Źródło : wiki, internet, amorc
Różokrzyż – termin odnoszący się do ruchu i nauki głoszonej przez kontynuatorów starożytnych szkół misteryjnych, jacy pojawili się na przestrzeni XV wieku, a którzy nawiązywali do idei zawartych w tradycjach gnostyckich głoszonych wcześniej m.in. przez esseńczyków, manichejczyków, katarów. Pierwsze dokumenty związane z tym ruchem pochodzą z XVII wieku.
Przyjmuje się, że nazwa różokrzyż pochodzi od imienia Christian Rosenkreutz, postaci pojawiającej się w dziełach Johanna Valentina Andreae (1586–1654) wydanych w latach 1614–1616:
1614 – Fama Fraternitatis (Sława bractwa),
1615 – Confessio Fraternitatis (Wyznanie bractwa),
1616 – Chymische Hochzeit des Christiani Rosencreutz Anno 1459 (Alchemiczne zaślubiny Christiana Rosenkreutza roku 1459)
Różokrzyżowcy działali w XV–XVII wieku na terenie Europy głównie w Niemczech, Niderlandach, Francji oraz Anglii, upatrując swe dzieło we wcześniejszych dokonaniach m.in. Hermesa Trismegistosa, Laozi, Buddy, Pitagorasa, Apoloniusza z Tiany. Nauki różokrzyża głosili m.in. Robert Fludd, Michael Maier, Thomas Vaugham, John Heydon. Związany z tym ruchem był również m.in. Stanisław August Poniatowski, Johann Wolfgang Goethe, Victor Hugo i Teofil Ociepka.
Różokrzyż zaznacza w swej filozofii boskie pochodzenie człowieka rozpatrywane przez upadek w grzech oraz możliwość ponownego zjednoczenia z boskim polem życia. Nauka ta powiązana jest silnie z alchemią, postrzegając możliwość zbawienia w przemianie ołowiu symbolizującego naturę człowieka ziemskiego w złoto prawdziwego boskiego człowieka, który niczym Feniks z popiołów musi wznieść się z grobu natury.
Hermetyczna nauka różokrzyżowców wywodzi się z:
gnozy
alchemii
kabały
neoplatonizmu
filozofii
Już w roku 1615 gdański drukarz i księgarz Andreas Hünefeld wydał fundamentalne dla ruchu różokrzyżowców dzieło Johanna Valentina Andreae: Fama Fraternitatis (nazwa różokrzyż pochodzi od imienia Christian Rosenkreutz, postaci pojawiającej się tej i innych księgach tego autora). W wyniku działalności Hünefelda powstała miejscowa placówka różokrzyżowców pod nazwą Antilia.
Do nauk XVII-wiecznych różokrzyżowców odwoływali się przedstawiciele rozwijającego się w XVII wieku wolnomularstwa spekulatywnego. Istnieje znaczące powiązanie symboliki wolnomularskiej i symboliki stosowanej przez różokrzyżowców.
Obecnie różokrzyż znajduje wielu współczesnych kontynuatorów działających na terenie całego świata których przykładem jest Lectorium Rosicrucianum, AMORC jak również Societas Rosicruciana in Anglia i Fraternitas Rosae Crucis. W Polsce od 1986 roku oficjalnie działa Lectorium Rosicrucianum Międzynarodowa Szkoła Złotego Różokrzyża, która ma cztery centra (Warszawa, Wrocław, Katowice, Koszalin) oraz ośrodek konferencyjny Aurora w Wieluniu.
STAROŻYTNY I MISTYCZNY ZAKON RÓŻO-KRZYŻA
Starożytny i Mistyczny Zakon Różo-Krzyża, łac. Antiquus Mysticusque Ordo Rosae Crucis, ang. The Ancient Mystical Order Rosae Crucis, w skrócie AMORC – odłam różokrzyżowców, największa obecnie światowa organizacja odwołująca się do tradycji tego ruchu. Założony w 1915 roku w Nowym Jorku przez H. Spencera Lewisa, w wyniku rozłamu w Memphis-Misraim.
