Magia Wysoka / Ceremonialna

Zwana ceremonialną, wzbudzała najwięcej zainteresowania i kontrowersji w dziejach. Jest dziedziną intrygującą, ponieważ tak naprawdę bardzo niewielu miało z nią styczność w najmniejszym choćby stopniu. Magia ta nie jest bowiem łatwo dostępna jak jej "ludowe koleżanki". Była domeną mędrców, królów i bogaczy, a to, ze względu na konieczność doskonałego wykształcenia oraz wysokich nakładów koniecznych do jej uprawiania.
Magia wysoka różni się od naturalnej tym przede wszystkim, że w niej mag stara się wpływać na potężne istoty zamieszkujące w największym skrócie, zaświaty - duchy, demony, żywiołaki i inne. Dodatkowo, magia ta jest ściśle związana (przynajmniej w Europie) z religią chrześcijańską oraz judaizmem podczas gdy magia ludowa osadzona jest raczej w pogaństwie.
Jeśli chodzi o przynależność do swiata światła lub ciemności zaklasyfikowanie miejsca magii wysokiej nie jest tak proste jak w przypadku magii naturalnej. Z jednej strony ponieważ za pomocą magii wysokiej można czynić wiele dobra można ją uznać za magię białą. Z drugiej strony, ponieważ angażuje się w niej siły nadprzyrodzone niekoniecznie dobre, niektórzy zdecydowanie zaliczają ją do magii czarnej, nienaturalnej. Dodatkowo magia ta dysponuje potężnym arsenałem czarów wpływających na cudzą wolę oraz złoczynnych. Jeszcze inna interpretacja mówi, że tak naprawdę ważny jest mag, jego natura i zamiary. To od niego zależy powodzenie czarów i to czy będą one dobre czy złe.
Magia wysoka wymaga gruntownego wykształcenia. Mag powinien orientować się w takich dziedzinach jak historia, filozofia, religioznastwo, nauki przyrodnicze, znać języki obce, mieć łatwość uczenia się. W tej dziedzinie konieczny jest ciągły rozwój i ciężka praca nad sobą. Magowie parający się magią wysoką często prowadzą ascetyczny tryb życia i wszystko podporządkowują obranej przez siebie drodze.
Oprócz tego magia wysoka wymaga sporych nakładów finansowych. Mag musie nie tylko zaopatrzyć się w rozmaite księgi, składniki, klejnoty, często bardzo cenne, ale także przygtować cały arsenał szat, rekwizytów, odpowiednie pomieszczenie, biżuterię magiczną itp.
Magiczne instrumentarium wyjątkowo pobudza wyobraźnię laików, warto więc pokrótce je omówić.
Po pierwsze przyjrzyjmy się miejscu, w którym mag studiuje nauki tajemne i odprawia magiczne rytuały. Tradycyjnie nazywa się je occultum lub laboratorium magiczne. Laboratorium takie powinno mieścić się w pomieszczeniu bez okien, oświetlonym słabym, ale równomiernym światłem. Ściany muszą być białe, bez żadnych wzorów czy zabrudzeń. Samo pomieszczenie także musi być idealnie posprzątane i dobrze przewietrzone. Mag nie powinien do niego wpuszczać nikogo, a zatem drzwi muszą być zaopatrzone w zamki. Na suficie pomieszczenia należy namalować czteroramienną gwiazdę, której ramiona wskazują 4 strony świata (podobną do róży wiatrów). W części wschodniej laboratorium ustawia się ołtarz magiczny, czyli stół o wymiarach 70 na 50 cm pomalowany na biało. Po obu jego stronach ustawia się pod ścianami dwie szafy magiczne utensylia. Koło szaf stać powinny po jednej stronie komoda, a po drugiej stół i krzesło. Ołtarz, szafy, komoda oraz stół i krzesło muszą być pomalowane na biało. Z tyłu ołtarza ustawia się dwa sprzęty czarne : pulpit na magiczne księgi oraz okrągły stolik pomocniczy. W sumie sprzętów jest siedem. Ołtarz należy przykryć obrusem w kolorze stosowanym do rodzaju odprawianego zaklęcia. Dodatkowo na ołtarzu stawia się symbole czterech Żywiołów : świecę, kadzielnicę, szklaną kulę i czaszkę. Wszystkie te przedmioty także muszą spełniać pewne wymagania.
Mag powinien posiadać odpowiednie szaty, dopasowane do rodzaju obrzędów oraz dnia tygodnia (podporządkowanego planecie), w którym czary odprawia, a z pewnością musi mieć trzy : białą, czarną i czerwoną. Szaty owe są luźnymi, wygodnymi tunikami, które nie krępują ruchów i nigdzie nie cisną. Z przodu, pośrodku, powinny mieć wyhaftowany pentagram w odpowiednim kolorze. W pasie przewiązuje się je sznurem.
Do szat mag zakłada odpowiednią biżuterię, przede wszystkim pierścienie wykonane z metalu odpowiadającego dniu tygodnia (oraz planecie) z osadzonym odpowiednim kamieniem. Poza strojem, mag powinien posiadać zapas kadzideł, olejków eterycznych, świec, ziół, kamieni oraz rytualne noże, sztylety, miecze - często wykonane ze szlachetnych metali i ozdobione szlachetnymi kamieniami.
Przed przystąpieniem do ważnych rytuałów, mag powinien pościć (także seksualnie) przez co najmniej 9 dni, a tuż przed obrzędem dokonać magicznego oczyszczenia poprzez rytualną kąpiel w zimnej wodzie. Mag powinien bezwzględnie być wegetarianinem i pić jedynie źródlaną wodę. Najlepiej, jeżeli jego dietę stanowią głównie warzywa i ewentualnie chleb. Poza tym powinien pozostawać ogólnie wstrzemięźliwy i codziennie medytować, aby wzmacniać swoje siły psychiczne. Tylko tak wzmocniony mag potrafi stawić czoła potęznym mocom, które stara się okiełznać.


