczej na rzecz potomków swego starożytnego Rodu lub jego Wielkiego Narodu.


SWASTYKA DUSZY














Swastyka Duszy – Wykorzystywana do koncentracji wyższych sił Uzdrawiających. Swastykę Duszy tylko Żrecy (kapłani) mieli prawo używać jako ornamentów ubrania, wznosiła na wysoki poziom duchowo-moralnej doskonałości.


DHATA














Dhata – Boski znak Ognisty, symbolizujący wewnętrzną i zewnętrzną strukturę człowieka. Dhata oznacza cztery podstawowe elementy, podarowane przez Boga-Stwórcę, a z których stworzony jest każdy człowiek Wielkiej Rasy: Ciało, Dusza, Duch i Sumienie.


ZAJĄCZEK














Zajączek – Symbol solarny charakteryzuje odnowę w Życiu Rodu. Wierzono, że jeżeli pasem przedstawiającym Zajączka, opasać swoją małżonkę w czasie jej ciąży, to będzie rodzić tylko chłopców, kontynuatorów Rodu.


GWIAZDA ŁADY BOGURODZICY - brak opisu














ZNICZ














Znicz – Symbolizuje Ognistego Niebieskiego Boga, ochraniającego Święty niegasnący żywy ogień, który czci się we wszystkich Rodach Prawosławnych Starowierców-Inglingow.


INGLIA














Inglia – Symbolizuje Pierwotny Życiodajny Boski Ogień Dzieła Stworzenia, z którego powstały wszystkie Wszechświaty i nasz system Słońca Jariły. W obiegowym znaczeniu Inglia, to symbol Pierwotnej Boskiej Czystości, ochraniającej Świat przed siłami Mroku.


ŹRÓDŁO














Źródło – Symbolizuje Pierwotną praojczyznę Duszy ludzkiej. Niebieskie Gmachy Bogini Dżiwy, gdzie pojawiają się w Bożym Świetle nieucieleśnione ludzkie Dusze. Po ukształtowaniu się na Złotej Drodze rozwoju duchowego Dusza udaje się na Ziemię.


KOŁARD














Kołard – Symbol Ognistej Odnowy i Przemiany. Symbol ten wykorzystywali młodzi ludzie, którzy zawarli Związek małżeński i oczekiwali na pojawienie się zdrowego potomstwa. Na weselu pannę młodą dekorowano Kołardami i Solardami.


KOŁOCHORT














Kołochort – Symbolizuje dwoisty system percepcji świata:


stałe wzajemne interakcje światła i ciemności, życia i śmierci, dobra i zła, prawdy i kłamstwa, mądrości i


głupoty. Symbol wykorzystywano podczas próśb kierowanych do Bogów RA


MOŁWINIEC














Mołwiniec – Obiegowy symbol, broniący każdego człowieka z Rodów Wielkiej Rasy: od złośliwego, niedobrego słowa, od zapeszenia i Rodowego przekleństwa, z oszczerstwa i obmowy, itp. Uważa się, że Mołwiniec to wielki Dar Boga Roda.


NAWNIK














Nawnik – Symbolizuje Duchowe Drogi człowieka z Rodów Wielkiej Rasy po śmierci na Ziemi-Midgard. Cztery Duchowe Drogi stworzone dla każdego przedstawiciela z czterech Rodów Wielkiej Rasy, prowadzące człowieka w jego Rodzinny Niebiański Świat, z Midgardu.


OBRZEŹNIK














Obrzeźnik – Gwiazda Inglii, połączona z Solarnym symbolem w centrum, który nasi Przodkowie początkowo nazywali Zwiastun, przynoszący Zdrowie, Szczęście i Radość. Obrzeźnik uważany jest za stary Symbol zapewniający Szczęście.


ROMUVA















Romuva – Jest symbolem religii Romuva która odwołuje się do przedchrześcijańskich wierzeń Bałtów. Religia ta oficjalnie została zarejestrowana w 1992 roku na Litwie. Słowo Romuva, jest także potocznym określeniem rodzimej religii bałtyckiej.


Symbol ten jest stylizowany jako dąb, reprezentujący axis mundi czyli znany w mitologii motyw „drzewa życia”.


Trzy poziomy widoczne na symbolu reprezentują trzy światy: świat żywych lub współczesnych ludzi, świat zmarłych lub upływu czasu oraz przyszły świat ( przyszłość). Płomień zaś reprezentuje rytuał występujący w praktykach religijnych.


Znajdujący się pod znakiem Runiczny napis „Romuve”, oznaczas sanktuarium lub korzeń.


AUSEKLA ZVAIGZNE




Ausekla Zvaigzne (Gwiazda Auseklis, Gwiazda Poranna) – Jest to symbol gwiazdy porannej lub łotewskiego Boga Auseklisa, a także litewskiej bogini Ausrine, córki słońca. Symbol ten jest jednym z wielu starożytnych kosmologicznych i magicznych symboli używanych w europejskiej sztuce ludu Wschodu i reprezentuje boga / bogini jako uosobienie planety Wenus.

JUMIS




Łotewski Bóg Jumis, jest bóstwem rolniczym reprezentującym płodność i dobre zbiory. Ubrany jest w ubrania wykonane z roślin polowych, takich jak pszenica i jęczmień.
Symbol Jumisa ma symetryczną formę, są to dwa skrzyżowane kłosy. Kłosy te stanowią dwa oblicza boga – podobnie jak u rzymskiego boga Janusa. W niektórych formach dolne końce są zagięte. Uważa się, że „podwójne owoce”, które występują w przyrodzie lub w uprawie, takie jak dwie wiśnie lub dwa kłosy pszenicy na jednej łodydze, są uważane za przedstawiciela Boga Jumisa. Jeśli znajdzie się podwójne owoce lub zboża, należy je pozostawić. Symbol jest używany jako element dekoracyjny i przynosi szczęście dla posiadacza. Symbol Jumisa jest jedną z oznak dobrobytu i szczęścia – często występuje on na odzieży i w malarstwie dekoracyjnym. Przyozdabianie symbolem Jumisa jest tradycyjną sztuką ludową na Łotwie i Litwie.

ZNAK WALESA















Znak Welesa – Weles to słowiański pan zaświatów, przysiąg, sztuki, rzemiosła, kupców, a przede wszystkim bogactwa, klejnotów i złota. Symbolem Welesa jest trójkąt wprost odnoszący się do jednej ze sfer tego bóstwa.

SYMBOL PERUNA




Symbol Peruna (Thundermarks) – Perun był bogiem wojowników i piorunów – zalicza się on do jednych z ważniejszych bogów w panteonie słowiańskim bóstw. Symbol ten ma zapewniać ochronę przed piorunami i innymi czyhającymi na naszej drodze nieszczęściami. Najczęściej możemy go znaleźć wyrzeźbionego na domach. Niektóre osoby łączą ten symbol z powszechnym u nas kultem solarnym i symbolami solarnymi. Znak Peruna występuje również w
‚uboższej’ wersji a dokładniej w formie sześcioramiennej gwiazdy wpisanej w okrąg. Co ciekawe symbol ten w postaci rozety podhalańskiej bądź karpackiej możemy znaleźć w domostwach górali.

RÓG OBFITOŚCI














Róg obfitości („Cornucopia”) – Nazywany także rogiem Amaltei. symbol ten jest zawsze utożsamimy z dobrobytem.


Znak ten ma swoje początki w mitologi grackiej. Powstanie Rogu Obfitości ma związek z dwoma mitami.


W pierwszym mały Zeus, syn Kronosa, przez którego nie został zjedzony, wychowywał się pod okiem kozy Amaltei. Pewnego razu, kiedy zwierzę ułamało róg, mały bóg wziął go do ręki i pobłogosławił, tak powstał róg obfitości.


W innym mitcie Róg obfitości powstał po tym kiedy Herakles (Rzymski Herkules) zmagał się z bogiem rzeki Achelosem i urwał jeden z rogów tego boga.


Cornucopia napełniała się wszystkim, czego zapragnął posiadacz.  Cornucopia stała się wszechobecnym symbolem szczęścia i dużo, a wiązało się z wielu bogiń, włączając Fortuna, bogini szczęścia i Ceres, bogini rolnictwa.


MISA HIGIEJI




Misa Higieji – jest nowoczesnym symbolem farmacji.

Bogini Hygeia była córką Asklepiosa, boga uzdrawiania i medycyny. (Patrz: Laska Asklepiosa) Higieja często na zdjęciu trzyma naczynie (kielich lub misę), a wąż jest zwinięty na jej ramieniu. Kielich Higieji może być wczesną inspiracją dla historii Graala.


KADYCEUSZ














Kadyceusz – skrzydlata różdżka owinięta dwoma bliźniaczymi wężami. Znak ten został znaleziony między innymi w  Egipcie, Indiach, Mezopotamii.


Być może pierwotnie była symbolem suwerenności bogini Tanit. Była również używana jako emblemat boskości Isztar, a także sumeryckiego kreatora boga Enki.


Kadyceusz jest symbolem bezpiecznego przejazdu kurierów i najczęściej wiąże się ją z greckim Hermesem i rzymskim Merkurym. Laska ta służyła do uśmierzania sporów. Została błędnie zamieniona w medycynie zabierając miejsce lasce Asklepiosa. W tradycji hermetycznej, kaduceusz jest symbolem duchowego przebudzenia i porównuje się go do bliźniaczego Kundalini z hinduistycznego mistycyzmu.


Niemałe znaczenie kaduceusz odgrywał też okultyzmie, gdzie interpretowano go jako symbol harmonii żywiołów (ziemi, powietrza i ognia)




Od razu się wszystko wydało i Hermes, aby przebłagać rozgniewanego brata, ofiarował mu cytrę ze skorupy żółwia. Apollo tak się ucieszył, że dał mu w zamian laseczkę z leszczyny, która miała cudowną właściwość uśmierzania sporów i godzenia nieprzyjaciół. Gdy ją Hermes rzucił między dwa walczące ze sobą węże, one natychmiast przestały się gryźć i zgodnie oplotły się dokoła laski, nachylając ku sobie głowy. Tak powstał kaduceusz, z którym Hermes nigdy się nie rozstawał (..)


Cytat z wikipedia.pl

Ciekawostka: Kaduceusz znajduje się w herbie Ekwadoru.

LASKA ESKULAPA














Laska Eskulapa (nazywana także laską Asklepiosa) – Laska ta, często mylona z kijem Hermesa (Kaduceuszem), jest prawdziwym symbolem zawodu medycznego.


Przedmiot ten pochodzi z czasów starożytnych i był symbolem greckiego boga uzdrawiania, Eskulapa (nazywanego też Aklepiosem). Wąż był symbolem wielu bóstw związanych ze zdrowiem i uzdrawianiem. Prawdopodobnie ze względu na swe linienie – „odradzanie się” – symbolizuje ciągłą samoodnowę życia, ozdrowienie, długowieczność, uzdrawianie


Symbol splecionego węża pojawia się również w biblijnej Księdze Wyjścia, gdzie Mojżesz polecił wznieść słup mosiądzu z węża; kto na niego spojrzał został uzdrowiony.


WĘZEŁ HERKULESA














Węzeł Herkulesa – Jest to silny węzeł stworzony z dwóch splecionych ze sobą lin. Oryginalnie symbol był używany jako czar uzdrawiający w starożytnym Egipcie. W starożytnej Grecji i Rzymie wykorzystywany był jako amulet ochronny, lecz przede wszystkim jako symbol ślubu. W tradycji rzymskiej, w dniu uroczystości weselnych panna młoda musiała założyć białą togę, zawiązaną węzłem Herkulesa – Przyszły mąż miał za zadanie rozwiązać ten węzeł. Możliwe też, że symbol ten odnosi się do legendarnego pasa Diany – Należącego do królowej amazonek Hippolity – a później odebranego właśnie przez Herkulesa. Znak ten mógł być też symbolem dziewictwa panny młodej.


Symbolika tego węzła przeżyła daleko poza jego wykorzystania religijnej – był bardzo powszechny w średniowieczu i renesansie.


TETRAKTYS




Tetraktys – Na symbolu tym możemy zobaczyć trójkątną figurę składającą się z dziesięciu punktów, ułożonych w kształcie piramidy. Znak ten został opracowany przez greckiego filozofa Pitagorasa, jako symbol Kosmosu. Składa się ona z liczb od jeden do dziesięciu, ustawionych w czterech rzędach.

Znak ten był świętym symbolem dla pitagorejczyków, do tego stopnia że stanowił podstawę ich przysięgi: „Przysięgam na tego, który naszym duszom dał tetraktys,

Mający w sobie korzenie i źródło wiecznej natury.”

Kropki oznaczają numery, a ich zejście symbolizuje porządek stworzenia znanego wszechświata i rosnącą złożoność jego manifestacji. Tajemnice tego znaku miały duży wpływ na wczesnych kabalistów. Kabalistyczne Drzewo życia, oraz jego sfery emanacji, pochodzą od symbolu Tetraktysa.


FARAVAHAR





Faravahar – Jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli religijnych zaratusztrianizmu, czyli irańskiej religi wywodzącej się od Zaratusztry (perskiego kapłana, proroka i reformatora religijnego).


Znak ten symbolizuje drogę ludzkiej duszy od narodzin do śmierci człowieka.

Prawdopodobne znaczenie odpowiednich części tego znaku:

Na Uskrzydlonym kształcie możemy zauważyć trzy warstwy piór które stanowią trzy filary wiary zaratusztriańskiej: dobre słowa, dobre myśli oraz dobre uczynki. Pierścień zaś oznacza wieczność.

Dwie serpentyny, reprezentują dualizm dobra (lewa strona) i zła (prawa strona).
Głowa mężczyzny, reprezentującego proroka Zoroastera, zwrócona jest w lewo stronę – znaczy to wybór moralnego uczciwego życia.

Symbol faravahar cały czas pozostaje obecny w kulturze irańskiej jako symbol kultury tego kraju.


TANIT




Tanit – Symbol znajdujący się na wielu starożytnych rzeźbach kamiennych, szczególnie z terenów starożytnej Kartaginy. Symbol ten reprezentuje boginie Tanit. Tanit to bogini księżyca, wojny i śniegu – była ona najpopularniejszą boginią w dawnej Kartaginie – prawdopodobnie była patronką tego miasta.

Trapez widoczny na znaku często zastępowany był przez równoramienny trójkąt. Poziome ramię jakie widzimy na tym symbolu, często jest również zakończone dwoma krótkimi pionowymi liniami.


ZŁOTE RYBY
















Złote ryby – Jeden o ośmiu pomyślnych symboli w ikonografii buddyjskiej (należą do Asztamangali). Oznaczają one radość, wolność i nieustraszoność. Obie ryby pierwotnie reprezentowały dwie główne święte rzeki Indii – Ganges i Yamuna. W buddyzmie ryby symbolizują szczęście, ponieważ mają całkowitą swobodę poruszania się w wodzie. Reprezentują także płodność i obfitość. Często są one rysowane w postaci karpii, które na Wschodzie uważa się za święte ze względu na ich eleganckie piękno, rozmiar i długość życia. W chińskim wierze ludowej, para ryb jest uważana za szczęśliwy dar dla małżeństwa.


SKARABEUSZ




Skarabeusz – Jest to święty dla starożytnych Egipcjan żuk, personifikacja egipskiego prabóstwa Chepri (bóg wschodzącego słońca).  Te ważne dla Egiptu chrząszcze są znane z ich osobliwego zwyczaju toczenia kulki z gnoju nawet większej niż ich rzeczywisty rozmiar. Żuk ten jest symbolem słońca oraz bóstwa Chepri właśnie przez toczącą przez niego kulkę nawozu – podobnie jak wstające rano słońce przesuwa się po widnokręgu.

Wizerunki Skarabeuszy często można spotkać na wielu naszyjnikach czy medalionach. Ozdoby te były i są w dzisiejszych czasach używany jako amulet przynoszący szczęście jaki i również zapewniający ochronę.  Skarabeusze mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym Karneol, steatytu lapis lazuli, bazaltowe, fajansu, wapień, łupek, turkus, kości słoniowej, żywicy, turkus, ametyst i brązu.


PODKOWA




Podkowa jak powszechnie wiadomo wykorzystywana jest do podkuwaniu koni – w celu ochrony kopyta przed nadmiernym ścieraniem.

Ciężko ustalić skąd wywodzi się znaczenie tego symbolu podkowy lecz prawdopodobnie przywędrował do innych krajów z ziem nordyckich.


W dawnych czasach podkowy najczęściej wykonywano z żelaza (obecnie wyrabia się je z innych materiałów – często jest to stal), które dla wielu osób miało specjalne magiczne właściwości – posiadało zdolność odpędzania złych sił. Także kształt tego przedmiotu – półksiężyc – miał specjalne właściwości ochronne. Celtowie wierzyli, że złe moce boją się właśnie żelaza i półksiężyca.


Podkowa wieszana nad wejściem do domu (najczęściej nad frontowymi drzwiami) miała zatem zapewnić mieszkańcom szczęście, zdrowie oraz ochronę. Do dziś pomimo, że jest coraz mnie osób wierzących w przesądy możemy w niektórym zauważyć zawieszone podkowy.


NIDSTANG















Nidstang (lub Nithing) – jest to starożytny zwyczaj używany w dawnej Skandynawii w celu przeklęcia, lub rzucenia uroku na wrogą osobę.


W celu rzucenia klątwy głowę konia należy umieścić na szczycie słupa – ma być ona zwrócona w kierunku osoby która chcę wysłać klątwę. Na drewnianym słupie powinna być umieszczona treść i cel klątwy bądź uroku.


W dzisiejszych czasach możemy spotkać wirtualne formy Nidstangu. Wstawienie obrazka z końską głową, może wydawać się dla niektórych śmieszne ale niektóre osoby wierzą w sens takich działań.


 „Jeśli masz wroga, któremu źle życzysz – możesz wznieść Nidstang. Bierzesz drewniany pal i umieszczasz go w ziemi ewentualnie miedzy głazami – tak, żeby się nie ruszał. Na szczycie umieszczasz koński łeb. Teraz mówisz: „Nidstang wznoszę tu” oraz podajesz powód swojego gniewu. Nidstang pomoże dostarczyć wiadomość do bogów. Twoje słowa przejdą przez pal i wyjdą przez końskie „usta”. A bogowie zawsze słuchają koni. Teraz bogowie usłyszą Twoją historię i również się rozgniewają. Bardzo się rozgniewają. Wkrótce Twój wróg posmakuje boskiego gniewu i kary. A Ty dostaniesz swoją zemstę. Powodzenia!”


SPIRIT SHIP





Spirit Ship (W wolnym tłumaczeniu: Statek Dusz) – Symbol ten jest częstym tematem nordyckim kamiennych rzeźb. Statki dla starożytnych ludów północy były uosobieniem mocy i wysokiej pozycji.


Znak Spirit Ship możemy najczęściej znaleźć na nagrobków, gdzie reprezentuje on drogę w zaświaty. Symbol ten ma oczywiste powiązania z praktyką starożytnych Wikingów – wysyłania zmarłego w zaświaty na pokładzie płonącego statku.


MJOLNIR / MŁOT THORA




Mjolnir – Symbol ten znany jest jako Młot Thora. Jest to starożytny nordycki symbol, stylizowany na legendarną magiczną broń nordyckiego boga Thora. „Mjolnir” oznacza „piorun” i symbolizuje bożą moc sprawowaną nad grzmotami i błyskawicami. Często mówiło się, że wyrzucony Młot Mjolnir zawsze powraca.

Młot Thora, jako amulet noszony był często przez wiernych jako symbol obronny – praktyka ta była tak popularna, że kontynuowano ją nawet po tym, jak większość ludności nordyckiej, nawróciła się na chrześcijaństwo. W dzisiejszych czasach, jest często używany przez członków wiary Asatru, jako symbol nordyckiego dziedzictwa.


Późniejsza forma tego symbolu nazywana jest ‚Wilczy Krzyż’ lub również

‚Smoczy Krzyż’. Zmiana formy znaku wiązała się z wczesnym chrześcijaństwem rozwijającym się na ziemiach północy.

HUGIN I MUNIN














Hugin i Munin („Myśl” i „Pamięć”) są to bliźniacze kruki z nordyckiej mitologii. Są sługami nordyckiego boga wszech-Ojca Odyna. Według legendy, są wysyłane codziennie rano by zebrać wiadomości, powracają o zmierzchu do Odyna. Każdego wieczoru zdają sprawozdania o wydarzeniach z całego świata – szepczą te wiadomości do ucha Odyna.


Kruki i wrony nie są w ogólnym pojęciu szczęśliwym znakiem. W większości kultur, ptaki te są symbolem nieszczęścia, wojen czy chorób – często dostrzegano je krążące po polu bitwy, lub też podczas żywienia się poległymi. Pomimo tych negatywnych cech, ludzie dostrzegli też niezwykłą inteligencje kruków – ptaki te często symbolizują posłańców (czy wieści), jak to jest w na przykład w wypadku Kruków Hugin’a i Munin’a.


LOTOS





Symbol Lotosu – jest jednym z ośmiu pomyślnych znaków Buddyzmu – osiem płatków tego kwiatu używanych w buddyjskich mandalach symbolizuje kosmiczną harmonię, tysiąc płatków oznacza – oświetlenie duchowe. Pączek zaś symbolizuje potencjał.


Głębsze znaczenie i Symbolika Lotosu

Symbol lotosu w buddyzmie jest stosowany od tysięcy lat – symbolizuje on czystość, oświecenie, i potencjał.

Lotos zarówno w hinduizmie i buddyzmie służy jako siedziba mądrości dla bogów i oświetlone istot.


Znak ten w buddyzmie ma wiele aspektów w zależności od jego koloru i numeracji płatków. Osiem płatków lotosu reprezentuje ashtamangals, czyli osiem pomyślnych symbolów, które uosabiają osiem zasad Dharmy (święte prawo).


Symbolika kolorów tego kwiatu w buddyzmie:

Biały kwiat symbolizuje czystość i duchowej doskonałości.
Czerwona to pasja i miłość.
Niebieski jest symbolem inteligencji i komunikacji.
Różowy jest symbolem transcendencji.
W wielu krajach takich Egipt, Indie, Persja, Tybet czy Chinach kwiat lotosu był symbolem sakralnym, świętym.