Muzeum w San José
Organizacja posiada szereg lokalnych oddziałów w ponad 85 krajach, podlegających Wielkiej Loży na czele z Wielkim Imperatorem. Pod koniec lat 90. XX wieku liczyła około 200 tysięcy członków. Jej siedziba znajduje się w San Jose, gdzie od 1927 roku posiada kompleks z własną uczelnią, biblioteką, muzeum, archiwum i planetarium. Budynki architektonicznie nawiązują do świątyni starożytnego Egiptu. Centrala europejska mieściła się w Brukseli. AMORC wydaje szereg publikacji, z których głównym periodykiem jest Rosicrucian Digest. Utrzymuje się głównie ze sprzedaży książek oraz datków od członków i sympatyków.
Organizacja przypisuje sobie starożytne pochodzenie od Echnatona i Mojżesza. Ma wywodzić się bezpośrednio z sięgającej XV wieku p.n.e. nieprzerwanej linii nauczycieli duchowych różokrzyża, do której należeć mieli m.in. Salomon, Jezus, esseńczycy, Francis Bacon, Kartezjusz, Isaac Newton i Benjamin Franklin. Jej nauczanie przedstawiane jest jako niereligijne i ponadwyznaniowe poszukiwanie i doskonalenie ukrytych pierwiastków duchowych w człowieku, mających doprowadzić do maksymalnego wykorzystania wewnętrznego potencjału oraz życia zgodnie z prawami natury. W tym celu wykorzystywane są rozmaite praktyki medytacyjne, polegające na wizualizacji szczęścia, bogactwa, zdrowia etc. Wierzą w Boga jako Wielkiego Architekta, który stworzył świat i ustalił rządzące nim niezmienne prawa. Uznają także reinkarnację, twierdząc że człowiek odradza się co 144 lata.
W Polsce reprezentowane było przez dwa nurty – Towarzystwo dla Badania Chrześcijaństwa Różokrzyżowego (gł. bracia Chobotowie) i Towarzystwo Miłośników Wiedzy i Przyrody.
Z uwagi na przyjętą w Zakonie rytualistykę struktura ta bywa niejednokrotnie określana w literaturze mianem wolnomularstwa okultystycznego. W jej nauczaniu przeplatają się elementy ezoteryczne, gnostyckie, teurgiczne i parapsychologiczne.
A.M.O.R.C
Różokrzyż.pl
Etykiety
Amulety
(6)
Astral i Sny
(2)
Astrologia
(28)
Chrześcijaństwo
(1)
Czarna Magia
(17)
Demonologia
(11)
Dni Tygodnia
(1)
Filmy
(1)
Goecja
(8)
Horoskopy
(27)
Istoty Astralne
(10)
Kamienie
(10)
Kolory
(1)
Koło Roku
(58)
Książki
(2)
La Santa Muerte
(7)
Likantropia
(2)
Lucyferianizm
(2)
magia
(5)
Magia Chaosu
(2)
Magia cmentarna
(2)
Magia Enochiańska
(2)
Magia kościelna
(2)
Magia Krwi
(1)
Magia Księżyca
(1)
Magia Luster
(1)
Magia Miłosna
(14)
Magia Naturalna
(1)
Magia Nocy
(9)
Magia Seksualna
(4)
Magia Sympatyczna
(1)
Magia Świec
(2)
Magia Włosów
(1)
Magia Wysoka Ceremonialna
(1)
Magia Zniszczenia
(4)
Mediumizm
(1)
Narzędzia
(17)
Nekromancja
(2)
Okultyzm
(2)
Planety
(1)
Runy
(6)
Rytuały
(82)
Satanizm
(18)
Spirytyzm
(2)
Stowarzyszenia Okultystyczne
(9)
Symbole
(15)
Szamanizm
(1)
Tarot
(32)
Thelema
(1)
Voodoo
(1)
Wampiryzm
(12)
Wicca
(4)
Zielarstwo
(9)
Znani okultyści
(12)
Żywioły
(36)