Magia ceremonialna to prawdziwa „arystokratka” na tle swojej ludowej koleżanki związanej z siłami przyrody i żywiołami. Stawia ona ogromne wymagania w stosunku do praktykującego Maga, Kapłana Słońca. Musi on nie tylko całe życie bardzo pilnie się uczyć i ćwiczyć, ale także prowadzić ascetyczny tryb życia. Poza tym samo zgromadzenie potrzebnych materiałów i urządzenie miejsca praktykowania magicznych rytuałów może poważnie nadszarpnąć budżet osób mniej zamożnych. Ponieważ w magii wysokiej mag ma do czynienia z potężnymi duchami światła  i bogami (bóstwami), narażony jest nieustannie na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, tak fizycznego, jak psychicznego. Magia ceremonialna nie jest łatwa, a wywodzi się z praktykowania rytuałów Ścieżki Słońca i Ognia.

Magia ceremonialna czy rytualna to ogólny termin używany do określenia długich, pracochłonnych i skomplikowanych rytuałów. Nazywana jest magią ceremonialną ponieważ, podobnie jak w ceremoniach, wymagana jest duża liczba narzędzi jako niezbędna pomoc dla praktykującego. W magii orientalnej rytuał to wedyjski rich (ryć) lub współcześnie puja (pudża).

Magia ceremonialna jest traktowana jako rozszerzenie lub synonim magii rytualnej. Jest to podstawowy nauczany rodzaj magii bez którego inne metody są zwykle mało skuteczne, chociaż nie zawsze tak bywa.

Magia ceremonialna bazuje na tym, że 90 % osób cechuje odczuwanie i myślenie rytualne.  Spopularyzowana jest stosowana przez zakony i bractwa hermetyczne w celu wytworzenia okultystycznych zjawisk i efektów. Magia ceremonialna właśnie najczęściej jest określana ezoteryczną ze względu na jej elitarny charakter i otaczający ją nimb tajemnicy. Generalnie jednak słowo ezoteryka obejmuje magię jako całość.

Magia Ceremonialna czy rytualna wywodzi się od Sztuki, którą w średniowieczu parali się przede wszystkim królowie, bogaci rycerze, możni, niektórzy alchemicy. Magia Wysoka, Ceremonialna angażuje w swe działania siły nadprzyrodzone, anielskie i boskie, częstokroć też podporządkowuje sobie moce i istoty demoniczne. Nadto dysponuje szeroką gamą środków wpływających na umysły i wolną wolę innych ludzi. Warto jednak wziąć pod uwagę fakt, że jest tylko i wyłącznie narzędziem. Jako taka może zostać wykorzystana zarówno w celu czynienia dobra, jak i zła.

Magia rytualna składa się z odprawienia formalnej ceremonii, która przynajmniej w części odbywa się w miejscu przeznaczonym do takich celów i w odpowiednim czasie.