KOŁO DHARMY















Symbol Koło dharmy (Dharmachakra) – buddyjski emblemat przypominający koło od wozu, z ośmioma ramionami, z których to każda reprezentuje jedną z ośmiu założeń buddyjskiej wiary. Symbol koła Dharmy jest jednym z ośmiu asztamangala czyli pomyślnych symboli buddyzmu tybetańskiego.


Dharma – Jest to wieloznaczny termin występujący między innymi w buddyzmie i hinduizmie. W Buddyźmie może oznaczać: Prawo powszechne, Doktryne buddyjską, nauki Buddy, Prawdę, Zjawiska, Elementy czy atomy.


Symbolika i znaczenie Koła Dharmy

Okrąg symbolizuje kompletność Dharmy, szprychy reprezentują ośmiokrotną ścieżkę prowadzącą do oświecenia:

prawą wiarę,

właściwe intencje,
prawą mowę,
prawe działanie,
prawe życie,
właściwe starania,
właściwą uwagę,
medytacje
Zdarza się, że znak koła dhamry otoczone jest przez jelenie – odnoszą się one do parku jeleni, w którym Budda powiedział, swoje pierwsze kazanie.

GHANTA




Ghanta to termin dotyczący rytualnego dzwona, używanego w hinduskich lub buddyjskich praktykach religijnych. Hinduistyczne świątynie mają zwykle jeden dzwon wiszący przy wejściu – wielbiciele dzwonią nim, podczas wchodzenia do świątyni.

Znaczenie i symbolika Ghanty

Wygięte Ciało dzwonka reprezentuje ‚ananta’ – słowo to oznacza nieskończoność lub niekończącą się rozbudowę. Jest to jedno z wielu imion Wisznu. Klapa lub język dzwonu reprezentują Bogini Saraswati, która to jest boginią mądrości i wiedzy. Uchwyt dzwonu reprezentuje Siły witalne.

Wydrążony dzwonu reprezentuje pustkę, z której powstają wszystkie zjawiska, w tym również dźwięk dzwonu. Grzechotka reprezentuje zaś formę. Razem symbolizują mądrość (pustka) i współczucie (forma i wygląd).


W sensie fizycznym, uderzenia dzwona angażują wszystkie zmysły oraz pobudzają je. Dzięki temu w chwili uderzenia i usłyszenie charakterystycznego dźwięku, umysł jest odłączony od myśli i staje się bardziej otwarty.


TROLL CROSS





Troll cross (w wolnym tłumaczeniu „Krzyż Trolla”) – Symbol najczęściej wykorzystywany jako amulet, wykonany z okręgu żelaza który jest skrzyżowany na dole. Amulet noszony był przez wczesne ludy skandynawskie jako ochrona przed trollami i elfami. Żelazo i krzyże uważane były jako środki pomocne w odpędzaniu złych stworzeń. Znak ten posiada widoczne podobieństwo z runą othali.

cytat wikipedia:


Choć powszechnie uważany (symbol – Cross Troll) za część szwedzkiego folkloru, został on stworzony, jako element biżuterii przez Kari Erlands, gdzieś pod koniec 1990 roku. Twierdzono, że został skopiowany z runy ochronnej znalezionej w gospodarstwie rodziców


AWEN




Awen – Ten symbol jak i słowo opisuje iskrę twórczą, boską inspirację lub oświecenie. Różne Neo-Druidzkie grupy i jednostki mają własną interpretację symbolu Awen. W dosłownym tłumaczeniu z walijskiego słowo to oznacza „podążanie duszy” lub „podążanie inspiracji”.
Na znaku tym możemy ujrzeć promienie wychodzące z trzech punktów świetlnych. Te trzy linie, zależnie od interpretacji, prawdopodobnie odnoszą się do ziemi, morza i powietrza lub ciała, umysłu i ducha; czy miłości, mądrości i prawdy.
Mówi się również, że Awen oznacza nie tylko jedynie inspiracje, ale inspiracje prawdą. Jest to otwarcie się, ducha lub duszy, aby naprawdę i bardzo głęboko zobaczyć. Kiedy jesteśmy otwarci, możemy otrzymać ten boski dar, inspirację, która płynie z bóstwa, natury lub od tego na czym się skupiamy, na czym nam zależy. Inna interpretacja mówi że trzy fundamenty tego symbolu to: zrozumienie prawdy, umiłowanie prawdy i utrzymywanie prawdy.

Ale co to jest awen? Jest to świadomość, nie tylko poziom fizyczny i umysłowy, ale świadomość całości istnienia, samego życia. Widzimy wątki łączące nas wszystkich. To głęboka inspiracja, którą pijemy, pielęgnowanie naszych dusz i naszego świata oraz radość,  szacunek, w dzikim porzuceniu i w uroczystej ceremonii.


źródła:

http]://en.wikipedia.org/wiki/Awen
http://druidgarden.wordpress.com/tag/awen-symbol-meaning/

KANAGA














Kanaga – Znak ten przedstawia sylwetkę człowieka z uniesionymi rękoma. Symbol wywodzi się z plemienia Dogonów (Zamieszkują oni południowo-centralne Mali), którzy nosili ozdoby W tym kształcie na czole. Jest to symbol ochronny także  wzmacniający zdolności parapsychiczne. Symbol ten umieszczony był na fladze federacji Mali.


AKUA'BA














Akua’ba to najczęściej rzeźba używana przez afrykańskie plemię Ashanti (dominująca grupa etniczna we współczesnej Ghanie. W średniowieczu tworzyli potężne imperium w Afryce Zachodniej.). Rzeźba ta służy jako talizman płodności a także zapewnia ochronę kobiecie w ciąży.


Kobieta, która pragnie zajść w ciążę będzie nosić taką lalkę na sobie i dbać o nią jak o swoje prawdziwe dziecko.


ZDOBIONY PARASOL














Zdobiony Parasol – Symbol ten należy do ośmiu pomyślnych znaków Buddyzmu – Asztamangali. Parasol ten symbolizuje ochronę istot przed szkodliwymi siłami i chorobami. Znak ten można również postrzegać jako rodzaj osi mundi, symboliczne drzewo życia.


KARTIKA




Kartika (Drigug, Grigug) – W buddyzmie tybetańskim, Kartika lub Drigug, to rytualny nóż używany w rytuałach pogrzebowych. Ostrze przypomina w kształcie półksiężyc, rękojeść najczęściej stylizowana jest w kształt makary – stwora z mitologii indyjskiej, pół krokodyla, pół rybę. Kartika symbolizuje odcięcie wszystkich rzeczy zaciemniających rzeczywistość (zazdrość, nienawiść czy ignorancja) lub uniemożliwiających medytacje (roztargnienie, duma czy nieuwaga). Podobnie jak w przypadku innych narzędzi buddyzmu tybetańskiego, Kartika jest prawdopodobnie pozostałością po buddyjskich praktykach pogańskich.

TOMOE




Tomoe – Symbol ten jest wszechobecny na buddyjskich świątyniach Shinto a także całej Japonii. Jego nazwa – Tomoe, oznacza słowa „obracanie” lub „okrągły”, odnoszące się do ruchu Ziemi. Znak jest związany z symbolem Yin i ma podobne znaczenie – stanowi on ilustracje gry sił w kosmosie. Wizualnie tomoe składa się z blokowanych płomieniach (lub Magatama) przypominających kijanki.

Najczęściej symbol ten posiada trzy ramiona (płomienie) lecz jeden, dwa lub cztery ramiona także nie należą do rzadkości.  Symbol z 3 ramionami znany jest jako Mitsudomoe. Potrójny podział tego symbolu odzwierciedla potrójny podział świata, którego to części stanowią w kolejności ziemia, niebo oraz ludzkość (podobieństwo do religi Shinto).


Początkowo Symbol Tomoe związany był z bóstwem wojny Hachiman, a przez to został przyjęty przez samurajów jak ich tradycyjny symbolu.


Jeden z wariantów tego znaku – Mitsudomoe – jest tradycyjnym symbolem Królestwo Riukiu.


SYMBOL PHURBA




Phurba – trójstronny sztylet rytualny używany w tybetańskiej tradycji bön (starożytna tybetańska tradycja religijna), buddyzmie tybetańskim oraz nepalskim szamanizmie zwanym dźhankri (jest to nepalska nazwa lokalnych szamanów).  Sztylet ten posiadał symboliczne znaczenie w rytuałach.

CERNUNNOS















Cernunnos – Jest to tajemnicze rogate bóstwo czczone przez Celtów z epoki żelaza, w Europie aż do końca pierwszego wieku. Bardzo niewiele wiadomo o Cernunnosie, z wyjątkiem jego nazwy i wizerunku, który pojawia się na licznych kamiennych rzeźbach i innych artefaktach religijnych w całej Europie. Obrazowany jest jako postać z  porożem jelenia, często siedzi w pozycji medytacyjnej, a prawie zawsze jest przedstawiany z wizerunkami zwierząt łownych.


KOCIOŁ




Kocioł – Był ważnym artefaktem w życiu codziennym Celtów. Przedmiot ten był używany do gotowania, w większości gospodarstw domowych, a także do kąpieli i transportu wody – był jednym z bardziej użytecznych przedmiotów w wielu gospodarstwach domowych. Kocioł był również „centralnym miejscem”  Celtyckich praktyk religijnych, gdzie był używany do wróżenia i rytuałów ofiarnych.

Przedmiot ten był symbolem w domenie wody. Pięknie zaprojektowane kociołki były często ofiarowane bogom jezior i rzek.


Symbol Kotła występuje także często w mitologi Celtyckiej.


Na przykład Kocioł Cerridwen jest starożytnym symbolem odrodzenia, transformacji i niewyczerpanego rozwoju. Ceridwen jest Celtycką boginią płodności. Bogini ta przez rok i jeden dzień gotowała magiczny napój w kotle wiedzy aby jej syn Afgaddu zyskał mądrość i szacunek innych (była to rekompensata za jego wygląd, ponieważ uchodził on za najbrzydszego człowieka na Ziemi).


Kocioł Wiedzy może symbolizować łono Bogini, z którego wszystkie rzeczy rodzą się i ponownie odradzają.


TRIQUETRA





Triquetra została znaleziona na kamieni runicznych w Europie Północnej i na początku germańskich monet. To zapewne miał pogańskie znaczenie religijne i nosi podobieństwo do Valknut, symbol związany z Odyna. Często wykorzystywany w średniowiecznej sztuce celtyckiej. Wielkrotnie wykorzystywano ten symbol w rękopisach, głównie jako wypełniacz przestrzeni lub ozdoba znacznie bardziej skomplikowanych kompozycji.

W religii chrześcijańskiej przedstawiana jako symbol świętej trójcy(Ojciec,Syn i Duch Święty).

TRÓJZĄB




Widły obok rogów to symbol najczęściej kojarzony z diabłem.
Nie jest tak naprawę wiadome czemu akurat ten przedmiot przypisano jako atrybut Diabła.
Diabelski widły pochodzą częściowo ze starożytnego trójzębu, takiego jaki posiadał Posejdon, który symbolizuje potrójną potęgę nad ziemią, powietrzem i morzem, częściowo ze znaków śmierci (takich jak młot Charuna), a częściowo z instrumentów używanych w piekle za mękę potępienia.

DŻED















Dżed – jest to bardzo starożytny egipski symbol stabilności. Przypomina krótki filar z czterema poziomymi platformami, ułożonymi na wierzchu. Jest to symboliczne przedstawienie drzewa w którym według mitu, pochowano Ozyrysa po jego śmierci z ręki brata Setha.


Filar Dżed był ważnym elementem ceremonii zwanej „podniesienie Dżed”, który był częścią jubileuszowych obchodów egipskich faraonów (heb-sed). Akt podniesienia Dżed został wyjaśniony jako reprezentujący triumf Ozyrysa nad Setem.


Hieroglif Dżed często występuje razem z symbolem tyet (znany również jako Węzeł Isis), który jest tłumaczony jako życie i dobrobyt. Dżed i tiet stosowane razem mogą przedstawiać dwoistość życia.


TYET














Tyet – Przypominający Ankh z wygiętych ramion, Tyet (nazywany także pasem Izydy,węzłem Izydy lub klamrami Izydy), występuje głównie w egipskich malowidłach grobowych. Wzór ten, był także wykonywany jako amulet nagrobny z czerwonego kamienia lub szkła. Znak ten przypomina węzeł używany do zabezpieczania odzieży, w jaką przedstawiani byli dawni egipscy bogowie.

Jego znaczenie również przypomina symbol Ankh, i najczęsciej oznacza „dobro” lub „życie”. Symbol ten może także oznaczać przepływ krwi menstruacyjnej z łona bogini, a tym samym magiczne zdolności bogini.

OKO HORUSA



Oko Horusa – Jeden z najważniejszych symboli starożytnego Egiptu. Zaprojektowany, aby przypominać oko sokoła, często naprzemiennie nazywany Okiem Horusa i Okiem Ra. Symbol ten Reprezentuje prawe oko egipskiego Boga Horusa – Prawe oko oznacza słońce (wiązało się ze słońcem boga Ra), lewe zaś księżyc (wiązało się z bogiem Tehuti – Totem). Wspólnie, oczy stanowią całość wszechświata, koncepcje podobną do taoistycznego szmbolu Yin-Yang.
Według legendy, lewe oko zostało wyrwane przez złego Setha.

Uważano, że Oko Horusa posiada nadzwyczajne moce przejawiające się szczególnie w leczeniu oraz jako ochrona. Często używano tego symbolu jako Amulet ochronny lub też jako urządzenie pomiarowe w medycynie. Starożytni Egipcjanie stosowali matematyczne proporcje oka między innymi do wyliczania ilości składników w preparatach medycznych podczas przygotowywaniu leków.


SYMBOL HATHOR





Symbol Hathor – Egipski hieroglif przedstawiający stroik (nakrycie głowy) Hathor bogini miłości, piękna i płodności. Znak ten składa się z dysku słonecznego otoczonego rogami.

Rogi widnieją ponieważ bogini tą przedstawiano początkowo pod postacią krowy, później jako kobietę z głową krowy.

Hathor jest odpowiednikiem rzymskiej bogini Wenus lub greckiej Afrodyty.


Jak z godłem Wenus tak i Znak Hathor bywa często reprezentowany lub ukształtowany w lustro.


OM




Symbol Om – Jest to najświętsza sylaba hinduizmu. Om jest pierwotny dźwięk, w którym ziemia została stworzona – podobny do greckiego pojęcia Logosu. Symbolizuje rozkładanie lub ekspansja, zaczyna się w płucach, a kończy się na ustach. Za świętą uznawana jest także w buddyzmie tybetańskim

TRISULA




Symbol Trisula – Trisula to trójząb, symbol religijny w hinduizmie, jeden z najważniejszych atrybutów boga Śiwy – Jeden z najważniejszych bogów w hinduizmie (tworzy on rodzaj trójcy hinduistycznej razem z Brahmą i Wisznu)

Istnieje wiele innych bogów i bóstw, którzy posiadają trisula broni. (np. Posejdon)


Te trzy punkty (wystające ramiona trójzębu) mają różne znaczenia w zależności od interpretacji i historii.


Ramiona tego znaku mogę oznaczać :


tworzenie

utrzymanie
zniszczenie
lub

przeszłość

teraźniejszość
przyszłość
Mogą także reprezentować:

Fizyczny świat

świat przodków (reprezentujących kulturę czerpanej z przeszłości)
światem umysłu (reprezentujący procesy odczuwania i działania

SZAHADA




Szahada jest wyznaniem wiary muzułmańskiej – Należy także do pięciu obowiązków każdego wiernego (Pięć filarów islamu).

Szahada Brzmi: La ilaha illa Llah wa Muhammad rasul Allah, co oznacza „Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego wysłannikiem”.


Trzykrotne publiczne wypowiedzenie tej formuły w obecności dwóch świadków jest warunkiem przyjęcia islamu. W szahadzie zawarte są dwa najważniejsze dogmaty wiary muzułmańskiej: jedność Boga i posłannictwo Muhammada (Mahometa).


Szahada jest szeptana do ucha noworodkowi oraz wypowiadana nad grobem zmarłego muzułmanina. Szachade w postaci napisu często znajdziemy na amuletach. Jako symbol religijny szahada jest zapisywana czarnymi literami na białym tle lub białymi literami na czarnym tle. Napis ten możemy dostrzec np na fladze Arabii Saudyjskiej.


BISMILLAH




„Bismillah” w języku arabskim oznacza dosłownie „w imię Boga”. Zdanie jest bardzo ważne w islamie. Formuła bi-ismi Allāhi ar-raḥmāni ar-raḥīm (tłum. w imię Boga (Allaha) miłosiernego, litościwego) rozpoczyna prawie każdą surę Koranu.

„Bismillah” jest używany jako gest szacunku i uznania przed podjęciem szeregu działań, takich jak modlitwa, jedzenie czy praca.


Symbol ten stosuje się także jako jeden z głównych elementów w kaligrafii arabskiej i ornamentyki, głównie w budowlach sakralnych.


Istnieje wiele pięknych kaligraficznych przykładów w których użyta jest ta formuła.


RUB EL HIZB




Rub el Hizb – jest muzułmańskim symbolem reprezentowanym przez dwa nakładające się kwadraty. Symbol jest używany w arabskiej kaligrafii, aby zaznaczyć koniec rozdziału. W języku arabskim słowo „Rub” oznacza jedną czwartą (ćwiartkę), a słowo „Hizb” oznacza grupę lub też partię. Początkowo znak ten był używany w Koranie, który jest podzielony na 60 Hizb (60 części, mniej więcej równej długości). Znak Rub el Hizb dzieli każdą ‚Hizbe’ na cztery części i pojawia się na końcach każdego kwartału. Głównym celem tego systemu jest ułatwienie recytacji Koranu.

Symbol ten jest często wykorzystywany jest jako emblemat organizacji czy też część logotypu. Rub el Hizb jest widoczny w herbie Turkmenistanu i Uzbekistanu.


GWIAZDA I PÓŁKSIĘŻYC / DIANA I LUCYFER




Gwiazda i Półksiężyc – stanowią symbol religii muzułmańskiej od XIX wieku.

Sama gwiazda i półksiężyc jest bardzo starym symbolem, sięgającym nawet wczesnej cywilizacji sumeryjskiej, gdzie był związany z kultem słońca i księżyca, a później, boginią Tanit.


Symbol ten pozostał niemal w ciągłym użyciu, a ostatecznie został przyjęty przez dynastie Osmanów, którzy są odpowiedzialni za związek tego znaku z islamem. Gwiazda i Półksiężyc, zaczęła się pojawiać na monetach oraz sztandarach Imperium Osmańskiego.


Należy zauważyć, że nie ma żadnej wzmianki o takim symbolem w Koranie, świętej księgi islamu, ani też nie istnieje związek między półksiężycem i gwiazdą a Prorokiem.

Obecnie znajduje się na flagach państwowych szczególnie tych które znajdują się na terenie dawnego państwa Osmańskiego m.in. Algerii, Azerbejdżanu, Libii, Pakistanu, Turcji, Tunezji.

CZASZKA I PISZCZELE




Początki tego symbolu są dość niejasne. Sam symbol jest dość stary, a pojawia się najczęściej w starożytnych chrześcijańskich katakumbach. W średniowieczu znak czaszki i kości był powszechny jako dekoracja nagrobków – wiele z nich zawierało w sobie motyw śmierci „memento mori”, przypominający innym o śmiertelności każdego człowieka. W dzisiejszych czasach, czaszki i piszczele oznaczają truciznę.

Czaszka i piszczele a flaga piratów

Innym przedmiotem na którym często gości znak czaszki i skrzyżowanych piszczeli jest „Jolly Roger”, czyli flaga pirata.

Początek nazwy nie jest do końca znany. Jolly Roger w XVII wieku było określeniem jowialnego i beztroskiego mężczyzny, ale w XVIII wieku jego znaczenie całkowicie się zmieniło na rzecz czarnej flagi ze szkieletem lub czaszką. W 1703, angielski pirat John Quelch wieszał flagę „Old Roger” (ang. Stary Roger), co z kolei było przydomkiem diabła. Cytat z wikipedia.pl

Flaga miała budzić strach w ofiarach piratów, które często na widok bandery uciekały w popłochu – świadomi jaki los ich czeka po spotkaniu z niebezpiecznymi piratami. Eblematy bandery miały kojarzyć się z destrukcją i zniszczeniem a także ze śmiercią.

Czaszka i piszczele a Masoneria

Czaszka i piszczele jest również ważnym symbolem w masonerii, gdzie symbolizuje przemijanie świata materialnego. Znak ten jest używany w rytuałach inicjacyjnych jako symbol odrodzenia. Może również symbolizować bramę do wyższych sfer zrozumienia, osiągany tylko poprzez duchowej śmierci i odrodzenia.

KWIAT ŻYCIA














Kwiat Życia (Flower of Life) – Symbol ten jest jedym z wielu znaków „świętej geometrii”. Jest to ciekawy wzór, pojawiający się w kontekstach religijnych na całym świecie, na przestrzeni kilku tysiącleci.


Najstarszym przykładem użycia tego geomaetrycznego układu może być nadal widoczny rys Kwiatu Życia w świątyni Ozyrysa w Abydos. Znak ten możemy dostrzec również w kulturach starożytnych obszarach Asyrii, Indii, Azji, Bliskiego Wschodu, a także późniejszej sztuki średniowiecznej.


Ta delikatna sieć nakładających się kręgów ułożonych w specyficzny wzór nosi nazwę „Flower of Life”, ponieważ zawiera szereg innych kształtów w obrębie pozornie prostego wzoru, co prowadzi niektórych do upatrywania się w tym znaku „planu stworzenia”.


OKO OPATRZNOŚCI














Oko Opatrzności – Ten wszechobecny wizerunek jest często określany również jako „Wszechwidzące oko”. Oko patrzące na ziemie z nieba jest starożytnym symbolem słońca, a historycznie był używany jako symbol wszechwiedzy.


Pomysł oka słonecznego dociera do nas od dawnych Egipcjan, którzy utożsamiali oko z bóstwem Ozyrysa (Patrz oko Horusa)


Zastosowanie oka do reprezentowania Boga było dość powszechne w epoce renesansu (przede wszystkim XVI wiek); Często, narząd wzroku zamknięty jest wewnątrz trójkąta reprezentującego potrójną osobowość Boga. Takie godło można znaleźć w licznych przykładów sztuki chrześcijańskiej.


Emblemat ten został ostatecznie przyjęty przez masonów jako symbol Wielkiego Architekta.


Wersja Oka Opatrzności znajdującego się na piramidzie stanowi część Pieczęci Stanów Zjednoczonych.


W Polsce oko opatrzności głęboko wrosło w świadomość odbiorców jako symbol boskości. Oko opatrzności widnieje na herbie i fladze Radzymina – herb ten został zatwierdzony w roku 1936.


JACHIM I BOAZ














Jachim i Boaz – W mistycznej żydowskiej kabale, Joachim (czasami Jachyn lub Jachim) oraz Boaz są parą filarów znajdujących się w świątyni Salomona. Jachim reprezentuje męski pierwiastek wszechświata czyli światło, ruch, aktywność. Boaz reprezentuje żeński pierwiastek wszechświata, czyli ciemności, bierność, wrażliwość i cisze. Filary są podobne w koncepcji do wschodniego Yin Yang, reprezentującego przeciwieństwo i równowagę świata.


Jedna masońskich legend opowiada, że ​​filozof Pitagoras odkrył filary wraz z Hermes Trismegistus a potem wykorzystywali je by odkryć wszystkie tajniki geometrii.


CYRKIEL I WĘGIELNICA




Cyrkiel i Węgielnica – Jedne z najczęściej spotykanych symboli masonerii (wolnomularstwa). Cyrkiel i Węgielnica są narzędziami budowniczych i twórców, symbolizują one między innymi Boga jako architekta wszechświata.

Cyrkiel reprezentuje sferę duchowości i wieczności, jak i również aktywne siły Boga i człowieka. Jest symbolem określającym zasady i ograniczenia, a także granice nieskończoności.


Węgielnica jest symbolem ziemi i sfery materialnej. Przedmiot ten reprezentuje sprawiedliwość oraz równowagę. W połączeniu z cyrklem znak ten symbolizuje siły pasywne.


Razem, symbole te reprezentują zbieżność materii i ducha, a także połączenie obowiązków ziemskich i duchowych. Te dwa symbole razem tworzą heksagram, Unie ziemi z niebem, lub materii i umysłu.


SLEPINIR




Sleipnir – Jest to legendarny koń należący do Odyna, Ojca-boga nordyckiego panteonu bóstw. Fizyczną cechą odróżniającą Sleipnira od innych koni jest to, że posiada aż osiem nóg. Sleipnir niesie Odyna między światem bogów a światem materii. Osiem nóg symbolizuje kierunki kompasu i zdolność tego konia do podróżowania po lądzie, powietrzu, powierzchni wody czy nawet po piekle.

Możliwe, że 4 pary nóg Sleipnira było symbolicznymi określeniami ośmiu szprych koła słonecznego i odnoszą się do wcześniejszej postaci Odyna jako boga słońca. Zdolność Sleipnira jaką jest podróżowanie, może kojarzyć się także z działaniem promieni słonecznych.


W nordyckich mitologicznych opowieściach, ten ośmiu nogi koń jest potomkiem boga Lokiego i Svaldifari. Svaldifar był koniem olbrzyma, który podjął się odbudować mury Asgardu w jedną zimę.


SHIELD KNOT














Shield knot (‚W wolnym tłumaczu – Węzeł Tarczy lub Węzeł Ochrony ‚) – Jest to starożytny i uniwersalny symbol. Wzór ten używany był przez tysiące lat w różnych kulturach do ochrony.


Znak ten jest najczęściej wiązany z Celtami i starożytnymi ludami nordyckimi, jednak początki tego symbolu sięgają znaczenie dalej.


GUNGNIR





Gungnir – Symbol ten wyobraża jedną z włóczni Odyna. Włócznia ta posiadała magiczną właściwość – zawsze trafiała do celu.


Cytat wikipedia:


Według Skáldskaparmál Snorri Sturlusona włócznia ta została wykonana przez Krasnoludy znane jako Synowie Ivaldiego pod kierunkiem krasnoludzkiego mistrza kowalskiego Dvalina


ROGI ODYNA




Rogi Odyna – Symbol mający związek z najważniejszym bogiem nordyckiego panteonu bóstw. Znak ten składa się z trzech rogów do picia i jest powszechnie używany jako znak nowoczesnej wiary Asatru. W opowieściach, rogi związane są z Odhroerir –  magicznym miodem. Odyn wykorzystuje swój spryt i magię i przez trzy dni udaje się mu napić magicznego naparu z miodu oraz z krwi Kvasira. Trzy rogi symbolizują trzy dni przez które Odynowi udało się napić napoju.

HELM OF AWE




Helm of Awe to jeden z najbardziej tajemniczych i potężnych symboli w mitologi nordyckiej. Sam wygląd tego symbolu budzi strach. Znak ten zbudowany jest z ośmiu ramion, które wyglądają jak trójzęby wychodzące z centralnego punktu – broniąc go i przechodząc do ofensywy przeciwko wszelkich wrogich sił, które go otaczają.

Prawdopodobnie używany był on jako magiczny symbol lub zaklęcie.

Taka interpretacja jest potwierdzona przez czar o nazwie „There is a Simple Helm of Awe Working” – który znajdziemy w zbiorach islandzkich legend zebranych przez wielkiego Jón Árnason w XIX wieku. Zaklęcie brzmi:

Make a helm of awe in lead, press the lead sign between the eyebrows, and speak the formula:


Ægishjálm er ég ber

milli brúna mér!

I bear the helm of awe

between my brows!

Thus a man could meet his enemies and be sure of victory.

tłumaczenie:

Zrób znak Helm of Awe, naciśnij znak ołowiu między brwiami i wymów formułę:


Ægishjálm er ég ber

Milli Bruna Mer!

Noszę Helm of Awe

między moimi brwiami!

W ten sposób człowiek może być pewnym zwycięstwa podczas spotkania z wrogiem.


VALKNUT













Valknut – Jest to symbol zwany również „węzłem poległych” (bezpośrednie tłumaczenie), lub „sercem Hrungnira”. Znak ten składa się z trzech powiązanych ze sobą trójkątów. Jest to znak wojowników, którzy polegli z mieczem w ręku i udają się do Walhalli. Najczęściej znajdowany na kamieniach runicznych i obrazkach kamieni pamiątkowych, które pochodzą z epoki wikingów.

Znaleziono go między innymi na statku grobowym – grobu dwóch kobiet (w tym jednej z wyższej sfery społecznej). Są różne teorie na temat znaczenia tego symbolu. Jedna z bardziej prawdopodobnych wskazuje, że symbol może być związany z praktykami religijnymi otaczającymi śmierć. Inna teoria wskazuje na zależności tego znaku z Odynem – Ma on symbolizować potęgę Boga oraz moce jego umysłu. Valknut bowiem widnieje na rysunku Odyna na koniu pokazany na kilku pamiątkowych kamieniach.

Ostatnia teoria wskazuje na powiązanie tego symbolu z olbrzymem Hrungnirem który poległ w walce z thorem. Hrungnir według mitologii miał kamienne serce przeplecione trzema rogami.


NEPTUN





Symbol ten wyobraża trójząb – który jest atrybutem Neptuna (rzymskiego boga wód, chmur i deszczu, odpowiednik greckiego boga Posejdona).


URAN





Symbol ten oznacza glob zwieńczony literą H (od nazwiska odkrywcy Urana William’a Herschel’a)


Znak ten został zasugerowany przez Lalande’a w 1784. W liście do Herschela opisał go jako „glob zwieńczony pierwszą literą Twojego nazwiska”


SATURN




Symbol wyobraża kosę (lub sierp) Saturna (staroitalski bóg rolnictwa, zasiewów i czasu).

JOWISZ




Symbol ten posiada kilka różnych znaczeń. Może on oznaczać:

Piorun Jowisza

Orła
Literę dzeta lub Z od Zeusa (Greckiego odpowiednika rzymskiego boga Jowisza)

MARS




Symbol ten wyobraża tarcze i włócznie Marsa ( według rzymskiej mitologii bóg wojny – odpowiednik greckiego Aresa).

ZIEMIA 1




Okrąg oznacza ziemią a przecinające go linie  równik i południk.

WENUS



Symbol wyobraża podręczne lusterko Wenus (Rzymskiej bogini miłości).

MERKURY




Symbol wyobraża uskrzydlony hełm Merkurego ( rzymskiego bóga handlu, zysku,kupiectwa, złodziei, celników jak i również posłańca bogów – podobnie jak Grecki Hermes) i kaduceusz (Stanowiący symbol pokoju i handlu – kij opleciony dwoma wężami). Symbol może również wyobrażać jedynie kaduceusz, bez hełmu.

ZAJĄCZEK














Zajączek (podobnie jak jajko) to symbol wiosny i płodności. Zająca możemy spotkać już w starożytnym Egipcie u boku odradzającego się Ozyrysa. W starożytności uważano także, iż mięso zająca to afrodyzjak. Później jego niezmierną płodność wiązano z obfitością i pomnażaniem dóbr.

Pochodzenie i połączenie zajączka z świętem Wielkanocy nie jest do końca znane. Legendy mówią, że królicze symbole pochodzą z Niemiec. W każdym razie, w wielu częściach kraju, większość Niemców wierzyła, że króliczek położył czerwone jaja w Wielki Czwartek, a następnie wielokolorowe wielkanocne jaja przed Wielkanocną niedzielą. Niemieccy osadnicy, którzy przybyli do Ameryki, przywiedli tam swoją tradycję i tak ten obyczaj rozprzestrzenił się dalej.
Wiele osób łączy także zajączka Wielkanocnego z legendą o starogermanskiej bogini Ostrze czy Ēostre która zmieniła ptaszka w zająca, a ten miał składać kolorowe jajka.
W każdym razie wielkanocny zajączek lub króliczek to obecnie nieodzowny symbol świąt Wielkanocnych.

JAJKO














Jaja (podobnie jak zajączki) od zawsze były symbolem płodności i nowym początkiem wiosny. Od niepamiętnych czasów, wiele kultur było związane z światem lub wszechświatem. Nic więc dziwnego, że jaja od setek lat używane były do rytuałów, urządzonych i zawieszonych w świątyniach w czasach babilońskich.  Barwne, pomalowane, zdobione, a następnie używane jako symbol festiwalu wiosennego, ponieważ jaja stanowią nowe życie i nowy świt. Kiedy chrześcijaństwo rozprzestrzeniło się na całym świecie, jajo stało się symbolem odrodzenia człowieka. Chrześcijanie symbolizują jajko z grobem Jezusa Chrystusa, z którego zmartwychwstał.


Początkowo malowano jajka na czerwono, aby symbolizować krew Chrystusa, ale co roku dekoracja stała się coraz bardziej wyrafinowana i barwna. Dzisiaj jaja wielkanocne ozdobione są mnóstwem kolorów i sprawiają, że jest to zabawne szczególnie dla dzieci.


KOSA















Kosa jest jednym z najbardziej znanych symboli śmierci – jest nieodłącznym atrybutem tzw. żniwiarza, czyli personifikacji śmierci.

W czasach starożytnych, kosa była symbolem boga Saturna (Grecki Kronos). Przedmiot może ona symbolizować nietrwałość a także nieustający cykl życia.

CZTEROLISTNA KONICZYNA














Czterolistna koniczyna – Jak możemy przeczytać w encyklopedii jest to rzadko występująca mutacja koniczyny (najczęściej koniczyny białej) posiadająca cztery zamiast zwykle występujących trzech listków.


Symbol ten wywodzi się z celtyckich wierzeń – druidzi wierzyli, że czterolistna koniczyna uchroni ich przed złem.

Według niektórych tradycja tego symbolu szczęścia sięga początków stworzenia: Ewa wychodząc z Ogrodu Eden jako odzienie miała jedynie czterolistną koniczynę.

Niektóre tradycje ludowe przypisują inny atrybut dla każdego liścia koniczyny. Pierwszy liść reprezentuje nadzieję, drugiemu przypisuje się wiarę, trzeci odpowiada za miłość a czwarty liść przynosi szczęście znalazcy. Piąty liść reprezentuje pieniądze, szósty i więcej nie ma już znaczenia.


Według Księgi rekordów Guinnessa, znaleziona koniczyna o największej liczbie listków liczyła ich 56.

Według statystyk istnieje tylko 1 szansa na 10 000 na znalezienie czterolistnej koniczyny.
Ta roślina jest jednym z symboli Irlandii.

LILIA














Lilie to kolejny symbol Wielkanocy, często używany do dekoracji. Lilie białego koloru są również zwany „białą szatą nadziei apostoła„. Faktem jest, że biel symbolizuje czystość, uczciwość i wszystko, co ładne, a fakt że białe lilie wschodzą  z ziemi w sezonie wiosennym czyni ten kwiat idealnym symbolem Wielkanocy. Lilie dzięki swojemu białemu kolorowi są w  stanie symbolizować czystość Jezusa i zmartwychwstanie. Oraz symbol Lilith


BARANEK














Baranek Wielkanocy to główny symbol świąt Wielkanocy. Baranek jest symbolem prostoty, niewinności, czystości i posłuszeństwa.  Biblia często podaje odniesienia do symboliki baranka. Szczególne miejsce zajmował w kręgu kultury judaistycznej. Żydzi składali Jahwe baranki jako codzienną ofiarę-modlitwę, zwłaszcza w szabat i dni świąteczne. Wyjątkowe znaczenie miał baranek paschalny, który upamiętniał kres niewoli egipskiej.


Dla chrześcijan baranek to symbol męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.


Jezus  został nazwany „Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata”.


CZARNA WSTĄŻKA















Czarna Wstążka to obecnie najpopularniejszy na świecie symbol żałoby. Chociaż w różnych kulturach żałoba może być odmiennie okazywana jednak każdy żałobnik nosi jakąś część ubioru w czarnym kolorze. Tak już jest od niepamiętnych czasów.


„Od XII w. do żałoby używano w Polsce czarnego sukna, z którego szyto długie szaty odrębnego kroju o wielkich kołnierzach. Ciężką żałobę noszono przez rok. Po śmierci królowej Jadwigi i Zygmunta I naród z własnej woli przez rok ubierał się w czerń, panny nie nosiły wieńców na głowach, nie było biesiad, ani tańców, a kapele nie przygrywały nawet na weselach.”

[Zofia de Bondy-Łempicka: Słownik rzeczy i spraw polskich, Warszawa 1934]
Czemu obecnie aby okazać żałobę lub zasygnalizować współczucie w obliczu tragedii nosi się czarną wstążkę?
Nikt nie zna tak naprawdę odpowiedzi skąd wziął się ten symbol. Najprawdopodobniej wywodzi się z kultury żydowskiej ponieważ podczas żałoby Żydzi rozdzierają swoje szaty, a wstążka przywieszona do ubrania może właśnie takie rozdarcie obrazować.

LEW


Pierwszą myślą jaką wielu przychodzi do głowy odnośnie symboliki tego zwierzęcia są takie określania jak odwaga, siła i męstwo. Lew często jest symbolem króla głownie ze względu na jego siłę. Nieodłącznym atrybutem rozpoznawczym tego drapieżnika jest jego wspaniała grzywa. Sylwetkę lwa (najczęściej jego głowę) znajdziemy na wielu posągach, bramach, wejściach do grobowców czy świątyń, kołatkach oraz amuletach i pierścieniach. Wyryty wizerunek miał zapewniać ochronne danemu miejscu.
Lew jest postrzegany jako symbol słońca i światła – jest on także 5 znakiem zodiaku którego żywiołem jest ogień. Jego części ciała zostały użyte w wielu mitologicznych stworzeniach np. w Sfinksie czy Gryfie.
Lew jest królem wszystkich zwierząt lądowych (królem ptaków jest zaś orzeł).
Niektóre przysłowia z tym zwierzęciem:

Lwa z pazura poznać

I lwa łagodnością powoli ugłaskasz.
Lepszy żywy lis, niż martwy lew.
Nie trzeba śpiącego lwa budzić.
Co innego symbolizuje lew w różnych kulturach?
W Egipcie dwa odwrócone od siebie grzbietami lwy, symbolizują wschód i zachód słońca.
W Japoni czy Chinach uchodzą za obrońców przed demonami – są także strażnikami świątynnymi.

SŁOŃ


Jako jeden z największych i najbardziej potężnych zwierząt wszech czasów, słoń jest bogaty w symboliczne znaczenia. Symbolika tego zwierzęcia odnosi się nie tylko do jego rozmiarów lecz także do jego specyficznego zachowania.
Słonie są bardzo inteligentnymi stworzeniami o bardzo wysoce rozwiniętej społecznej strukturze. Są one w stanie przekazać sobie wiedzę na temat traktów migracyjnych oraz zaciekle chronią swoje młode całym stadem od drapieżników. Słoń jest ogólnie zwierzęciem bardzo majestatycznym i przy tym kojarzonym z siłą, potęgą i bogactwem. Jednakowoż dla wielu kultur znaczenie tych zwierząt może być trochę odmienne.

Co symbolizuje słoń w różnych kulturach?

W Azji Słoń był wierzchowcem władców (bogów i królów).
W Hinduizmie oraz buddyzmie Słoń posiada duże religijne znaczenie.
W starożytnej Grecji i Rzymie Słonie były symbolem siły militarnej oraz triumfem wojska.
W Średniowiecznej Europie słoń był uznawany za symbole niewinności i czystości.

LIS


Lis to w naszym kraju jeden z najbardziej pospolitych drapieżników. Jest on zwierzęciem wszystkożernym , je zarówno owoce jak i padlinę. W gospodarstwach rolnych często wyrządza duże szkody, zjadając inne zwierzęta domowe np. gęsi i kury.

Co właściwie symbolizuje Lis?

Zwierzę to niewątpliwie cechuję duża inteligencja i spryt. Dobrze dostosowują się do (często niekorzystnych) warunków. Lis swój piękny wygląd zawdzięcza futru, przez co był i w dalszym ciągu jest (chodź z małym nasileniem) trzebiony.
Lis w większości kultur (także w polskiej) przedstawiany jest negatywnie – często symbolizuje między innymi złodzieja, oszusta, osobę chytrą. Znane w naszym kraju są takie powiedzenia jak „chytry jak lis” , czy poznać się na „farbowanym lisie”. Zwierzę to symbolizuje także spryt oraz dostosowanie się sytuacji.
W północnej Ameryce w przeciwieństwie do bliższej nam europy lisa postrzegano inaczej – najczęściej oznaczał on mądrego dostarczyciela wiadomości.
Lis jest uważany za symbol bogactwa w Japonii i jest silnie związany z Inari, boga rolnictwa i płodności. Zwierzęta te (nazywane kitsune) nie tylko były posłańcami Inari lecz wierzono także że mogły one przyjąć formę człowieka. W mitologii japońskiej przedstawiono je jako istoty rozumne i posiadające magiczne zdolności.

DELFIN



Delfin od zamierzchłych czasów jest bardzo popularnym symbolem. Często możemy spotkać sylwetkę tego ssaka na naszyjnikach i innych ozdobach. Delfiny wyróżniają się dużą inteligencją i przyjaznym dla ludzi usposobieniem. Zwierzęta te są ssakami z rzędu waleni, czyli tej samej grupy co wieloryby .

Co właściwie symbolizuje Delfin?

Dla starożytnych żeglarzy (przede wszystkim Greków i Rzymian), delfiny były symbolem Bożej opieki i poradnictwa – często widoczne z pokładu – zdawały się ‘pomagać’ statkowi w pokonywaniu fal. Były one także kojarzone z boginią miłości Afrodytą która niejako wyszła z fal morskich. Delfiny dla starożytnych były bardzo ważne – ludzie uważali ich za wysłanników bogów .
Współcześnie delfiny kojarzone są ze zwierzęciem bardzo przyjaznym dla człowieka – być może ze względu na krążące od dawna opowieści o delfinach ratujących rozbitków. We współczesnej ezoterycy zwierzę to jest symbolem zbawienia i pomocy.

SOWA


Sowa jako nocny drapieżny ptak w większości wypadków jest symbolem czujności, inteligencji jak i również powiązania z duchami. Jest ona niejako przewodnikiem w podziemiach (ciemności) , ale także skutecznym łowcą.

Co symbolizuje Sowa?

Sowa już od dawnych czasów została powiązana z mocy psychicznymi, śmierci i nocy. W Grecji, Rzymie oraz w mitologii celtyckiej Sowy reprezentowały duchowy wpływ, mądrość i wiedze, podczas gdy w Afryce sowa utożsamiała czary i czarodziejów (jest to ptak czarowników – został ich wysłannikiem). W Azji a dokładniej w Chinach sowa uchodzi za symbol pioruna, czczonego szczególnie przez kowali –ptak ten poświęcony jest przesileniu zimowemu oraz letniemu czyli odrodzeniu i triumfowi światła. Jak większość ptaków także Sowy są uważane przez wielu kultur jako posłannicy między ziemią i niebem. Jako symbol nocy i śmierci sowa często rywalizuje z innymi częściej kojarzonymi z tym ptakami – wroną i krukiem które dzięki czarnemu upierzeniu zyskują status znaków śmierci i ciemności. W dzisiejszych czasach Sowa najczęściej symbolizuje edukacje – często dostrzeżemy ją w logach szkół czy uniwersytetów.

KOŃ


Koń jest symbolem prędkości, witalności , urody ,wiatru, burzy, pożaru i fal.

Ludzie od wieków kojarzyli konie z ich wytrzymałością, szybkością i wolnością. Oprócz tych cech, często hodowano konie ze względu na ich piękno i wdzięk.  Koń często było kojarzony z władzą i bogactwem – był on symbolem wyższych klas, cesarzy, szlachty i arystokracji często dlatego, że tylko ich było stać na to zwierzę . W starożytnej Grecji koń symbolizował nie tylko wolność ale również przywiązanie i przyjaźń – dlatego, że potrafił rozpoznać swojego właściciela i do niego wrócić. Umaszczenie konia również miało swoje symboliczne znaczenie. Biały koń był oznaką pokoju, Czerwony wojny zaś czarny koń (kary) oznaczał żałobę.


DZIK


Dzik słynie z agresywnej osobowości, a kły tego zwierzęcia są potężną bronią przeciwko wszystkim drapieżnikom oraz człowiekowi, które mogą przywędrować na jego terytorium. Z tych powodów, dzik jest powszechnie akceptowanym symbolem odwagi, okrucieństwa, siły i mocy.

W kulturze Azjatyckiej


W Chinach, dzik jest symbolem siły i męskości, a także zwierząt w zodiaku. O Osobie urodzonej w roku dzika mówi się, że ma namiętną naturę i może być bardzo odważna, uczciwa i lojalna. Dzik jest jednym z ziemskich form boga Wisznu.


Wierzenia Celtów


Jako naród wojowników, Celtowie czcili dzika powyżej wszystkich innych zwierząt. W celtyckim społeczeństwie, pieczone dziki był popularnym elementem wielkich świąt, a najlepszej jakości mięsa tradycyjnie podawano najdzielniejszym i najsilniejszym wojownikom. Bardzo często wizerunki tych zwierząt są odkrywane przez archeologów – to dowodzi jakim ważnym zwierzęciem był dzik dla starożytnych Celtów.


Mitologia Grecka


W mitologii greckiej, dzik jest często postrzegany jako nagroda polowania dla odważnych bohaterów. Dwa główne przykłady to dzik Erymanthean, który został schwytany przez Heraklesa (Herkulesa do Rzymian), jako jeden z jego słynnych dwunastu prac. Drugim przykładem jest  dzik kaledoński, wysłany przez Artemis, aby zniszczyć miasto Kalidonu – wielu bohaterów zostało zebranych na polowanie aby go zabić.


NIEDŹWIEDŹ


Ludzie od zawsze  mieli szacunek i obawiali się niedźwiedzia. Jako zwierzę dzięki swoim szczególnym cechą jaki i nieprzeciętną wielkością,  wspominany jest on niezwykle często w legendach wielu kultur na całym świecie, w tym azjatyckich mitów, Ameryki Północnej i Europy. Zwierzę to jest wszystkożernym stworzeniem – podobnie jak ludzie, ponieważ zjada korzenie, orzechy, miód, jagody, ptasie jaja i trawę. Najczęstszym pożywieniem niedźwiedzia są ryby. Niedźwiedź zajmuje tę samą niszę ekologiczną co człowiek i często konkurował z prehistorycznymi ludźmi o schronienie w jaskiniach. Zwierzę to posiada wiele wspólnych podobieństw do ludzi. Jednym z nich jest to, że niedźwiedzie mają tendencję stawać na tylnych nogach jak człowiek, gdy są agresywne lub zagrożone.

Co Symbolizuje Niedźwiedź?

Niedźwiedź od wieków jest symbolem siły, odwagi i wytrwałości. Niedźwiedź często stanowi również oznakę władzy i godność – ale jego miłość do miodu dodaje do tego zabawny element. W wielu miejscowych opowieści, zwierzę było postrzegane jako przekształconej człowieka. Pazury i zęby tych zwierząt  są używane jako amulety i talizmany czy dekoracje – po to aby w jakiś sposób posiąść moce niedźwiedzia.

DZIEWIĘĆ ŚWIATÓW
























Graficzny obraz z dziewięciu światów w nordyckiej kosmologii, który jest podzielony na trzy królestwa. Są to:

Górne królestwo:
     Asgard, siedziba Asów, rządzonym przez Odyna, szef nordyckich bogów. Vanaheim, mieszkaniem Wanów. Alfheim, świat elfów, rządzi Freyrem.

Poniżej podłączony do górnego królestwa przez Bifrost, Tęczowy Most:

     Midgard, czyli "Śródziemie" To siedzibą ludzkości, płaszczyzny fizycznej. Midgard jest otoczony przez Ocean, siedziba w Jormungand węża na świecie. Jotunheim, domem Jotuns lub gigantów. Svartalfheim, świat mrocznych elfów, podziemne królestwo.

Najniższy poziom, Land of the Dead, ma także trzy sfery:

     Niflheim, zamrożone nieużytki, wieczna ciemność, rządzi bogini Hel. Muspelheim, kraina gigantów. Hel, mieszkańcy nie żyją.

JORMUNDGAND















Jormungand (zwany również: Midgardsorm, Midhgardhsormr, Midgardsormen)

W mitologii nordyckiej gigantyczny wąż opasujący Midgard, jedno z trzech dzieci boga Lokiego oraz gigantki o imieniu Angerboda z lasu Yrnvid.

Gdy Odyn dowiedział się o dzieciach Lokiego i Angerbody, nakazał je porwać, a następnie rzucił Jormunganda do oceanu otaczającego Midgard. Wąż rósł w otchłaniach, aż w końcu przyjął takie rozmiary, iż otaczał cały świat i mógł ugryźć własny ogon.


Jormungand był największym przeciwnikiem boga Thora. Podczas swoich prób w Utgardzie Thor miał za zadanie podnieść kota. Bóg gromów nie podołał zadaniu, jak się później okazało, Skymir używając swej magicznej mocy za kota podstawił Jormunganda.


Znana była przygoda, w której Thor wybrał się wraz z olbrzymem Hymirem na ryby. Zamiast normalnej przynęty nabił na hak łeb wołu. Po jakimś czasie potężne szarpnięcie niemal wyrwało Thorowi wędki z rąk, lecz ten się nie poddał. W końcu wyłowił wściekłego Jormunganda, który dał się złapać na przynętę. Hymir, przerażony rozmiarami potwora, sztyletem przeciął żyłkę i pozwolił Midgardsormowi uciec.


W dniu zmierzchu bogów wyłoni się z oceanu i zacznie wypluwać z siebie jad, truciznę, która pokryje ziemię i niebo. Wówczas jego odwieczny wróg Thor przybędzie, aby z nim walczyć. Na równinie Vigrid bóg pokona węża, ale zanim zada ostateczny cios, zostanie otruty jego jadem. Zanim Thor skona, uda mu się zrobić jeszcze dziewięć kroków.


IRMINSUL












Irminsul (starodolnoniemieckie: Słup Irmina)

Hipotetyczne miejsce odprawiania obrzędów starogermańskich. Według tradycji piśmienniczej był to starożytny dąb zniszczony przez Karola Wielkiego w 772, co stało się bezpośrednią przyczyną wojny pogańskiej Skandynawii (oraz Saksonii) z chrześcijańską Francją. Ścięcie Irminsul uznaje się też za początek ery wikingów. Irminsul był dla Sasów tym, czym dla Skandynawów Yggdrasil. Według niektórych interpretacji był to słup lub skała. Wierzono, że utrzymuje on niebo, które bez Irminsul spadłoby ludziom na głowy. Był okres, kiedy identyfikowano Irminsul z jakimś obiektem w obrębie lub okolicy Externsteine. Do dziś nie wiadomo, czy bóstwo, któremu oddawano cześć pod Irminsulem było płci żeńskiej (Irmina) czy męskiej (Hirmin). Ten ostatni uznawany był za praojca Hermionów, o których pisze Tacyt w Germanii.

YIN I YANG














Koncepcja yin i yang pochodzi z antycznej filozofii chińskiej i metafizyki. Opisuje ona dwie pierwotne i przeciwne, lecz uzupełniające się siły, które odnaleźć można w całym wszechświecie.


Yin i Yang



SMOK CHIŃSKI / SMOK














Smok chiński, (w języku kantońskim: Lùhng; jap.: ryū, lub tatsu 龍/竜; kor.: yong 용; taj.: mungkorn มังกรจีน; wiet.: rồng) – stwór z chińskiej mitologii, z której trafił do innych kultur Azji Wschodniej, czasami nazywany na Zachodzie "smokiem orientalnym".


Smok Chiński



GWIAZDA CHAOSU















Gwiazda chaosu (ang. Chaostar) – symbol chaosu. Najczęściej przedstawiana jest jako osiem strzałek wychodzących z centralnego punktu. Oryginalnie została zaczerpnięta z twórczości pisarza fantasy Michaela Moorcocka, jako symbol chaosu (nieskończonych możliwości). Obecny wygląd został pierwszy raz przedstawiony przez autora i maga Petera Carrolla.


Jest używana przez większość praktykantów magii chaosu, zwłaszcza przez Iluminatów Thanaterosa, którzy uznają ją za swój „symbol i zwierciadło magiczne”. Jest także symbolem chaosu takiego, jakim rozumieją go zwolennicy tej magicznej filozofii: „siłą przenikającą całą olbrzymią przestrzeń kosmosu”, „niewyobrażalnie płodną próżnią”, „wszechobecną i niedualistyczną”.


Gwiazda chaosu używana jest często w szeroko pojętej kulturze fantastyki. Po raz pierwszy symbolu tego użyło wydawnictwo TSR (wydawca gry RPG Dungeons & Dragons) w 1980 roku, w dodatku Deities & Demigods , który opisywał bóstwa, potwory i bohaterów z Moorcockowskiego uniwersum Elryka. Problemy z prawami autorskimi doprowadziły do porzucenia tego symbolu w następnych edycjach gry.


Gwiazda chaosu została później przywłaszczona przez wydawnictwo Games Workshop. Znak ten pojawia się w grach osadzonych w uniwersach Warhammera i Warhammera 40,000, jako uniwersalny symbol Bogów Chaosu. Występuje on także w wielu innych grach fantastycznych – m.in. w Wampirze: Maskaradzie i komputerowej grze Hexen.


Gwiazda chaosu pojawia się w muzyce. Występuje w logach zespołów muzycznych takich jak m.in. Behemoth oraz Red Hot Chili Peppers. Jest też bardzo często używana w różnej formie przez różne inne zespoły odwołujące się do tematyki okultyzmu i magii (najczęściej z gatunku black metalu i death metalu)


Istnieje również trójwymiarowa wersja gwiazdy chaosu, zwana chaosferą.


CZARNE SŁOŃCE














Czarne Słońce, podobnie jak swastyka, jest symbolem budzącym kontrowersję. W zaprezentowanej powyżej formie można je znaleźć na podłodze zamku Wewelsburg, w którym wyznaczało "Centrum Nowego Świata" Heinricha Himmlera. Symbol ten jednak jest znacznie starszy i został jedynie zaadaptowany (podobnie jak inna symbolika) przez SS. Faktem jest, że Czarne Słońce pojawia się już w starożytności, a niektórzy szukają jego źródeł aż w Babilonie sprzed dziesięciu tysięcy lat. Niestety działalność SS zrobiła wiele złego i emocje te są przenoszone również i na ten symbol, który sam w sobie jest przecież absolutnie neutralny.


Co symbolizuje Czarne Słońce?


Czarne Słońce to nic innego tylko symbol poszukiwania wewnętrznej, duchowej wiedzy. Wiedzy, której nie znajdziemy w świetle dnia, której nie znajdziemy podanej nam na tacy. Wiedzy, która istnieje w nas samych, gdzieś tam wewnątrz. I po którą możemy sięgnąć, jedynie zagłębiając się w naszej istocie, analizując to co w nas się dzieje


Definicja: Astrologiczny emblemat Słońca i alchemiczny symbol Złota.



Czarne Słońce jest emblematem składającym się z trzech swastyk, których granice są odziane w okrąg formujący obraz słońca. Symbol czarnego słońca można znaleźć jako ornament podłogi zamku Wewelsburg w Niemczech (centrum świata Himmler-a, gdzie odbywały się zloty i przyjęcia nazistowskich partii centrali SS). Heinrich Himmler zaczerpnął wzór ze starego aryjskiego emblematu, mającego imitować okrągły stół króla Artura ; każdy promień na słonecznym kole miał reprezentować jednego rycerza czy oficera SS.


"Czarne słońce" i towarzysząca mu mitologia zaopatrywała w paliwo bardziej dziwaczne konspiracyjne teorie włączanie z UFO, tajne społeczeństwa, pustą ziemię i gorzej żadna nie miała jakiejkolwiek rzeczywistej podstawy faktycznej . Słońce Wewelsburg nie powinno być mylone z alchemicznym Czarnym Słońcem - symbolem ukrytego duchowego potencjału


RÓŻANY KRZYŻ




















Znak "Różanego Krzyża" stanowiący  godło Różokrzyżowców, symbolizuje także  ideologię oraz  "magiczną moc" tego tajnego stowarzyszenia.  Wedle jednego z poglądów Różokrzyżowcy pojawili się z początkiem XVII wieku dając początek wolnomularstwu.


Powyższy znak nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem.  Jest to stary symbol mistyczny składający się z połączonych dwóch "Krzyży Różanych". Mały Krzyż Różany w środku reprezentuje człowieka, czyli mikrokosmos, stanowiąc jednocześnie centrum dużego krzyża symbolizującego makrokosmos. Na każdym z ramion krzyża oprócz symboli alchemicznych umieszczono również pentagram. Duża róża na środku krzyża  ma 22 płatki, co odpowiada 22 literom hebrajskiego alfabetu kabalistycznego. Zewnętrzny krąg reprezentuje 12 pojedynczych liter tego alfabetu, kolejny krąg 7 płatków symbolizuje 7 podwójnych liter. Wewnętrzny krąg trzech płatków odpowiada trzem literom macierzy - powietrzu, wodzie, ogniowi.  Ze środka krzyża  wybiegają cztery grupy trzech promieni symbolizujące boską światłość. Poniżej znajduje się heksagram, w środku którego umieszczono  symbol słońca, a wokół jego szpiców symbole sześciu ciał niebieskich: Księżyca, Wenus, Jowisza, Saturna, Marsa i Merkurego. Najniższa część najdłuższego ramienia krzyża jest podzielona dwoma przekątnymi na cztery części, które  mają kolory zgodne  z czterema barwami Malkutu - kabalistycznego "Drzewa Życia" ([5] - str. 221). Wedle kabalistycznej księgi Zohar (nazwa Zohar oznacza "Swiatło", "Blask") róża jest uważana także za symbol ludu izraelskiego.


UROBOROS














Uroboros (stgr. οὐροβόρος; także urobor) – staroegipski i grecki symbol przedstawiający węża z ogonem w pysku, który bez przerwy pożera samego siebie i odradza się z siebie.


Uroboros


WĄŻ


Symbolika węża to coś czego chyba szerzej omawiać nie trzeba. Jest to bowiem symbol mądrości.


Symbolika węża



KRĄG MAGICZNY SALOMONA





































Oto jest magiczny krąg króla Salomona, który został przez nie-go przygotowany by chronić go przed knowaniami złych du-chów. Krąg winien mieć 9 stóp26 średnicy, na jego obrzeżach należy wypisać imiona boże, począwszy od Eheyeh, a skoń-czywszy na Levanah, Luna.


Przestrzeń między kręgami zewnętrznym i wewnętrznym, gdzie zwija się wąż27, na którym wypisano w języku hebrajskim imiona ma mieć wyraźny, głęboki żółty kolor. Kwadrat znajdu-jący się w środku kręgu, w którym zaznaczono słowo „mistrz”, powinno być zamalowane na czerwono. Wszystkie imiona i litery są czarne. Zewnętrzne trójkąty heksagramów mają kolor jasnożółty, litery „A, D, O, N, A, I”, są czarne, środki z krzyżem w kształcie litery T, maluje się na niebiesko lub zielono. W przypadku pentagramów trójkąty z literami „Te, tra, gram, ma, ton” malowane są na jasnożółto, zaś środki, w których widać krzyże w kształcie litery T maluje się na czerwono.

Nota: Widoczne na kręgu krzyże maltańskie wyznaczają prze-rwy między różnymi zestawami słów. Słowa te przedstawiają boski porządek aniołów i archaniołów, który to w kabale od-powiada każdej z dziewięciu pierwszych sefirot, czyli boskich emanacji. Transliteracja angielska wygląda następująco, poczy-nając od głowy węża:
+ Ehyeh Kether Metatron Chaioth Ha-Qadesh Rashith Ha-Galgalim S.P.M (dla „Sfery Pierwszego Poruszyciela”) + Iah Chokmah Ratziel Auphanim Masloth S.S.F. (dla „Sfery Stałych Gwiazd” lub S.Z. dla „Sfery Zodiaku”) + Iehovah Elohim Bi-nah Tzaphquiel Aralim Shabbathai (dla „Sfery Saturna”) + El Chesed Tzadquiel Chaschmalim Tzedeq (dla „Sfery Jowisza”) + Elohim Gibor Geburah Kamael Seraphim Madim (dla „Sfery Marsa”) + Iehovah Eloah Va-Daath Tiphereth Raphaël Malakim Shemesh (dla „Sfery Słońca”) + Iehovah Tzabaoth Netzach Haniel Elohim Nogah (dla „Sfery Wenus”) + Elohim Tzabaoth Hod Michaël Beni Elohim Kokav (dla “Sfery Merkurego”) + Shaddaï El Chai Iesod Gabriel Cherubim Levanah (dla „Sfery Księżyca”) +.

Ehyeh Kether Wszechmocny Boże, który przebywasz w najwyż-szym Niebie:

Chaioth Wielki królu Nieba i wszystkich znajdujących się w nim mocy:
Metatron I wszystkich świętych zastępów aniołów i archanio-łów.
Rashith Usłysz modlitwę swego sługi, który pokłada w To-bie zaufanie:
Ha-Galgalim Rozkaż świętym aniołom, by pomagały mi teraz i na wieki.
Iehovah Wszechmogący i Wszechpotężny Boże, wysłuchaj mej modlitwy:
Hadonat Rozkaż swym świętym aniołom ponad gwiazdami stałymi:
Auphanim By zawsze towarzyszyły i pomagały Twemu słudze:
Tzaphquiel Tak bym mógł rozkazywać wszystkim duchom Po-wietrza, Wody, Ziemi i Piekła:
Masloth Tak by mnie służyły ku Twojej chwale i dobru czło-wieka.
Iehovah Boże Wszechmogący i Wszechpotężny, wysłuchaj mej modlitwy:
Elohim I bądź z nami i pośród nas:
Binah Wzmacniaj i wspieraj nas, teraz i na wieki:
Aralim W uczynkach naszych, które czynimy jako narzę-dzia w Twoich rękach:
Shabbathai W rękach Twoich wielki Boże Sabaoth.
Chesed O wielki Boże, władco i stwórco planet i świętych zastępów:
Chaschmalim Rozkaż im w imię swej mocy:
Tzedeq By przybyły towarzyszyły nam, Twoim sługom teraz i na wieki.
Elohim Gibor Najpotężniejszy, wieczny, zawsze żywy Panie Boże:
Seraphim Rozkaż swym serafinom:
Kamael Madim By chroniły nas przed niebezpieczeństwami i zagrożeniami.
Eloah O wszechmogący Boże! Bądź z nami teraz i na wie-ki:
Tetragram. Niechaj Twa wszechpotężna moc i obecność zawsze nas strzeże i chroni:
Raphaël I niech święty anioł Raphael będzie w naszych [ser-cach], teraz i na wieki
Shemesh By pomagać nam w naszych przedsięwzięciach.
Iehovah Boże wszechmogący i wszechpotężny, usłysz te modlitwy:
Tzabaoth Wielki Boże Sabaoth:
Netzach Wszechwidzący Boże:
Elohim Bądź z nami i niechaj Twa wszechpotężna obecność będzie z nami teraz i na wieki:
Haniel I niechaj święty anioł Haniel służy nam w potrze-bie.
Tzabaoth Bądź przy nas i niechaj Twa wszechpotężna obec-ność będzie z nami teraz i na wieki:
Hod I niechaj strzeże nas Twa wszechpotężna moc i chroni na wieki:
Michaël Pozwól słudze swemu Michaelowi, który jest gene-rałem zastępów niebieskich:
Kokav Przybyć i odpędzić od nas wszystko, co złe i niebez-pieczne, teraz i na wieki.
Shaddaï O wszechmogący Boże wszelkiej Mądrości i Wie-dzy:
Iesod Prowadź swego biednego i najbardziej uniżonego sługę:
Cherubim I przy pomocy świętego cherubina:
Gabriel Świętego anioła Gabriela, posłannika dobrych wie-ści:
Levanah Prowadź nas i wspieraj, teraz i na wieki.


MAGICZNY TRÓJKĄT SALOMONA


















Magiczny trójkąt Salomona należy umieścić w odległości 2 stóp od kręgu, średnica jego powinna wynosić około 3 stóp. Pamię-tać należy o tym, iż trójkąt umieszcza się skierowany podstawą do kręgu, wierzchołkiem zaś, w kierunku, z którego miałby nadejść inwokowany duch. Pamiętać należy także i o tym, iż operacji dokonywać należy w stosownej porze, określonej przez starzenie się Księżyca. W niektórych kodeksach słowo Ana-phaxeton pisane jest jako Anefeneton.


Trójkąt malowany jest czarną farbą, imię „Michael” pisane jest na czarno na białym tle. Trzy święte imiona pisane na bokach trójkąta są koloru czerwonego, krąg na środku trójkąta wypeł-nia ciemna zieleń.

Uwaga dodatkowa: Zamiast ciemnej zieleni można zastosować jak sądzę czerń, co więcej, umieszczając tamże magiczne zwier-ciadło można uzyskać swego rodzaju bezdeń, w którą można będzie spoglądać, jest to stosunkowo łatwa metoda wprowa-dzania się w trans, działa na zasadach autohipnozy.

Anaphaxeton Wielki Boże, Panie Zastępów.

Primeumaton Któryś jest pierwszy i ostatni, każ wszystkim duchom być mnie posłusznymi, tak abym mógł zamknąć je w tym trójkącie.
Michael Za sprawą mocy świętego anioła Michała, do czasu, aż zostaną one zwolnione.

HEKSAGRAM SALOMONA





















Oto jest heksagram Salomona, który należy sporządzić z per-gaminu wykonanego ze skóry cielęcej. Nosi się go zawinięty w czystą białą materię na zewnątrz szaty, w której czyni się ope-rację. Heksagram należy pokazać przybywającemu duchowi, w ten sposób zmuszając go do przyjęcia ludzkiej postaci i posłu-szeństwa.


Krąg, heksagram i obrys krzyża Tau znajdujący się na środku figury mają barwę czarną, podobnie krzyże maltańskie. Pięć trójkątów, na których są sylaby „Te, tra, gram, ma, ton” mają barwę żółtą, trójkąt znajdujący się u podstawy jest biały. Krzyż Tau ma kolor czerwony, zaś kwadraty na nim umieszczone są czarne. Słowa „Tetragrammaton” i „Tau” są czarne, zaś „Al-pha” i „Omega” oraz „Agla” są czerwone.


PENTAGRAM SALOMONA
























Oto jest pentagram Salomona, który należy wykonać z Solae et Lunae, nosić zaś na piersi mając na jego rewersie pieczęć przywoływanego ducha. Pentagram ten chroni przed niebez-pieczeństwem i pozwala ujarzmiać wzywane duchy.


Krąg i pentagram winny odznaczać się na czarno, podobnie jak imiona i znaki. Słowo „Tetragrammaton” winno mieć kolor czerwony, środek, gdzie znajduje się napis Soluzen powinien mieć kolor zielony. Rogi pentagramu maluje się na niebiesko.


Alfa i Omega O wielki Boże, któryś jest początkiem i końcem:

Tetragram. Boże wszechpotężnej mocy, bądź zawsze z nami by nas strzec i chronić. Niechaj Duch Twój zawsze bę-dzie z nami obecny.
Soluzen Ja, rozkazuję Ci duchu, z jakiejkolwiek strony świa-ta przychodzisz, byś przybył do tego kręgu34:
Haliza I pojawił się w ludzkiej postaci:
Bellaton Przemówił wyraźnie, tak bym mógł zrozumieć Twoje słowa:
Bellony Pokaż się i odkryj przed nami swoją potęgę, oddając ją pod moją komendę, uczyń to bez szkody dla mnie lub jakiejkolwiek innej istoty:
Hally. Hra Na zadane pytania odpowiedz mi prawdziwie i bez błędu.

PIERŚCIEŃ / DYSK SALOMONA



















Oto jest magiczny pierścień, czy też dysk Salomona. Wykonać go należy ze złota lub srebra. Używa się go trzymając na wyso-kości twarzy chroniąc się w ten sposób przed śmierdzącymi oparami siarki i płomienistym oddechem złych duchów. Dysk winien być jasnożółty, litery na nim umieszczone są czarne.


TAJEMNICZA PIECZĘĆ SALOMONA




















Oto jest pieczęć, którą Salomon zamknął duchy w mosiężnym naczyniu. Pieczęć sporządzić może jedynie osoba, która jest czysta tak na zewnątrz jak i wewnątrz. Musi ona, co najmniej przez miesiąc, powstrzymywać się przed kontaktem z kobie-tami, oddawać się postom i modlitwom za odpuszczenie grze-chów. Pieczęć należy sporządzić o północy w dniu Saturna lub Marsa, na dziewiczym pergaminie, krwią koguta, który nigdy nie deptał kury. Niechaj nocy tej Księżyc wzrasta znajdując się w znaku Panny. Tak sporządzoną pieczęć nasyca się zapachem ałunu37, suszonych na słońcu rodzynek, daktyli, cedru i aloesu. Dzięki niej Salomon podporządkował sobie wszystkie wymie-nione wcześniej duchy, zamykając je w mosiężnym naczyniu, czym zyskał sobie miłość wielu ludzi wszystkich stanów, zwy-ciężał bitwy, a żadna broń, ogień czy woda ranić go nie mogły. Pieczęcią tą zakrywa się naczynie, w ten sposób odcinając du-chom drogę na świat


HEKSAGRAM / GWIAZDA DAWIDA















Gwiazda Dawida (מָגֵן דָּוִד magen Dawid), zwana też tarczą Dawida – sześciopromienna gwiazda (heksagram) złożona z dwóch zachodzących na siebie trójkątów równoramiennych (najczęściej równobocznych) obróconych względem siebie. Wierzchołki gwiazdy Dawida w przypadku trójkątów równobocznych leżą na okręgu w punktach odpowiadających parzystym godzinom na tarczy zegara. Przez Żydów zwana tarczą Dawida, w gnozie i innych systemach wiedzy ezoterycznej znana jest jako pieczęć Salomona.


Gwiazda Dawida


HEKSAGRAM THELEMY













Symetryczny heksagram nazwano tak, ponieważ został narysowany symetrycznie jak i jednym nieprzerwanym ruchem, co zawsze było naczelną cechą tworzenia figur w rytualnej magii, gdzie linia nieprzerwana jest bardziej preferowana (rysowanie jednym ruchem; pentagram jest jednym z przykładów). Jest to znaczące w rytualnej magii, gdy odwoływanie i wypędzanie heksagramow musi się odbyć.


Symbol został stworzony przez zakon Złotego Brzasku, a później zastosowany przez Aleistera Crowley'a jako mechanizm o personalnym znaczeniu. Jest często noszony przez thelemitow jako znak religijnej identyfikacji i uznania.


Adaptacja symetrycznego heksagramu Crowleya przedstawia różę o pięciu płatkach, symbolizujących pięcioramienną gwiazdę w centrum heksagramu (boska kobiecość), Symbol jedenastu wszelkiego stworzenia (pięć płatków róży plus sześć ramion heksagramu) - numer boskiego związku.


Crowley i Heksagram Unikursal: od Brata Augusta


Ja WCALE NIE twierdzę, że właśnie w tym celu Crowley używał heksagramu. Ten tekst ma dać Wam tylko do myślenia.


Esej ten przeistacza Crowleyowski heksagram unikursal w niezwykle majestatyczny hieroglif Mrocznej Tradycji.


Kiedy Crowley wprowadza heksagram unikursal w Księdze Thota pisze:


„Linie jednak są zdecydowanie euklidesowskie; nie mają głębi.”


Skąd ten kaprys, ten bunt?


Czy możliwe jest, że chce uświadomić czytelnika o tym, że heksagram ten posiada właściwości zaginania przestrzeni?


Rytuał, w którym czyni zeń użytek to Reguli (również tu używa on ‘odwróconego’ pentagramu). W komentarzu czytamy:


„...gdyż Prawdziwa Wola nie ma celu, a jej istotą jest Dążenie. Podobnie, parabola jest ograniczona jednym prawem, które ustala jej położenie względem dwóch linii w każdym punkcie jej przebiegu; nadal jednak nie ma końca zbliżającego się do nieskończoności i stale zmienia kierunek.”


Oraz: „Być może on nareszcie przyjdzie, wychodząc poza granice własnych reguł, by pojąć wzniosłe i zdumiewające pogwałcenie prawa Rozsądku, Stożek! Całkowicie nieprzenikniona dla niego jest jednak świadomość, że istnieje w naturze swego tak przerażającego Ojca, że jest dla niego konieczny, że to Ojciec mu rozkazuje i że powstaje z jego lędźwi.”


Drugie ognisko hiperboli przewędrowało cały wszechświat i powróciło do punktu wyjścia. Rozciąga się w nieskończoność i wraca za sobą. W nieskończoność i z powrotem.


To jak idea ciągnąć/pchać, w taki sposób porusza się Kundalini*.


W Liber VII, rozdziale V, wersie 35, Crowley pisze:


„Stożek jest przecięty nieskończoną prostą; powstaje krzywa hiperbolicznego życia.”


Wibracja przeszywa Ciemność?


Heksagram unikursal będzie zatem hieroglifem wyrażającym to Światło wypływające i wpływające do Ciemności/Nieskończoności. Crowley nazywa swój twór heksagramem Bestii. Jakiej Bestii? Ja twierdzę, że to naturalny człowiek (symbolizowany przez cyfrę 6 – stąd heksagram); on wraz z żywym Płomieniem. Cyfra 6 (heksagram) może również być postrzegana jako odzwierciedlenie Kronosa, lecz i tu znaczenie będzie takie samo; Bestia to ten, kto płynie przez Czas.


Te linie mogą być siłą elektromagnetyczną lub jej częścią - elektryczną diastazą fosforową (ten symbol w zasadzie wygląda jak dwa symbole pola elektromagnetycznego odbijające siebie nawzajem), a głębia tego symbolu może być częścią Mychos. Gdyby opisać na nim koło, symbolizowałby Kyklosa.


Punkt w środku heksagramu unikursal wyglądem przypomina 5-płatkowy kwiat, może to być róża? (piktogram używany do przedstawiania Erosa).


* Symetryczny Kundalini - w jodze, tantrze i tradycji indyjskiej: pierwotna, seksualna, żeńska, ziemska i uniwersalna siła stwórcza, symbolizowana przez węża czy też ściślej wężycę, zwiniętą w najniższej, seksualnej czakrze człowieka; - Satanorium


Unikursalny heksagram i mistyczna róża


HEPTAGRAM (?) SEPTAGRAM


























Heptagram wywodzi się z kabały, ale jest / był obecny również w chrześcijaństwie. Jest to symbol boskiej doskonałości, używany do odpędzania zła. Siedem wierzchołków  =  siedem dni, podczas których Bóg stworzył świat. Spotkać go można także w kultach neopogańskich w rodzaju wicca.



Septagram lub siedmioramienna gwiazda jest symbolem syntezy i mistycyzmu z powodu jego związków z liczbą siedem.

Siedem planetarnych kuli jest rządzone przez siedem planet klasycznej astrologii , siedem kolorów w tęczy, siedem dni tygodnia i siedmiu odmiennych nut w diatonicznej muzycznej skali.

Liczba trzy często jest rozważana nad tym jak ma się Niebo i wszystkie inne królestwa do siebie, nie tylko przez pojecie trójki ale tez jako pionowa os trójwymiarowego odstępu; liczba cztery należy do Ziemi i oczywistych królestw, częściowo przez relacja do kwadratu i czterech kierunków dwuwymiarowego odstępu. Septagram tak może być rozważany nad reprezentowaniem Nieba i Ziemi jako całość; wspomina się siedem kierunków odstępu - dwa kierunki dla każdego wymiaru plus centrum. Jako szept, dwanaście liczb, znaki w zodiaku, jako liczba całości, wypowiadająca możliwe do wymnożenia możliwości Nieba i Ziemi oraz Nieba w nowym trybie (1+2=3).


Jako wyraz liczby siedmiu i w reprezentujący okultystyczne inteligencje i piękno całości (tęcze i symfonie są pochodne od siedmiu), septagram jest łączony do Kabalistycznego drzewa życia, reprezentując sefira Netsach. Innym systemem siódemek które mogą być wiązane z septagramem jest siedmiu latifah (subtelne zdolności). Muzułmański Mistyk i siedmiu największych hinduskich czakr uważali za septagram- podstawę chakra (Muladhara), sakralny chakra (Svadisthana), słoneczny splot chakra (Manipura), serce chakra (Anahata), gardło chakra (Vishuddi), brew chakra (Ajna) i koronę chakra (Sahasrara). Stowarzyszenie septagramu z siedmioma planetami klasycznej astrologii już została wspomniana, i septagram ma te planety rozdzielone dookoła jego punktów. Początek z punktem Księżyca, ruszający przeciwnie do ruchu wskazówek zegara dookoła ostrza, septagram daje zamówienie do tamtego sefirota na Drzewie Życia tamten jest znajdowany na astro-kabalistycznej : Yesod - Ksiezyc, Hod - Merkury, Netsach - Wenus , Tifereth - Słońca , Geburah - Mars , Chesed - Jowisz i Binah - Saturn . Każdy siedmiu dni tygodnia jest nazywany po rzymsku lub norwesku nominacją siedmiu planet klasycznej astrologii, albo bezpośrednio lub przez skojarzone bóstwa. Początek z punktem w Słońcu, tropienie septagramu zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara po jego liniach dni tygodnia w porządku według ich planetarnych korzeni: niedzieli - Słońcu, poniedziałek - Księżycu, wtorek - Tui ( Saksonczyk Mars), środa - Woden (Merkury), czwartek - Thor (Jowisz), piątek - Frygga (Wenus) i sobota - Saturna.


ENNEAGRAM / NONAGRAM













Enneagram to dziewięć gwiazd skomponowanych z trzech pokrywających się trójkątów.

W ezoterycznej kabalistycznej tradycji Enneagram reprezentuje sefirota Yesod na kabalistycznym drzewie życia : księżyc, sny i iluzje. Inny typ enneagramu został wymyślony przez ezoteryka i filozofa Gurdjieff-a, który przedstawił w nonagramie dziewięć reprezentujące leżącą u podstaw geometrię wszechświata. Gwiazda Nonagram jest symbolem osiągnięć i stabilności. Dziewięć jest liczbą znanych planet w układzie słonecznym i liczbą bóstw w Enneadach starożytnego Egiptu. Egipcjanie grupowali swoje bóstwa na wiele sposobów. Najbardziej popularny to Tridium , na przykładzie Ozyrisa, Izis i Horusa (typowo bóg, bogini i młody bóg, trzy trójkąty w trójcy).

Dziewięć jest obecne w jednej z ważniejszych egipskich grup terytorialnych z Heliopolis o nazwie Ennead, której głównym bogiem był Atum - przedstawiany w postaci mężczyzny z koroną faraonów na głowie. W teologii miasta Heliopolis opisywany jako prabóg: pierwszy pagórek wyłoniony z praoceanu. Tradycja najstarsza, heliopolitańska mówiła, że na początku był chaos, który miał płynną konsystencję. Później pojawił się jako wzgórze bóg słońca Atum (Ra) i stworzył Szu - powietrze oraz Tefnut - wilgoć. Z nich zrodziła się Nut - niebo i Geb - ziemia, którzy stali się rodzicami Ozyrysa, złego Seta, Izydy (która stała się żoną Ozyrysa) i Neftydy. Wszyscy oni tworzyli tzw. Enneadę (czyli dziewiątkę) Bogów.


Dziewiątka reprezentowała również aspekt powiązania podświadomości z dziedziczeniem wpływów. Dziewiątka może być wiązana także w inny sposób - złożone systemy jak dziewięciu Taoist kanji (psychiczne centra), które są podobne do hinduskich czakr. Ten jest Chu (' wzmacnia filarami ') w podstawie kręgosłupa, Shen (' cialo '), Kai (' otwarty ') w Hara punkcie (dwa cale poniżej pępka), Tai (' przypina ') w pępku, Sha (' umrzeć ') w słonecznym splocie, Jen ('człowiek ') w gardle, Tung (' zrozumie '), Hua (' kwitną ') na szczycie głowy, i Tao (' scieżka ' lub ' droga ') w aurze.


W systemach tradycyjnej magii, wyróżniano dziewięć sfer magicznych, wzajemnie na siebie wpływających i działających na zasadzie cyklu oraz dziesiątą opustoszałą strefę, która wiązała w sobie elementy wszystkich dziewięciu :


1.Pierwsza --> koncepcja -->2.Umysł--> skupia ---> 3.Duch--> kształtuje ---> 4.Siły, 5.Materie, 6.Życie --> percepcja w --> 7.Korenspondencje, 8.Czas --> rozpad ---> 9.Entropii --> powrót do--> 1. Pierwszej.


Enneagram także, jest nauką próbującą scharakteryzować ludzkie rodzaje osobowości oraz związki pomiędzy nimi. Enneagram dzieli ludzkie charaktery na 9 podstawowych typów. Każdy z tych typów posiada swoje własne motywy działania, własne obawy oraz własne sposoby rozwiązywania problemów...


TRÓJKĄT NADLERA












METODA PROGNOSTYCZNA to metoda, której twórcą jest Nadler, wychodzi z systemu tzw. systemu idealnego.

U podstaw zaproponowanej przez niego metody badań leży model systemu idealnego, który stanowi pewien wzorzec, wytyczną dla projektantów nowej organizacji. Postępowanie właściwe w metodzie prognostycznej można ująć jako jednoczesne, systematyczne badanie systemów wyobrażalnych, idealnych, wzorcowych i istniejących w taki sposób, aby z nieosiągalnego modelu przejść do systemu możliwie realnego i najbardziej skutecznego, ale musi to być system, który da się zrealizować w praktyce.

Model idealny buduje się uwzględniając informacje o najnowszych modelach światowych. Stosowanie tej metody wymaga od projektanta kreatywności.




ZIEMIA - BELIAL, SPEED - PENTAKLE











Magiczno alchemiczny symbol dla ziemi (trójkąt w dół z kreska w środku). Jeden z 4 alchemicznych elementów, reprezentujący wszystko co zimne i suche - ziemia reprezentowała fizyczne doznanie. W ezoterycznej tradycji, ziemia reprezentuje manifestację materii. Odnosi się do wszystkiego co tworzy podstawę i podłoże.


WODA - LEWIATAN, ALKOHOL - PUCHARY












Magiczno alchemiczny symbol dla wody (trójkąt dół). Jeden z 4 alchemicznych elementów, reprezentujący wszystko co zimne i wilgotne - woda reprezentowała intuicje. Symbol jest odwróconym trójkątem, który przedstawia wodospadowy spływ w dół. Jeżeli połączymy ten symbol z trójkątem ognia otrzymamy pieczęć Salomona, czy Heksagram. W Rytualnej magii i tradycjach Wicca, elementarnymi duchami wody były Nimfy wodne. W Alchemicznej tradycji, elementarne duchy wody miały cechy kobiece.


POWIETRZE - LUCYFER, TRAWA - MIECZE
















Definicja: Alchemiczny symbolu dla powietrza (trójkąt góra z kreską). Jeden z czterech alchemicznych elementów. Powietrze ma własności chłodu i suchości. Towarzyszy oddechowi, życiu i komunikacji. Element powietrza miał również symbolizować oświecenie, gdyż by pewne rzeczy pojąć, potrzeba czasem silnej wichury. Elementarnie symbol wywodzi się z heksagramu.


OGIEŃ - SZATAN, LSD - BUŁAWY
















Definicja: Alchemiczny symbol dla ognia (trójkąt góra). Jeden z czterech alchemicznych elementów, Ogień ma własności gorące i suche, symbolizuje emocje, czasem autorytet.


PENTAGRAM














Pentagram - pięcioramienna gwiazda w kole.


Czym jest?


Jakie jest jego ukryte znaczenie i moc?


Kiedy i przez kogo został opracowany?


Na te pytania nikt nie zna odpowiedzi, ale postaram się uchylić przed Wami choć rąbka tajemnicy. Z czym kojarzy się obecnie słowo pentagram większości ludzi? Symbol szatana, zła i wszystkiego co negatywne. Otóż nie ma w tym ani trochę prawdy. Zacznijmy od początku..


Słowo pentagram pochodzi z języka greckiego, gdzie "pente" znaczy 5, a "gamma" literę, tak wiec pentagram odnosi się do pięcioramiennej gwiazdy lub dowolnej innej figury składającej się z pięciu linii (artykuł ten mówi o tradycyjnym pentagramie - pięciokąta foremnego narysowanego w okręgu), a sami Grecy zapisywali pentagram jako 5A.


Najstarszy pentagram został odnaleziony w starożytnym mieście Ur - centrum cywilizacji Mezopotamii i datowany jest (według naukowców) na rok 3500 p.n.e. Prawdopodobnie używany był jako pieczęć królewska. Znak ten występuje m.in. w religiach pogańskich starożytności, u Izraelitów, chrześcijan i wielu innych. Obecnie znak ten jest jednym z najczęściej używanych symboli w magii ochronnej, ceremonialnej, w czarostwie (wicca) etc.


Poganie uważali, ze znak ten pochodzi od Bogini szeroko czczonej na terenach obejmujących obszar począwszy od Anglii aż po Egipt. Nazywali ją Kore. Za święty owoc Kory, uważano jabłko. Kiedy przetnie się je przez jego równik (dokładnie polowe), można zauważyć prawie perfekcyjny pentagram, w każdym ramieniu którego jest nasiono. Cyganie nazywają środek jabłka Gwiazda Wiedzy.


Pentagram uznawany był za symbol prawdy. Interesowali się nim m.in. Pitagorejczycy. Uznali go za symbol doskonałości, gdyż odnaleźli w nim złote proporcje, a w czasach gdy musieli się ukrywać używali go jako znaku rozpoznawczego.


Celtowie uważali, ze jest to znak Bogini Podziemi - Morgany. Idea pięciu wierzchołków przeniknęła z pewnością do jednej części celtyckich ziem: Irlandia miała 5 wielkich dróg, piec prowincji i piec rodzajów prawa. Populacja wróżek (faerie) liczyła piątkami, a postacie mitologiczne nosiły płaszcze z pięcioma falbanami.


Zanim ta pięcioramienna gwiazda nabrała obecnego znaczenia miała ona również swe znaczenie w religii chrześcijańskiej. Chrześcijanie uznawali pentagram za symbol prawdy i religijnego mistycyzmu. Nazywali go Gwiazda Betlejemska i Gwiazda Trzech Króli. O zaufaniu do niego świadczą także postacie historyczne jak np. cesarz Konstantyn, który używał go jako pieczęci i amuletu mającego chronić go przed złymi duchami. Był także symbolem pięciu ran Chrystusa (2 na przegubach, 2 na kostkach i jedna z boku). Legendarny rycerz Sir Gawain (rycerz i bratanek króla Artura) nosił na swojej tarczy pentagram jako symbol pięciu cnot rycerskich: wielkoduszności, odwagi, czystości, rycerskości i pobożności. Król Salomon używał go jako znaku który pozwalał mu przywoływać i kontrolować duchy. Wszystko zmieniło się za sprawa Inkwizycji.


Kościół uznał pentagram za symboliczne wyobrażenie głowy diabla Bafometa, którego rzekomo czcili templariusze. W Rennes le Chateu (we Francji) znajduje się chyba najsłynniejsza budowla związana z Zakonem. Zbudowana jest ona na planie ogromnego pentagramu uformowanego przez okoliczne wzgórza. Dopiero w XIXw. były ksiądz, Alphonse Louis Constans, lepiej znany jako Eliphas Levi wprowadził podział na pentagramy "dobre i złe." Za pozytywna wersje znaku uznał pentagram pionowy (odwrócony jednym wierzcholkiem do góry) a za negatywny odwrotna wersje (dwoma wierzchołkami do góry).


Pentagram "zły", wykorzystał Anton Szandor LaVey (autor "Biblii Szatana") dla potrzeb rodzącego się wówczas kultu szatana. Użył pentagramu Bafometa, dlatego obecnie większość ludzi utożsamia pentagram z satanizmem i czarna magia.


Zajmijmy się jednak czasami obecnymi i tym co symbolizuje pentagram. Od wieków Pentagram Biały (tak brzmi pełna nazwa pentagramu zwróconego jednym wierzchołkiem ku górze) posiadał jedno z najważniejszych znaczeń jakie mu przypisano: znak ochronny. Pięcioramienna gwiazda symbolizuje człowieka (cztery dolne ramiona to ręce i nogi, a górny to głowa) a koło zakreślone wokół niego to bariera ochronna. Znak ten bez bariery (koła) oznacza konflikt i rozpad wewnętrzny, ale i aktywność która prowadzi do zażegnania tego konfliktu. Uznawany jest także za odwieczny symbol magii. Piec wierzchołków ma bardzo bogata symbolikę: piec zmysłów, piec światów (fizyczny, eteryczny, astralny, mentalny i duchowy), piec żywiołów chińskich, cztery żywioły i duch górujący nad nimi (w przypadku odwróconego pentagramu to materia góruje nad duchem, co nie jest najlepszym połączeniem), rany Chrystusa i cnoty rycerskie (o czym mowa wcześniej). Jest także symbolem wielu Bogów i neopoganskiej religii Wicca. W jednej z jej tradycji - Gardnerianskiej, pojawia się także odwrócony pentagram jako oznaka "wyżej wtajemniczonych". Pentagram (a raczej pentakl - krążek z wyrysowanym magicznym znakiem, w tym przypadku pentagramem) występuje jako jedno z narzędzi Maga, I karty Wielkich Arkan Tarota, gdzie symbolizuje żywioł ziemi i materii. Jeśli z pentagramu buchał ogień uznawany był on za symbol Astralnego Światła - w przypadku odwróconego pentagramu (dwa wierzchołki ku górze).


Teraz parę faktów z pogranicza nauki. Pewien polski radiesteta uważa, ze "pentagram uruchomiony mentalnie siła woli, odpycha wszystkich agresorów broniąc przed ich napaścią. Pozwala wyczuć osoby negatywne oraz te które mogą nam zaszkodzić. Broni integralności ciała fizycznego strzegąc przed szkodliwym oddziaływaniem środowiska zewnętrznego. Stwarza barierę energetyczna przed radiestezyjna emanacja zieleni ujemnej, co znacząco wpływa na wzmocnienie odporności. Odbija od nas negatywne myśli."


Pentagram jest znakiem tajemniczym i podejrzewam, ze niewielu jest w stanie pojąć jego pełne znaczenie. Jest on nieodłączną częścią naszej kultury oraz wiedzy duchowej.


Tekst autorstwa Karola "Farmer LO" "Maestro" Bobińskiego, zaczerpnięty z serwisu Gildia Magi


PENTAGRAM SATANISTYCZNY














Tak zwany "Mendes Pentagramu" lub emblemat "Szabasowy Kozioł" zostały wymyślone w 950 roku i fałszywie przypisany dziewiętnastowiecznemu okultyście Eliphasowi Leviemu.

Ten symbol zwykle był mylony z ikoną Bafometa Templariuszy, która nie była jednak symbolem zła, ale harmonii, wykupienia i unii duchowej. Niemniej jednak znaczenia tych dwu symboli zostały pogmatwane tak, że często jest niemożliwe rozdzielenie ich w nowoczesnym świecie. Nazwa "Mendes kozła" wywodzi od kozła wiedźm (przedstawianego w popularnej sztuce), egipskiego boga Ammona oraz symbolu kozła z Mendes. Znak ten jest emblematem (według Leviego) urodzaju oraz seksualnej wolności. Levi przekształcił jednak ten symbol (Bóg został pokazany jako baran, nie kozioł), co doprowadziło do pewnych problemów.

Uproszczona wersja symbolu została adaptowana jako emblemat Kościoła Szatana w 1966 Antona Szandora LaVeya. Hebrajskie listy tłumaczą pentagram jako symbol "Lewiatana" mitycznego morskiego potwora ze Starego Testamentu. Ten emblemat nazywany jest przez dzisiejszych satanistów Kozłem Judasza.


Jak wierzono pentagram satanistyczny tworzą 4 żywioły i piąty element w przypadku pentagramu ochronnego miał być to duch bądź inna siła wyższa. W owym pentagramie piątym elementem staje się człowiek w niektórych wierzeniach demon . Tak też łącząc 4 elementy i siebie jako piąty, czy inaczej łącząc cztery elementy w sobie, można poniekąd osiągnąć swoisty piekielny ideał, otwierający portal do boskości.


PIECZĘĆ BABILONU












Ta siedmioramienna gwiazda, jest symbolem wybranym przez Aleister Crowley-a by symbolizować Babilon, Thelemiczną personifikacje, kabalistyczne sfery Binah . Siedem ramion jest siedmioma literami słowa Babilon, 7 planetami, 7 zasłonami i 7 czakrami.


OCTAGRAM



















Przez jego związki z wielką ósemką - składa systemy Wschodni i Zachodni - znaki I Ching i pogańskie koło roku - octagram zysków jego konotacje całości, odrodzenie i cykliczna nieskonczonosc.


Octagram stowarzysza wzmacniające symbole które poświęcone są nieskończoności, Forma figury z ośmioma ramionami ma oznaczać związek ośmiu podstawowych bóstw starożytnego Egiptu, Ogdoad. Octagram skojarzony wielokąt, ośmiokąt, jest pośredni miedzy kwadratem i okregiem, potwierdzającym zmysł duchowej regeneracji. Jako wyraz liczby ośmiu jego sens polega na komunikowaniu się całość i regeneracji, octagram jest łączony do Kabbały sefira Hod.


666












Liczba 666 reprezentuje doskonałą Niedoskonałość i Bezbożność poza wszelkimi rozmiarami, kto chce być ponad Bogiem, nosi tę liczbę, gdyż oznacza ona 2 x 333, a 333 to liczba boska, oznaczająca jego świętość i tajemnicę.

Według Biblii, jest to imię Bestii, Antychrysta, liczba ta pojawia się w Objawieniu św. Jana w wersecie 18 rozdziału 13 , czyli 6+6+6 = 18, a 13 symbolizuje śmierć. John Wier ocenia liczbę demonów na 7405926, podzielonych na 111 legionów po 666 w każdym, wcześni chrześcijanie wierzyli, że Antychrystem będzie któryś z rzymskich imperatorów, gdyż suma 6 z 7 rzymskich liczb daje 666 ( I+V+X+L+C+D= 1+5+10+50+100+500= 666).

Numer telefoniczny, który połączył prezydenta Nixona z Neilem Armstrong, pierwszym człowiekiem na Księżycu, to 666 666, piramida przed Luwrem pokryta jest 666 szklanymi płytami, pakt niemiecko – sowiecki trwał 666 dni, między 23 sierpnia 1939 roku do 20 czerwca 1941, na odwrocie jednodolarowego banknotu znajduje się pieczęć USA. Znajduje się tam piramida zwieńczona wszystkowidzącym okiem. Podana jest także data podpisania Deklaracji Niepodległości – 1776 – przy pomocy rzymskich cyfr – MDCCLXXVI. Jeśli podzielić ten zapis na grupy 'MDC', 'CLX' i 'XVI', a dalej 'M.DC', 'C.LX' i 'X.VI', po czym utworzyć nowe grupy 'MCX' i 'DCLXVI' otrzymujemy liczby 1110 i 666.


Co więcej, jeśli użyć systemu babilońskiego opartego na liczbie 60 ( a nie 10) 1110 staje się 666 ( 1110 pomnożone przez 100 i podzielone przez 60). czyli DCLXVI daje 666 w systemie dziesietnym, a MCX w systemie opartym na 60, przekątna jednej z komór Wielkiej Piramidy w Gizie wynosi 666 stóp.


Bomba atomowa została zrzucona na Hiroszimę 6 sierpnia 1945 roku. Japonią rządził wtedy cesarz Hiro – Hito, 666 władca Kraju Kwitnącej Wiśni, skrót WWW (World Wide Web, czyli internet), zapisany po hebrajsku składa się z trzech liter waw, oznaczających także 6, czyli WWW = 666.


Używając różnych operacji na literach i cyfrach mnóstwo innych nazwisk, nazw i przedmiotów również można sprowadzić do liczby 666: Bill Gates, egzorcyzm, sfinks, Dalai Lama, Watykan, Saddam Husajn, internet, Mahomet, Hitler, Marcin Luter, komputer, Nowy Jork...


"666 - to Kabalistyczny kwadrat Słońca. Prawdziwe znaczenie „Świątyni Salomona” to ŚWIĄTYNIA SŁOŃCA. „Sol”, „Om” i „On” znaczą słońce. „Sol” to łacińska nazwa słońca, i jest bliska angielskiemu słowu „dusza”. „Om” to nazwa nadana Duchowemu Słońcu przez hindusów a „On” to słowo egipskie. Symbolika Świątyni Salomona została ukradziona i zrobiono z niej realną postać, tak jak z fikcyjnym nazarejczykiem i prawie wszystkim w Judeo-chrześcijańskiej biblii. Prawdziwe znaczenie „Świątyni Salomona” jest duchowe. Oznacza ono doskonałą duszę, gdzie promienie z czakry splotu słonecznego [666], będącej centrum duszy dzięki któremu energia płynie, świeci w 8 różnymi promieniami. Słońce symbolizuje jaśniejącą duszę. 8 to liczba Astaroth."


666


ALFA I OMEGA








Alfa i Omega stanowią pierwszą oraz ostatnią literę greckiego alfabetu. Są więc początkiem i końcem, rodzajem klamry spinającej alfabet czyli życie ludzkie. W Biblii (a dokładniej: w Apokalipsie) występują jako określenie Boga: "Jam Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec." (Ap. 22,13), jednakże na grobach żydowskich też można je napotkać. W naukach tajemnych stanowią formułę wzywającą duchy dobra często symbolizują nieskończoną wiedzą czy informację.


KOJOT - LINK

KOT - LINK
KOZIOŁ - LINK
KRUK - LINK
LIS - LINK
WILK - LINK

KREW - LINK


KSIĘŻYC - LINK


LABIRYNT











Labirynt jest wijącą się ścieżką, często przypominającą swoim całościowym wyglądem spiralę. Labirynty pojawiają się w starożytnych kulturach i prawie zawsze mają duchowe znaczenie. Podobne wzory labiryntów można odnaleźć w neolitycznej sztuce, na rodzimych ziemiach Ameryki i nawet w starożytnych miejscach zamieszkiwanych przez Wedów.


Labirynty pojawiają się w czasach średniowiecza, gdy często były umieszczane na podłogach katedr. Były używane jako swego rodzaju miniaturowe pielgrzymki-często pielgrzymi podróżowali na kolanach modląc się nieprzerwanie. Labirynty przeżywają swoje odrodzenie - są wspólne dla kościołów i neopogańskich sanktuariów.


LOTOS, CZAKRY, KUNDALINI - LINK


NIESKOŃCZONOŚĆ












Matematyczny symbol nieskończoności jest przedstawiany jako lemniscate, leżące poziomo osiem. Został wymyślony w 1655 przez matematyka Janie Wallis, a jako wstęga został zapisany po raz pierwszy przez Bernoulli-ego czterdzieści lat później.

Leminiscate jest wzorowany na modelu wstęgi Mobiusa (którego nazwa pochodzi od nazwiska XIX wiecznego matematyka Mobiusa). Mobius jest pasem papieru który jest skręcany i przymocowany w końcach, formujący dwie wymiarowe powierzchnie.

Religijny aspekt symbolu nieskończoności nie bierze jego matematycznych początków. Symbole te, zostały znalezione jako rzeźby w tybetańskiej skale przedstawiające Ouroboros-a lub węża nieskończoność, który często jest przedstawiany w tym właśnie kształcie. W tarocie lemniscate reprezentuje równowagę sił, nieskończoną świadomość i moc ezoteryczną i często jest kojarzona z kartą I - pierwszą Magiem.


NUIT - LINK


OKRĄG














Enso (po japońsku okrąg) jest dla Zen symbolem absolutnym, prawdziwej natury istnienia i oświecenia.

Jest symbolem łączącym widoczne i ukryte, proste i głębokie, puste i pełne. Możne przez niego wyrazić nieskończoność, pamiętając, że Enso nie zawiera się sam w sobie, jednak zmierza do nieskończoności. Nie jest zbiegiem okoliczności, że uczucie satori, stanu duchowego oświecenia (poza problemami dyskryminacji i odmienności czy różnicowania), często jest opisana jak tamta nieskończona przestrzeń.

Enso jest popularnym tematem w malarstwie Zen, gdzie ostatecznie namalowane Enso jest powiązane ze stanem umysłu malarza. Namalowane Enso jako symbol siły i zachowania równowagi, może być tylko malowany przez kogoś w kim jest równowaga i wewnętrzny spokój.


Wiele niedoskonałości można zauważyć, spoglądając na kontury Enso, które raczej powinno być malowane przez ludzką rękę niż budowane jako matematyczny poprawny okrąg. Maluj Enso jako manifestację doskonałości - jest doskonałe ale tylko wtedy gdy ty jesteś.


PACYFKA - LINK


SIGIL


Definicja: słowo sigil znaczy "pieczęć" lub "przyrząd".

Słowa te przeważnie oznaczają magiczny sigil w którym symbol używany jest w rytualnej magii dla przedstawienia zamierzonego celu. Poszczególne sigile są używane zwykle jako specjalne umowne znaki jak np. planetarne kwadraty, Enochiańskie stoły, etc. Listy lub liczby oraz kluczowe słowo pożądanego skutku w tym wzorze, odsłaniają symbol szczegółowego centrum Złotego Świtu Krzyża, lub zmniejszające się alfabetyczne charaktery do pojedynczych "dokumentów" nadania sigila.

"Ameth" jest Izraelitą oznaczającą "Prawdę" Sigil Ameth (lub Sigillum Dei Aemeth). Pokazywana jest ona jako duży symbol w okręgu z sześcioma zaznaczonymi figurami i imionami aniołów, w tym także upadłych.


Najlepiej pokazał go w porównaniu do prac enochaińskich Dr John Dee wraz z Edwardem Kelley, który pomagał mu w sesjach magicznych; wg Dee'ego został on sam nauczony jak tworzyć anioły. Sigil ten datuje się na czas w którym Dee badał sigillum Dei Aemeth, lecz wcześniej pracował nad nim Athanasius Kircher.


Dysk z sigilem został umieszczony w poszczególnych miejscach na Świętym Stole - poniżej Kelley położył kamień pomiędzy nogami. Sigil miał wtedy chronić całą prace tych ludzi od zewnętrznego świata który mógłby im przeszkodzić.


Sam język Enochiański jest językiem aniołów. Dzięki znajomości tej mowy biblijna postać - Enoch rozmawiała bezpośrednio z Bogiem - Jahwe, który niejako powierzył mu tajemnice boskie; uczyniło to Enocha pierwowzorem oświeconych mędrców, wiele osób starało się podążać jego śladami ucząc się owego języka aniołów.


SIGIL - LINK


SPIRALA












Spirala jest prawdopodobnie najstarszym symbolem spirytuistycznym.

Została znaleziona wydrapana na skałach już tysiące lat temu, na każdym kontynencie świata. Religijne znaczenie może tylko być domyślne, jako, że symbol został znaleziony na grobowcach i prawdopodobnie ma związek ze słońcem, które zatacza spiralny kształt w swojej trzymiesięcznej podróży. Motyw potrójnej spirali, znaleziono na celtyckich grobowcach, sugerując moment odrodzenia lub zmartwychwstania. Spirale występują naturalnie w: muszlach, galaktykach, DNA, wirach, kawie, dymie z papierosa, można by podać niezliczone inne przykłady. Jej historia kształtu rozciąga się wstecz przed starożytnymi Celtami i Grekami.

W dwóch wymiarach, spirala jest krzywą, zwijającą się dookoła przytwierdzonego punktu, obrazując ciągłe wzrastanie lub zmniejszanie odległość od owego punktu. Również spirala reprezentuje idące naprzód życie z centralnego punktu Kether na Kabbalistycznym Drzewie Życia, lub powrót do centrum tworzenia w przeciwnym kierunku. W tym drugim aspekcie uosabia labirynt prowadzący do bożego centrum (środka). Jest symbolem tworzenie u podstaw sił i wzorów, rozwijania się - transformacji. Owa spirala zwija się dookoła jego centrum zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara kierunek, mogąc być rozpatrzony jako konstrukcyjny a w kierunku przeciwnym niszczący (downoword spiral).


Spirale można znaleźć w biblijnych apokaliptycznych trąbach powietrznych , w ceremonialnych tańcach ( wewnętrzna ówcześnie zewnętrzna spirala reprezentuje rower śmierci i odrodzenia) i w ruchach wirowych. Spirala jest nieskończoną informacją.


Pisząc o Spirali, nie można zapomnieć o złotej zależności, zawartej w ciągu Fibonacciego , którego spirala jest wykresem. Dwoma pierwszymi wyrazami jest 1,1 a każdy kolejny jest sumą ostatniego wyrazu z poprzedzającym. F = 1, 1 , 2 , 3 , 5 , 8, 13 , 21, 34, 55, 89, 144 (wartość drzewa życia w kabale), 233 (wartość drzewa wiedzy w kabale), 377 , 610, 987 (tak idzie bass w tool-u), itd..... Jeżeli przyjrzymy się bliżej ciągowi F i zaczniemy analizować sumę jak i iloraz cyfr danego wyrazu, dojdziemy do kolejnej zależności, mianowicie, co 25 sumy wyrazów zaczynają się powtarzać. Co właściwie jest zrozumiałe gdyż spirala naturalnie zawraca.


DRZEWO ŻYCIA




Drzewo Życia

Drzewo Życia
Drzewo życia w mitach starożytnych
Sefira
Drzewo życia i kabała
Notatki o kabale - Drzewo życia










MENORA














Menora jest to siedmioramienny kandelabr, symbol Izraela, używany przez Żydów w Przybytku i Świątyni Jerozolimskiej. Menora jest jednym z najstarszych symboli narodu żydowskiego. Według tradycji symbolizuje ona krzew gorejący, który zobaczył Mojżesz na górze Synaj, zrobiona dokładnie według instrukcji Mojżesza. Została ona wykonana ze złota, podobnie jak wszystkie instrumenty służące do jej obsługi. Stawiano ją przed Arką Przymierza w Przybytku, a następnie w Świątyni.


Menora


AHINSA















Ahinsa zasada moralna obecna w hinduizmie, buddyzmie, a przede wszystkim w dżinizmie, która nakazuje poszanowanie wszelkiego życia, zaleca nie zabijanie i nie zadawanie obrażeń cielesnych żadnym istotom żywym – ludziom, zwierzętom, a w dżinizmie także roślinom i Ziemi.


Ahinsa jest zasadniczą ideą buddyzmu i oznacza poszanowanie dla wszelkiego życia: nie niszczenie bez potrzeby świata roślin, nie zabijanie owadów, zwierząt i ludzi. Ahinsa jest treścią pierwszego wskazania buddyjskiego, które jest wyrazem buddyjskiej miłości do wszystkiego, co żyje.


Doktryna ta została współcześnie upowszechniona przez Mahatmę Gandhiego, który wykorzystał ją w procesie pokojowego zdobywania niepodległości przez Indie. Nadał jej interpretację walki bez stosowania przemocy.


SZACHOWNICA













Szachownica jest inną odmianą symbolu krzyża…. Przypomina człowiekowi o wielopoziomowym znaczeniu otaczającej nas przestrzeni i jego wydawałoby się skomplikowanej strukturze…..”Szachownica jest istotnym symbolem, w którym uchwycono najwyższą złożoność pola naszego istnienia pod postacią ukrytego wzoru w który nawarstwia się wielopoziomowe znaczenie symboliczne”…..


MANDALA















(koło) w hinduizmie i buddyzmie wykorzystana do podnoszenia świadomości. Często można ją ujrzeć w medytacji, wtedy pokazuje człowiekowi jego rzeczywisty poziom świadomości (poziom jego umysłu - aby właściwie rozróżnić własne poziomy należy dobrze poznać wiedzę na ten temat). Mandala ukazuje ośrodek Bindu. Stanowi połączenie sił męskich i żeńskich - integracja ciała i duszy.


FENIKS














Feniks (gr. φοίνιξ (foinix), łac. phoenix) – mityczny ptak, uznawany za symbol Słońca oraz wiecznego odradzania się życia.


Feniks LINK

Feniks LINK

SFINKS















 w starożytnym Egipcie to symbol władzy królewskiej, przedstawiany jako postać leżącego lwa z głową człowieka, często z twarzą faraona.


Sfinks LINK

Sfinks - LINK
Sfinks - LINK

LICZBY


1 Jedynka


Jest uważana za liczbę doskonałą, reprezentującą niewidzialną, aktywną siłę twórczą, leżącą u podstaw wszystkiego, co istnieje. Symbolizuje ona również nasze ego i świadomą aktywność, początek przedsięwzięć i ważnych etapów życia.


Związana jest ona z naszą indywidualnością i jej uzewnętrznianiem. Może oznaczać zarówno samodzielność jak i samotność w zależności od tego czy przejawia się ona w sposób harmonijny czy nieharmonijny.



2 Dwójka


Dwójka oznacza harmonijne współdziałanie przeciwieństw symbolizowane przez Yin i Yang. Starożytni mędrcy doskonale zdawali sobie sprawę, że właściwe funkcjonowanie świata i człowieka zapewniane jest przez współdziałanie przeciwstawnych sił i tendencji. Znaczenie liczby dwa stanowi, więc harmonia, porządek, umiejętność zatroszczenia się nie tylko o siebie, ale i o innych ludzi, umiejętność godzenia skłóconych poprzez podejmowanie się mediacji, a również równowaga i umiarkowanie.



3 Trójka


Liczba trzy jest symbolem intuicji, magii, sił twórczych i radości, którą niesie korzystanie z nich. Reprezentuje ona również Czas, składający się z trzech elementów: już poznanego i doświadczonego zwanego Przeszłością, właśnie przeżywanego zwanego Teraźniejszością oraz nieznanego i niepewnego, zwanego Przyszłością. W ten sposób symbolizuje ona przeistaczanie się tego, co znane, aby wyłonić rzeczy nowe i nieznane, czyli siły twórcze drzemiące w każdym z nas.



4 Czwórka


Czwórka to liczba stabilności i porządku. Wszystkie procesy, nawet te bardzo dynamiczne zachodzą w pewnych ramach czasowych i przestrzennych (cztery strony świata, cztery pory roku). Ramy te pozostają niezmienne. Cyfra 4 oznacza również dom, spokój i solidność. Reprezentuje także powtarzalność i nieuchronność.



5 Piątka


Piątka to liczba podróżników, poszukiwaczy i odkrywców. Symbolizuje ona nieustanny ruch i zmianę. Znaczenie liczby 5 wskazuje na ogrom chaosu w przyrodzie a także na jego dzikie piękno i potęgę. Zmiana, dzikość i nieprzewidywalność wiążą się także z omylnością i poszukiwaniem.



6 Szóstka


Znaczeniem liczby sześć jest równowaga, harmonia, miłość i prawda. Symbolizuje ona natchnienie i pomysły pojawiające się w naszym umyśle w chwilach relaksu, odprężenia i wewnętrznej harmonii. Liczba ta przypomina również swoim znaczeniem o konieczności wybaczania, które łatwiej przychodzą nam właśnie w lżejszych stanach świadomości.



7 Siódemka


Siódemka jest najbardziej tajemniczą z wszystkich cyfr. Podobnie jak cyfra trzy, siódemka jest liczbą magiczną. O ile jednak trójka symbolizuje siły magiczne w akcji o tyle siódemka reprezentuje ezoteryczny aspekt magii - dający zrozumienie nielicznym, którzy są do niego zdolni. Znaczenie siódemki związane jest z wyobraźnią, świadomą myślą i koncentracją.



8 Ósemka


Znaczenie liczby osiem związane jest z przedsięwzięciami i ich sukcesem. Symbolizuje determinację i wytrwałe dążenie do celu, a także uporządkowanie spraw niezbędne do jego osiągnięcia. W Chinach jest uważana za liczbę bardzo szczęśliwą. Łączy w sobie dwie cechy: jest liczbą parzystą, co symbolizuje pełnię i jednocześnie jest największą cyfrą parzystą, stąd jej znaczenia dotyczące sukcesu i realizacji celów.



9 Dziewiątka


Dziewiątka reprezentuje stan osiągnięcia pełni w jakiejś dziedzinie. Związana jest z wysokim poziomem rozwoju intelektualnego, emocjonalnego bądź duchowego. Daje kontrolę nad własnym losem i wpływ na losy innych ludzi. Symbolika tej cyfry przypomina, że każdy z nas ma w sobie potencjał, aby zmienić coś w otaczającym nas świecie na lepsze. Jej znaczenie związane jest z wynalazczością, pomysłowością i skutecznością. Jest to liczba zamykająca cykl numerologiczny a tym samym stawiająca podstawy do rozpoczęcia kolejnego.


TAROT


O tarocie pisałam już bardzo szczegółowo. Opis wszystkich kart znajdziecie na moim blogu, możecie skorzystać ze spisu treści po prawej stronie.


RUNY


O runach również już pisałam i jak w przypadku Tarota, opis znajdziecie na blogu.


KLUCZ















symbolizuje władzę, powagę, dozór, życie, wierność, opiekę, wyzwolenie, wtajemniczenie, wiedzę, tajemnicę, dyskrecję, rozwagę, ostrożność.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

KLUCZ - WŁADZA: Bóg mówi o Eliachimie: "I położę klucz domu Dawidowego na ramieniu jego, a gdy on otworzy, to nikt nie zamknie, a gdy ona zamknie, to nikt nie otworzy" (Księga Izajasza).

Nowy Testament

KLUCZ - WŁADZA PAPIEŻA: Jezus mówi do Szymona Piotra: "A ja tobie powiadam, że ty jesteś opoka, a na tej opoce zbuduję kościół mój (...) I Tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego" (Ew. wg św. Mateusza).

KLUCZ - WŁADZA NAD BRAMAMI PIEKŁA I NIEBA: Chrystus mówi: "Ma klucze śmierci i piekła" (Apokalipsa).


KLUCZ POZNANIA: "Biada wam prawnicy! Bo chwyciliście klucz poznania; sami nie weszliście, a tym, którzy chcieli wejść, przeszkadzaliście" (Ew. wg św. Łukasza).


Klucz jest atrybutem wielu świętych, m.in. św. Piotra, Marty z Betanii, św. Genowefy.


Mitologia

Klucz jest atrybutem wielu postaci mitologicznych, np. Plutona, Hekate (strażniczki Hadesu), Persefony.

Renesans


Tren VI J. Kochanowski

ODDAĆ KLUCZE - PRZEKAZAĆ GOSPODARSTWO: Poeta wkłada w usta Urszulki słowa: "Przyjdzie mi klucze położyć, samej precz jechać, domu rodziców swych miłych wiecznie zaniechać".

Młoda Polska


Wesele S. Wyspiański

KLUCZ DO SYPIALNI - PRZYZWOLENIE KOBIETY NA ZBLIŻENIE EROTYCZNE: Rachel mówi do Poety: "A jak będę zakochana, przyszlę Panu list i klucz".

BRAMA - LINK













DRZEWO - LINK

















GWIAZDA















symbolizuje boską ideę, boskie oko, bóstwo, Mesjasza, anioła, boski ogień, światło niebiańskie, wróżbitę, nieskończoność, ideał, szczęśliwość, sukces, nadzieję, szczęście, wolność, czujność, czystość, zasługi, starość, nieśmiertelność, natchnienie, przeznaczenie.


Starożytność


Biblia, Nowy Testament

GWIAZDA PRZEWODNIK: Przewodnikiem w Biblii jest przede wszystkim gwiazda betlejemska, którą magowie ujrzeli na niebie i która wskazywała im drogę do miejsca narodzenia Chrystusa: "ujrzeli na wschodzie, wskazywała im drogę, a doszedłszy do miejsca, gdzie było dziecię, zatrzymała się" (Ew. wg św. Mateusza).

GWIAZDA ZARANNA - ZWIASTUN MESJASZA: "Ja, Jezus, (...) Jestem gwiazda jasna i zaranna" (Apokalipsa).


Średniowiecze


Boska komedia D. Alighieri

GWIAZDA PRZEWODNIA - IDEA PRZYŚWIECAJĄCA CZŁOWIEKOWI: "Jeśli pójdziesz za swą gwiazdą, niechybnie dopłyniesz do wspaniałego portu".

Renesans


Romeo i Julia W. Szekspir

GWIAZDA - PRZEZNACZENIE: O nieszczęśliwych kochankach autor pisze w Prologu: "Para kochanków zrodzona pod nieszczęśliwą gwiazdą odbiera sobie życie".

GWIAZDY - OCZY UKOCHANEJ: Romeo mówi: "Dwie gwiazdy w pilnej kędyś wysłanej potrzebie proszą oczy Julii, by raczyły w niebie świecić, nim gwiazdy wrócą".


Barok


Na oczy królewny angielskiej D. Naborowski

GWIAZDY - OCZY: Podmiot liryczny próbując opisać piękno oczu księżniczki angielskiej, porównuje jej oczy do gwiazd.

Romantyzm


Dziady cz. IV A. Mickiewicz

GWIAZDA - MĄDROŚĆ: W starożytności gwiazdy uważano za istoty rozumne, dlatego gwiazda symbolizuje mądrość: "Powstaje mędrzec i gwiazda Platona w długie wieków wieki świeci".

Dziady cz. III A. Mickiewicz

GWIAZDA - WRÓŻBA: W Prologu więzień mówi: "Kto z tych gwiazd tajnie przyszłej drogi swej wyczyta".

GWIAZDA - PIEŚŃ: W Wielkiej Improwizacji podmiot liryczny - poeta mówi o swej poezji: "Pieśni ma, tyś jest gwiazdą za granicą świata!".


Stepy akermańskie A. Mickiewicz

GWIAZDA - PRZEWODNIK: Kiedy w trakcie podróży podmiotu lirycznego zapada noc, poeta odczuwa lęk i zagubienie: "gwiazd szukam, przewodniczek łodzi".

W Weronie C. K. Norwid

GWIAZDA - ŁZA: "Ta łza znad planety spada - i groby przecieka / A ludzie mówią i mówią uczenie, / że to nie łzy są, ale że kamienie".

JABŁKO












symbolizuje całość, wieczność, ziemię, zdrowie, życie, gwiazdy, nieśmiertelność, początek, wiosnę, koniec, śmierć, odkupienie, władzę królewską, miłość, niebezpieczeństwo, oszustwo, niezgodę.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

JABŁKO - OWOC ZAKAZANY: W zasadzie w Biblii w historii kuszenia Ewy przez węża nie ma mowy o jabłku, ale o "owocu drzewa, które jest w środku raju". Dopiero z czasem jabłko staje się symbolem wiadomości zła i dobra, systemu ocen i norm moralnych.

JABŁKO - MIŁOŚĆ I WSPÓŁŻYCIE SEKSUALNE (Pieśń nad pieśniami).


Mitologia

JABŁKO - SYMBOL MIŁOŚCI I PŁODNOŚCI: W czasie uroczystości w Delos Akontios zakochuje się w pięknej Kidyppe i rzuca jej jabłko pod nogi z napisem "Przysięgam na Artemidę, że poślubię Akontiosa".

JABŁKO - SYMBOL NIEZGODY: Złote jabłko Hesperyd staje się symbolem niezgody. Rzuciła je między trzy boginie: Herę, Afrodytę i Atenę bogini niezgody Eris. Jabłko miało napis: "Dla najpiękniejszej". Zdarzenie to doprowadziło do sporu między boginiami, który rozstrzygnął dopiero Parys, syn króla Troi Priama, przyznając jabłko Afrodycie. Ta w zamian obiecała mu najpiękniejszą kobietę świata, Helenę, żonę króla greckiego Menelausa. Parys porwał piękną Helenę i doprowadził tym samym do wybuchu wojny trojańskiej.


JEDNOROŻEC















Jednorożec jest symbolem mądrości, inteligencji, wspaniałości, agresywności, siły, monarchii absolutnej, śmierci, czystości, łagodności, kobiecej bierności.


Legenda o jednorożcu mówi o jednorogim zwierzęciu. W różnych kulturach wyobrażano go różnie, pisali o nim także starożytni pisarze. Zwierzę miało być wielkości konia. Miało błękitne oczy i róg na środku czoła. Bardzo trudno było je złapać i upolować, bo bardzo szybko biegało. Przystawało jedynie przy dziewicy i składało głowę na jej łonie. Jedynie wtedy można było je schwytać.


Jednorożec stał się w chrześcijaństwie symbolem Chrystusa, a ogólnie siły, czystości, życia zakonnego, postu, dziewictwa, krzyża, zbawienia, cnót, śmierci.


W średniowiecznym malarstwie pojawia się często temat jednorożca z Matką Boską (symbol jedności Chrystusa z Bogiem) i łowcą (symbol Ducha Świętego). Na przełomie XV i XVI wieku dodano do tego tematu motyw łowcy Gabriela z czterema ogarami - cnotami boskimi - Miłosierdzie, Prawda, Sprawiedliwość, Pokój.


Dwa jednorożce naprzeciw siebie oznaczały spotkanie się dwóch pierwiastków, męskiego i żeńskiego, oraz dwoistość spełnienia duchowego i fizycznego. Jednorożec z jeleniem symbolizował umysł i duszę w ludzkim ciele.


Róg jednorożca symbolizował uwznioślenie popędu płciowego, miłość platoniczną, rozum i słowo Boże.


KORONA - LINK











KSIĄŻKA / KSIĘGA - LINK











KWADRAT















Kwadrat symbolizuje Absolut, doskonałość boską, Objawienie, niebieskie Jeruzalem, cztery pierwiastki świata, wszechświat, ziemię, przestrzeń, cztery strony świata, cztery części, jednolitość, porządek, solidność, zakotwiczenie, stagnację, nieruchomość, ciało, cztery okresy życia ludzkiego, wiedzę, sprawiedliwość, bezstronność, prostotę, wytrwałość, honor, zadowolenie.


Na planie kwadratu często budowano miasta i place. Kwadrat według pitagorejczyków symbolizuje trwałość (matka bogów Rea i cztery kąty - Hera, Afrodyta, Demer, Hestia).


Starożytność


Biblia, Nowy Testament

Kwadrat - podstawa Jeruzalem: "Miasto leży w czworoboku (...), a długość, wysokość, i szerokość jego są równe" (Apokalipsa).

LASKA












symbolizuje Słońce, oś wszechświata, władzę, godność, potęgę, sławę, rozkaz, wolę nauczyciela, wychowanie, bicie, karę, pasterzy, owczarstwo, biskupa, zmartwychwstanie, wiarę, wyrocznię, podporę, starość, ślepotę, magię, cud, różdżkarstwo, czarodziejstwo, opiekę, pociechę, pomoc, wyzwolenie, spokój, czystość.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

LASKA - WOLA BOŻA, ATRYBUT MOJŻESZA: "Rzekł Pan do Mojżesza: Co trzymasz w ręce? Odpowiedział: Laskę. I rzekł Pan: Rzuć ją na ziemię. Rzucił i obróciła się w węża. I rzekł Pan: Ujmij ogon węża. Ujął, i wąż obrócił się w laskę" (Księga Wyjścia).

LASKA MOJŻESZA - ZDOLNOŚĆ WYWOŁYWANIA CUDÓW: "I podniósł Mojżesz rękę i uderzył dwakroć laską w skałę, i wyszły wody bardzo obfite, tak iż pił lud i bydło".


LASKA ŻELAZNA - BERŁO, SUROWE RZĄDY: "Będziesz nimi rządził laską żelazną, a jak naczynie garncarskie pokruszysz ich" (Psalm 28).


ZAKWITAJĄCA LASKA - WOLA BOSKA, WITALNOŚĆ, ODRODZENe, ZMARTWYCHWSTANIE: "Weź od wszystkich książąt pokoleń po lasce, lasek dwanaście, i każdego imię napiszesz na lasce jego. (...) Którego z nich obiorę, zakwitnie laska jego" (Księga Liczb).


Mitologia

LASKA ASKLEPIOSA - ZMARTWYCHWSTANIE: Jednym z atrybutów boga uzdrawiania była laska. Laska symbolizowała zmartwychwstanie, gdyż leczenie groźnej choroby traktowano jako odwołanie pacjenta z tamtego świata.

KADUCEUSZ - ATRYBUT HERMESA: Laska Hermesa (boga handlu i boskiego posłańca) opleciona parą wężów, zwieńczona parą skrzydeł i kapeluszem boga symbolizowała potęgę, wiosnę, płodność, pokój, handel. Stała się też atrybutem starożytnych heroldów i posłów - oznaką ich nietykalności.


LASKA DIONIZOSA: Atrybutem boga wina i użycia Dionizosa był tyrs - laska symbolizująca płodność.


Elektra Sofokles

LASKA KWITNĄCA - PRZYWÓDZTWO: Klitajmestra ma sen, w którym zabity Agamemnon "przy ognisku zatknął to berło, które sam piastował niegdyś, zaś Egist dziś dzierży; z berła bujna latorośl strzeliła".

Odyseja Homer

LASKA CZARNOKSIĘSKA - ZDOLNOŚĆ CZYNIENIA CUDÓW: Czarodziejka Kirke zapatrzona jest w różdżkę, która pozwala jej przemieniać ludzi w zwierzęta.

LIŚĆ











symbolizuje życie, świat roślin, cień, ochronę, śmierć, więdnięcie, wróżbę, słowo, lek, nadzieję, pismo, sprawiedliwość, pokolenie, rozsądek, szlachectwo.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

LIŚĆ - PRZEMIJANIE LUDZI: "Wszelkie ciało wiotczeje jak (...) liście na drzewie zielonym. Jedne rosną, a drugie opadają" (Księga Syracydesa).

LIŚĆ, KTÓRY NIE OPADA - SPRAWIEDLIWOŚĆ: I będzie jak drzewo (...), które da owoc czasu swego, a liść jego nie opadnie (Psalm 1).


OPADŁY LIŚĆ - GRZESZNIK: "Opadliśmy wszyscy jak liście, a nieprawości nasze jak wiatr nas uniosły" (Księga Izajasza).


Nowy Testament

LIŚCIE BEZ OWOCÓW - PRZEKLEŃSTWO: Głodny Jezus przeklął drzewo figowe pokryte liścmi, ale bez owoców (Ew. wg św. Mateusza).

Renesans


Makbet W. Szekspir

ŻÓŁTY LIŚĆ - RUINA, ŚMIERĆ, NIESZCZĘŚCIE: "Wiosna życia mojego (...) Prędko żółtym zwarzonym pokryła się liściem".

Na lipę J. Kochanowski

LIŚĆ - CIEŃ, OCHRONA: Podmiot liryczny wiersza zwraca się do strudzonego człowieka ze słowami: "Gościu siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!".

Romantyzm


Kordian J. Słowacki

ZWIĘDŁE LIŚCIE - UMARŁE PRAGNIENIA, NIEMOC: Kordian w swoim młodzieńczym monologu wyznaje:

"Otom ja sam, jak drzewo zwarzone od kiści,


Sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści".


LUSTRO


















symbolizuje niebo, słońce, świat, ogień, płomień, życie, przeznaczenie, wróżbę, proroctwo, kobiecość, zalotność, próżność, miłość, przyjaźń, dumę, ostrożność, wzrok, objawienie, widzenie, wizje, odbicie, refleksje, echo, samowiedzę, kontemplację, samokontrolę, wiedzę, prawdę, samorealizację.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

LUSTRO - MĄDROŚĆ: "Mądrość (...) jest zwierciadłem bez zmazy boskiego majestatu" (Księga Mądrości).

Nowy Testament

WIDZENIE W ZWIERCIADLE - NIEJASNE WIDZENIE: "Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś (zobaczymy) twarzą w twarz" (I List do Koryntian).

Renesans


Hamlet W. Szekspir

LUSTRO - ODBICIE: "Przeznaczeniem teatru, jak dawniej tak i teraz, było i jest służyć niejako za zwierciadło naturze".

NIĆ













symbolizuje życie, istnienie, miłość, potomstwo, los, przeznaczenie, nicość, inteligencję, pamięć, drogę do poznania, marzenia, opowieść, niebezpieczeństwo, intrygi, gadatliwość, ucieczkę.


Starożytność


Mitologia

NIĆ - LOS, PRZEZNACZENIE: Mojry były w mitologii greckiej boginiami przeznaczenia. One przecinały nić ludzkiego życia.

NIĆ ARIADNY - POZNANIE, UCIECZKA, OŚ ŚWIATA: Ariadna dała Tezeuszowi nić, aby nie zgubił się w labiryncie, który zamieszkiwał potwór Minotaur. Tezeusz zabił Minotaura i szczęśliwie opuścił labirynt.


Romantyzm


Oda do młodości A. Mickiewicz

ZŁOTA NIĆ - PRZYJAŹŃ, NATCHNIENIE: "Serca niebieskie poi wesele, kiedy je razem nić powiąże złota".

Snuć miłość A. Mickiewicz

NIĆ - MIŁOŚĆ, OPOWIEŚĆ: "Snuć miłość jak jedwabnik wnętrzem swym snuje".

Moja piosnka (II) C. K. Norwid

CZARNA NIĆ - NIESZCZĘŚLIWA NIĆ ŻYCIA: "Że zawsze i wszędzie ta nić czarna się przędzie ona za mną, przede mną i przy mnie".

Młoda Polska


Wesele S. Wyspiański

SNUĆ NIĆ - OPOWIADAĆ: Poeta mówi: "Taki mi się snuje dramat

groźny, szumny, posuwisty


jak polonez".


NÓŻ













symbolizuje płomień, ogień, wiatr, zasadę męską, fallus, śmierć, groźbę, zemstę, wiarołomność, skrytobójstwo, zdradę.


W tradycji chrześcijańskiej nóż symbolizuje męczeństwo.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

NÓŻ - NARZĘDZIE OFIARNE, RYTUALNE: "Wzięła prędko Sefora ostry kamień i obrzezała napletek syna swego".

OGIEŃ - LINK














PERŁA














symbolizuje białość, wzniosłość, czystość, wiarę, wymowę, zdrowie, bogactwo, poświęcenie, łzy, tajemnice, szczęście małżeńskie, dziecko, żonę, kochankę, nieśmiertelność, niezmienność, twardość.


Starożytność


Biblia, Nowy Testament

PERŁA - PRAWDY WIARY: W jednej z przypowieści Jezus zaleca, aby nie rzucać pereł przed wieprze, czyli prawd Nieba i wiary osobom tego niegodnym (Ew. wg św. Mateusza)

PERŁA - SYMBOL KRÓLESTWA NIEBIESKIEGO: Pewien kupiec znalazł bezcenną perłę, aby ją zdobyć sprzedał wszystko, co miał i kupił ją (Ew. wg św. Mateusza)


PERŁA - BRAMA DO niebieskiego JERUZALEM: "Do niebieskiego Jeruzalem prowadzi dwanaście bram - każda z nich to jedna perła." (Apokalipsa).


Mitologia

Kiedy Afrodyta urodziła się z piany morskiej, rozpryskujące się krople wody stały się perłami.

PIORUN

















Piorun symbolizuje siłę, twórczość, moc tworzenia i niszczenia, obecność boga, gniew boga, potępienie, bóstwo wojny, broń boga, świt, początek, przemianę, szybkość, wiosnę, potęgę, fallus, natchnienie, płodność.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

BŁYSKAWICA - OBJAWIENIE SIĘ BOGA: "A gdy lud ujrzał błyskawice, i górę dymiącą, usłyszał grzmoty i głos trąby, zląkł się" (Księga Wyjścia).

GRZMOT - GŁOS BOGA: "Słuchajcie pilnie grzmotu, jego głosu i pomruku, który wychodzi z jego ust. Wypuszcza go pod całym niebem, a jego światło sięga do krańców ziemi. (...) Bóg przedziwnie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie rozumiemy" (Księga Hioba).


Nowy Testament

BŁYSKAWICA - SZATAN: "Widziałem jak szatan, niby błyskawica, spadł z nieba" (Ew. wg św. Łukasza).

Mitologia

PIORUN - ATRYBUT ZEUSA: Piorun był atrybutem Zeusa; gdy bóg się gniewał, rzucał piorunami. Trzy pioruny Zeusa oznaczały los, przeznaczenie, opatrzność.

LUDZIE UGODZENI PIORUNEM - SPECJALNIE NAZNACZENI: Na prośbę swojej kochanki Semele Zeus okazał się jej w całej okazałości w błyskawicach i gromach, ale oczy śmiertelniczki nie mogły znieść tego widoku i Semele spłonęła.


Pieśni Horacy

PIORUN - NIEBEZPIECZEŃSTWO ZAGRAŻAJĄCE LUDZIOM WYBITNYM: "Piorun uderza w szczyty gór".

Romantyzm


Oda do młodości A. Mickiewicz

PIORUN - SYMBOL PRZEWROTU, KTÓREGO DOKONAJĄ MŁODZI: Wielkie zmiany, zapowiadane w utworze, mają być dokonane przez ludzi młodych - o świeżym spojrzeniu na świat i ludzi, stąd piorun staje się "ramieniem młodości". Zmiany będą gwałtowne, burzliwe, błyskawiczne.

Dziady cz. III A. Mickiewicz

GROM - SIŁA, KTÓRA MUSI DOJRZEĆ: Gromy mające wielką moc muszą powstać z maleńkiej iskry. Wszystko na świecie ma swój początek. Konrad w Wielkiej Improwizacji stawia więc pytanie:

"Lecz te, co dzisiaj rykną, czym są dzisiaj gromy?


Iskrą tylko".


PIÓRO













symbolizuje księżyc, słońce, niebo, powietrze, królestwo ptaków, promień światła, wiatr, lot, skrzydła, roślinność, życie, przeznaczenie, serce, dobro, miłosierdzie, sprawiedliwość, zasługę, kontemplację, królewskość, władzę, rangę, szlachectwo, honor, wróżbę, magię, wiedzę, pismo, pisarza, talent, literaturę, natchnienie.


Renesans


Pieśń II J. Kochanowski

PIÓRO - NATCHNIENIE: Poeta porównuje siebie do ptaka: "Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony/ Polecę precz (...)".

Romantyzm


Dziady cz. II A. Mickiewicz

PIÓRO NA WIETRZE - ZMIENNOŚĆ, ULOTNOŚĆ: "Wiatr mną jak piórkiem pomiata".

Pióro C. K. Norwid

PIÓRO - LASKA MOJŻESZOWA, SKRZYDŁO ANIELSKIE, SYMBOL TWÓRCZOŚCI:

"O pióro! Tyś mi żaglem anielskiego skrzydła


I czarodziejską zdrojów Mojżeszowych laską".


Młoda Polska


Wesele S. Wyspiański

PIÓRO - PRYWATA, EGOIZM: Chochoł śpiewa smętną pieśń o tym, jak dla czapki z pawim piórem Jasiek poświęcił rzecz niezwykle cenną - złoty róg, mający poderwać naród do walki o niepodległość.

PORY ROKU - LINK
















PTAK - LINK




KIELICH / PUCHAR - LINK














RĘKA














symbolizuje obecność Boga, Opatrzność, wiarę, błogosławienstwo, wiarę Boską, powagę, autorytet, honor, przysięgę, przyjaźń, rękojmię, powitanie, dar, szczodrość, gościnność, zdradę.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

RĘKA BOGA - OBECNOŚĆ OPATRZNOŚCI: "I wyciągnął Pan rękę swą i dotknął ust moich i rzekł: Otom dał słowa moje w usta twoje" (Księga Jeremiasza).

Nowy Testament

RĘKA - SYMBOL ZDRADY: Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy mówi o Judaszu: "Wszelako oto ręka tego, co mnie wydaje, ze mną jest na stole" (Ew. wg św. Łukasza).

Romantyzm


Dziady cz. III A. Mickiewicz

RĘKA - WSZECHPOTĘGA: Konrad w Wielkiej Improwizacji, czując swoją moc, mówi: "Ja mistrz, wyciągam dłonie".

Pan Tadeusz A. Mickiewicz

ZAŁAMYWAĆ RĘCE - WPADAĆ W ROZPACZ: W Epilogu do epopei mowa o narodowej tragedii, wobec której "nawet odwaga załamuje ręce".

Oda do młodości A. Mickiewicz

RĘKA W RĘKĘ - WSPÓLNE DZIAŁANIE: "Hej ramię do ramienia! Spólnymi łańcuchy opaszmy ziemskie kolisko!".

RÓG














symbolizuje księżyc, promień światła, błyskawice, zbawienie, świętość, śmierć, nieśmiertelność, łaskę, diabła, ołtarz, sanktuarium, potencję męską, ochronę, dumę, fallusa, zdradzanego męża, kochanka, potęgę duchową, pychę, sławę, chwałę, agresywność, zwycięstwo, piękno, szczęście, inteligencję.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

ROGI - PYCHA, BUNT: "Nie podnoście ku górze rogu waszego, nie mówcie przeciw Bogu nieprawości (...) I wszystkie rogi grzeszników połamię, a rogi sprawiedliwych będą wywyższone" (Psalm 74).

Średniowiecze


Pieśń o Rolandzie

RÓG - SYMBOL WŁADZY: Otoczony w wąwozie przez Saracenów Roland w końcu zdecydował się zadąć w róg i wezwać pomoc, ale było już za późno.

Pozytywizm


Rota M. Konopnicka

RÓG - SYMBOL GOTOWOŚCI DO WALKI: W tytułowej przysiędze osobne miejsce ma deklaracja gotowości do walki, natychmiast, "gdy zabrzmi złoty róg". Staje się on tu także symbolem determinacji w walce o niepodległość, w obronie tożsamości narodowej.

Młoda Polska


Wesele S. Wyspiański

RÓG - SYMBOL NARODOWEJ WOLNOŚCI: Zgubienie rogu przez Jaśka oznacza utratę szansy na powstanie. Jest to także symbol ducha kierującego narodem, dodającego mu sił do działania.

RZEKA














symbolizuje barierę, przeszkodę, wtargnięcie, niebezpieczeństwo, powódź, strach, potwora, stratę, łaskę bożą, zejście do piekieł, wyrocznię, obronę, pomoc, Słońce, twórczość, życie, śmierć, zasadę żeńską, płodność, zmartwychwstanie, wytchnienie, odrodzenie, zapomnienie, upływ czasu.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

Rzeki wypływające z Edenu oznaczały łaski i wpływy nieba.

RZEKA - RADOŚĆ, SPOKÓJ: "O gdybyś zważał na przykazania moje; stałby się był pokój twój jak rzeka" (Księga Izajasza).


RZEKA - SIŁA OBRONNA KRAJU: "Tchnienie Pańskie jest jak rzeka zalewająca aż do połowy szyi na wytracenie narodów" (Księga Izajasza).


Mitologia

Starożytni czcili bogów rzek. Hades, krainę podziemi, opływały rzeki: Acheront (rzeka smutku), Kokytos (rzeka płaczu), Lete (rzeka zapomnienia), Styks (rzeka graniczna).

SERCE













symbolizuje miłość, miłość Boga, dobroć, uczucie, szczerość, niewinność, miłosierdzie, współczucie, oddanie, szczodrość, przyjaźń, zgodę, charakter, życie duchowe, zrozumienie, mądrość, intelekt, męstwo, śmiałość, odwagę, prawdę, dobro, pobożność, proroctwo, małżeństwo, strach, ból, smutek, oburzenie, nadzieję, fałsz, głupotę.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

SERCE - ŹRÓDŁO ŻYCIA: "Strzeż swego serca, bo z niego tryska źródło życia" (Ks. Przypowieści).

SERCE CZYSTE - NIEWINNOŚĆ: "Błogosławieni czystego serca" (Ew. wg św. Mateusza).


Renesans


Do Hanny J. Kochanowski

SERCE TWARDE - NIECZUŁOŚĆ, CHŁÓD UCZUĆ: Podmiot liryczny, zwracając się do swojej ukochanej, tytułowej Hanny, mówi: "Na palcu masz dyjamnet, w sercu twardy krzemień".

Młoda Polska


Wesele S. Wyspiański

SERCE - SYMBOL PATRIOTYZMU, MIŁOŚCI OJCZYZNY: W jednej z najsłynniejszych scen dramatu, kiedy Poeta rozmawia z Panną Młodą, padają słowa:

"Serce? - A to Polska właśnie".


Serce staje się tu symbolem miłości do ojczyzny, której nie ma na mapach Europy, jest jedynie w sercach członków narodu i dopóki tam pozostaje, jest też nadzieja na wolność, niepodległość.


SIEĆ














symbolizuje skrzydła, pułapkę, więź, pęta, więzy, splatanie, gromadzenie, zbieranie, kolekcjonerstwo, niebo, gwiazdy, promienie słoneczne, władzę, strach, śmierć, piekło, zmartwychwstanie.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

SIEĆ - STRACH, PIEKŁO: "Ogarnęły mnie sidła śmierci i sieci otchłani, ucisk i boleści przyszły na mnie" (Psalm 114).

Nowy Testament

SIEĆ - KRÓLESTWO NIEBIESKIE: "Podobne jest Królestwo Niebieskie do sieci zapuszczonej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Która, gdy była pełna, wyciągnęli na brzeg, a usiadłszy dobre wybrali, a złe wyrzucili" (Ew. wg św. Mateusza).

Rybakiem, łowiącym ludzkie dusze staje się Piotr, który będzie sprawował pieczę nad Kościołem po śmierci Chrystusa.


Mitologia

SIEĆ - pułapka: Gdy bóg Hefajstos przyłapał Afrodytę z jej kochankiem Aresem, nakrył ich siecią.

SIEĆ - ŚMIERĆ: Klitajmestra przed zabiciem męża oplątała jego nogi siecią, aby nie mógł uciec.


SŁOŃCE - LINK














SÓL
















symbolizuje uzdrowienie, radę, niezniszczalność, nieśmiertelność, trwałość, siłę witalną, cnotę, oczyszczenie, rozum, mądrość, dowcip, elegancję, prostotę, gościnność, lojalność, przymierze, przyjaźń, jałowość, gorycz, zniszczenie.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

SÓL - OCZYSZCZENIE: "W dzień narodzenia twego nie odcięto ci pępowiny i wodą cię nie umyto na zdrowie, ani nie wytarto cię solą" (Księga Ezechiela).

SŁUP SOLI - SYMBOL KARY, UNICESTWIENIA: Lot jako jeden nielicznych sprawiedliwych został wyznaczony przez Boga do uratowania z Sodomy. Aniołowie wyprowadzili go z żoną i dziećmi z miasta, zakazując oglądać się za siebie. Żona Lota obejrzała się jednak i widząc deszcz siarki i ognia zamieniła się w słup soli (Księga Rodzaju).


Nowy Testament

SÓL - ŚRODEK PRZECIW ZEPSUCIU, POSŁUSZEŃSTWO BOGU: "Miejcie w sobie sól, a pokój miejcie między sobą" (Ew. wg św. Marka).

TARCZA















symbolizuje bóstwo, cnotę, zbawienie, wiarę, cnoty, rycerskość, broń obronną, zwycięstwo, prawdę, śmiałość, zaufanie, wierność.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

TARCZA - OPIEKA BOSKA: Pan zwraca się do Abrahama ze słowami: "Nie bój się Abramie, jam jest tarczą twoją" (Księga Rodzaju).

Mitologia

TARCZA - ATRYBUT BOGÓW I BOHATERÓW. Tarcza jest w mitologii atrybutem m.in. Artemidy, Marsa. Słynna stała się egida, tarcza wykonana przez Hefajstosa dla Zeusa, okryta skórą kozy Amaltei. Atena pośrodku egidy umieściła głowę gorgony Meduzy, którą ofiarował jej Perseusz.

Szczególną rolę odgrywała tarcza w starożytnej Sparcie - państwie wojowników. Kobieta spartańska, wręczając swemu synowi miecz i tarczę, wzywała, aby powrócił z nią lub na niej.


Iliada Homer

TARCZA - WSZECHŚWIAT, KOSMOS. Hefajstos wykuł potężną tarczę składającą się z pięciu płyt. Dzięki swemu rzeźbiarskiemu kunsztowi, bóg wykonał na niej wiele niezwykłych rzeźb. Znalazły się tu: niebo, morze, ziemia, słońce, księżyc i poszczególne gwiazdozbiory. Hefajstos przedstawił następnie dwa grody. W jednym z nich odbywało się wesele, panowała radość i zabawa, śpiewano i tańczono na ulicach. Na rynku natomiast odbywał się sąd. Drugi gród był oblegany przez wroga wojska. Bóg przedstawił straszny obraz bitwy.

Kolejnym obrazem była praca żniwiarzy i oraczy. Wśród nich stał król doglądający pracy i cieszący się z urodzaju. Hefajstos wyrzeźbił także winnice i zabawy młodych dziewcząt i chłopców przy dźwiękach lutni, stado bydła prowadzone przez czterech pasterzy, którzy musza bronić krów przed napadem lwa, pastwisko, na którym pasą się owce.


Dalej widać było zabawę młodzieńców i panien pięknie odzianych, tańczących do wtóru pieśni boskiego śpiewaka. Był to korowód uratowanych od śmierci w labiryncie Minotaura młodych ludzi.


Wzdłuż brzegów tarczy wyrzeźbił bóg potężną rzekę Okean.


TRON
















symbolizuje niebo, siedzibę bogów i władców, władzę, sprawiedliwość, panowanie, potęgę, arystokratyzm, wzniosłość, sławę, trwałość, bezpieczeństwo, równowagę, wiedzę, pokutę, śmierć.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

TRON BOGA - MAJESTAT I WŁADZA BOGA: "Widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim, wzniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię" (Księga Izajasza).

ZIEMSKI TRON BOGA - JERUZALEM: "W owym czasie będą nazywać Jeruzalem tronem Pana" (Księga Jeremiasza).


Romantyzm


Dziady cz. III A. Mickiewicz

TRON POKUTY: W Widzeniu Księdza Piotra padają słowa: "Już naród mój na tronie pokuty", którymi opisuje się Polskę rozpiętą na krzyżu, dzięki czemu ma ona zbawić narody Europy od carskiej tyranii.

WAGA












symbolizuje sprawiedliwość, umiarkowanie, uczciwość, sąd, równowagę, powagę, ciężar, równość, strach, niedostatek, śmierć, dwoistość, powściągliwość.


Starożytność


Biblia, Stary Testament

WAGA - SYMBOL DYSTANSU, REZERWY: "Słowom twoim spraw wagę i ustom wędzidło dostosowane" (Księga Koheleta).

LEKKOŚĆ NA WADZE - BEZWARTOŚCIOWOŚĆ: W trakcie uczty Baltazara Daniel tłumaczy napis: Mane Tekel Fares: "Tekel - zważony jesteś na wadze i znaleziony zbyt lekkim" (Księga Daniela).


Mitologia

WAGA - SYMBOL SPRAWIEDLIWOŚCI: Waga i opaska na oczach były atrybutami bogini sprawiedliwości Temidy.

WAGA - SYMBOL ŻYCIA I ŚMIERCI: W czasie wojny trojańskiej, kiedy walka bez rezultatu toczyła się do południa "Zeus wziął w ręce złote szale, włożył dwa wyroki, w których był oznaczony śmierci sen głęboki; ich ciężar przyszłość obu ludów zapowiada. Waży je, wraz nieszczęście na Greki wypada".



WĘZEŁ












symbolizuje nieśmiertelność, nieskończoność, życie, bezkres, tajemnicę, miłość, wierność, związanie, kłopot, zmartwienie, trudność, labirynt, intrygę, odwet, obronę.


Starożytność


Mitologia

WĘZEŁ GORDYJSKI - TRUDNY PROBLEM DO ROZWIĄZANIA: Więzy te znajdowały się na dyszlu wozu królewskiego i były darem wotywnym w świątyni Zeusa w Gordionie. Legenda głosiła, że ten, kto go rozwiąże, zostanie panem świata. Aleksander Wielki, nie mogąc rozsupłać węzła, przeciął go mieczem. Stąd związek frazeologiczny - przeciąć węzeł gordyjski - rozwiązać w radykalny sposób zawiły, trudny problem.

Romantyzm


Pan Tadeusz A. Mickiewicz

WĘZEŁ - SYMBOL ZAKONNIKA: W Panu Tadeuszu taki węzeł nosi Ksiądz Robak: "I bernardyn ksiądz Robak wszedł z węźlastym paskiem".

WIENIEC















symbolizuje ochronę, urodzaj, zwycięstwo, sprawiedliwość, honor, pamięć, niewolę, chwałę, pochwałę, radość, wesołość, uroczystość, małżeństwo, śmierć, płodność, obfitość, dobrobyt, zmartwychwstanie, czary.


Starożytność


Biblia, Nowy Testament

WIENIEC - CHWAŁA: "Gdy się ukaże książę pasterzy, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały" (I List św. Piotra).

Mitologia

Wieńce w mitologii greckiej i rzymskiej poświęcano bogom, nakładano wieńce również na zwierzęta ofiarne i na ofiarujących. Zdobiono wieńcami posagi bogów. Poszczególne typy wieńców przypisane były różnym bogom - wawrzyn Apollinowi, mirt Afrodycie, platan Dionizosowi, oliwka Atenie, kłosy zboża Demeter. Wieńce nakładano uczestnikom wesela, biesiady; wyróżniano wieńcami za zasługi wojenne oraz za zwycięstwo w igrzyskach. Wieńcami zdobiono w czasie świat bramy miast.

Pozytywizm


Quo vadis H. Sienkiewicz

WIENIEC - SYMBOL NAGRODY W POSTACI ŻYCIA WIECZNEGO: W powieści tak została opisana śmierć świętego Pawła: "Lecz Paweł, zarzuciwszy na ramię zasłonę Plautylli, aby zawiązać sobie nią oczy, wzniósł po raz ostatni źrenice, pełne niezmiernego spokoju, ku odwiecznym blaskom wieczornym i modlił się. Tak! Chwila nadeszła, ale on widział przed sobą wielki gościniec z zórz, wiodący ku niebu, i w duszy mówił sobie te same słowa, które poprzednio w poczuciu swej spełnionej służby i bliskiego końca napisał: «Potykaniem dobrym potykałem się, wiaręm zachował, zawodum dokonał, na ostatek przeznaczon mi jest wieniec sprawiedliwości»".

WINO














symbolizuje napój bogów, boży dar, ofiarę, oczyszczenie, Dionizosa, eliksir życia, zmartwychwstanie, błogosławieństwo, uświęcenie, prawdę (łac. in vino veritas - w winie prawda), mądrość, eucharystię, młodość, skarb, pokrzepienie, żałość, lęk, zapomnienie, pocieszenie, łagodność, wesołość, odwagę, miłość, pożądanie, erotykę, dzikość, miłość, wroga, zdrajcę, diabła.


Odrodzenie


Pieśni J. Kochanowski

WINO - SYMBOL RADOŚCI ŻYCIA: W swoich pieśniach przywołuje Kochanowski filozofię epikurejską z jej ideą carpe diem, często pojawiają się w twórczości poety motywy biesiady i wina, które rozprasza troski i pobudza wesołość: "Z wina dobra myśl roście" (Pieśń I).

Wino jest symbolem radości, życia pobawionego trosk:


"Chcemy sobie być radzi?


Rozkaż, panie, czeladzi,


Niechaj na stół dobrego wina przynaszają,


A przy tym w złote gęśli albo w lutnią grają".


KWIATY I ICH ZNACZENIE - LINK


KRZYŻ LEWIATANA - LINK EN













SIGIL LUCYFERA




Sigil Lucyfera (Sigillum Luciferi) pochodzący z dzieła Grimoirium Verum znanym również jako "Grimuar Prawdy" stosowany do inwokacji mocy Lucyfera na płaszczyźnie fizycznej. Jedno z jego wyjaśnienień opisowych to:
"X nad sigilem wskazuje płaszczyznę fizyczną, jej pasję i zmysłowość, która kieruje wszystkimi istotami. Odwrócony trójkąt reprezentuje wodę. V na dole reprezentuje dualność, ciemność i światło, męskość i żeńskość oraz moc zbieżności tych dwóch w jedność manifestując równowagę, stworzenie i istnienie."
Przejęty przez współczesnych lucyferian jako symbol doktryny lucyferianizmu i samego Lucyfera, używany często w charakterze znaku rozpoznawczego. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli wśród współczesnych satanistów.

Sigil – symbol stworzony dla specyficznego celu, magicznego życzenia. Symboliczna reprezentacja rezultatu pożądanego przez maga lub osobę zainteresowaną. Termin ten pochodzi z łacińskiego słowa sigillum, które oznacza „małą figurę”, „rzeźbę na pieczęci” lub „pieczęć”.


W literaturze przedmiotu słowo sigil oznacza także pieczęć, czyli występującą w tradycji okultystycznej (w magii ceremonialnej) obrazkową sygnaturę („podpis”, znak, imię) demona, anioła lub innej istoty. Jedną z metod tworzenia prostych sigili było zapisanie imienia przyzywanej istoty w języku hebrajskim, następnie przekształcenie liter na liczby, które następnie należało odszukać w odpowiednio dobranym kwadracie magicznym (tzw. kamei) i połączyć je liniami. Popularnym przykładem bardziej fantazyjnych pieczęci są te, które można znaleźć w Lemegetonie.


SYMBOLE ALCHEMICZNE - LINK















SYMBOLIKA KOLORÓW - LINK

SYMBOLIKA KWIATÓW - LINK
POST PEWNIE BĘDZIE JESZCZE UZUPEŁNIANY