Trening w Mocy, podobnie jak nauka Magii Wysokiej (Ceremonialnej), wymaga dużego poświęcenia i samodyscypliny. Dodatkową, od razu rzucającą się w oczy zbieżnością jest choćby medytacja. Używana w celu zajrzenia w głąb siebie, uspokojenia umysłu, zbadania swych uczuć. Później staje się elementem odczuwania świata zewnętrznego, narzędziem koncentracji, wreszcie i wpływania nań. Ponadto stanowi kolejną drogę do podporządkowania ciała, fizyczności, komendzie silnej woli, umysłu. Kto nie wierzy może się przekonać starając się utrzymać na wodzy myśli i ciało podczas minimum półgodzinnego bezruchu w trakcie ćwiczenia medytacji. Po kwadransie uporczywa potrzeba zmiany pozycji czy nawet głupie swędzenie staje się przerażająco nieodparte. Że nie wspomnimy już o myślach, z których każda dąży we własnym kierunku niezależnie od innych, a to trzeba opanować i myślami nauczyć się gruntownie kierować.

W magii rytualnej trzeba często poczekać na odpowiednią fazę księżyca i odpowiedni wiatr, a także porę dnia. Wschódsłońca, pierwsza kwadra i wiatr ze wschodu to coś nowego, początek, zmiana na lepsze. Południe, pełnia i wiatr z południa to największa siła i moc. Odpędzanie zła, oddzielanie i kończenie czegoś najlepiej udaje się o północy, przy północnym wietrze i trzeciej kwadrze.

Magia rytualna składa się z kombinacji różnych elementów, takich jak wypowiadanie specjalnych słów, wydawanie dźwięków, wibrujący śpiew, ustalone ruchy. Rytuały wymagały trzymania w rękach wielu różnych rekwizytów. Przykładowo czarodziejska różdżka, która w rękach maga była berłem – symbolem władzy służyła niejednokrotnie do zwoływania duchów i aniołów.

Stanęliśmy u progu świata magii ceremonialnej. Szczerze mówiąc, wszystkie czary i rytuały nie są niczym innym, jak jeszcze jednym sposobem na dotarcie do tajemnych sił natury, które drzemią w każdym z nas. Magia ceremonialna nie ma nic wspólnego z kultem diabła, wywoływaniem duchów czy czekaniem na UFO. Poprzez lata, to pradawne rzemiosło zostało związane z całą gamą nieodpowiednich skojarzeń. Jeśli chcesz, magię ceremonialną można nazwać magią białą lub wysoką. Mogłeś słyszeć o białej i czarnej magii choć niektórzy mówią,że w rzeczywistości takie rzeczy w ogóle nie istnieją, a są tylko biali i czarni magowie. Jeśli pracujesz z magią, używając jej dla samolubnych i szkodliwych celów, jest to magia czarna. Jeżeli działasz dla dobra innych, próbując choćby w małym zakresie uczynić świat miejscem lepszym i używając swoich umiejętności w sposób rozumny – jest to magia biała.” Nic dodać, nic ująć. Oczywiście nie trzeba dodawać, że jeśli masz niskie motywy Natura zawsze znajdzie sposób, aby cię powstrzymać.

Prawda jest jednak taka, że w starożytności terminu magia biała używano w odniesieniu do tych praktyk i rytuałów w których opierano się o boski Promień Białego Światła i jego odcienie. Terminu czarna magia używano do prac które oparte były o używanie demonicznego Promienia Czarnego Światła czy raczej czarnej energii mroku. I po rodzaju oraz źródle energii rozróżniano białą magię od czarnej, asurycznej, a nie po konotacji moralnej. Właściwie magia ceremonialna nie jest czymś, co można opisać lub przedyskutować. Można jej jedynie doświadczyć. Głównie polega na uzyskiwaniu władzy nad materią i jeżeli wolisz, jest to bardzo stara i bardzo piękna forma pozytywnego myślenia. Kiedy wykonasz jakiś z rytuałów przekonasz się, że twoje zrozumienie magii zwiększa się o wiele szybciej, niżbyś jedynie czytał o nich jedynie w teorii.

Jednym z podziałów panujących w magii jest podział na magię wysoką i niską. Magia wysoka to magia ceremonialna, wymagająca odpowiednich, często drogich lub trudno dostępnych rekwizytów, polegająca generalnie na kontaktach z duchami i uzyskiwania pożądanych zmian poprzez wpływanie na owe duchy. Magia zwana niską to czarostwo, magia ludowa, rzemiosło wiejskich czarownic wykorzystujące moc drzemiąca w naturze. Z nazwy można wnioskować, że magia wysoka jest bardziej skuteczna lub „prestiżowa”– i tak jest w rzeczywistości, chociaż zależy to w dużej mierze od osoby maga. Jest to jednak dyscyplina znacznie trudniejsza, wymagająca bezwzględnego oddania, poświęcenia i żelaznej samodyscypliny. Należy także liczyć się z czyhającymi na nieudolnego maga niebezpieczeństwami.

Magia naturalna związana jest głównie z wierzeniami pogańskimi (np. Wicca), natomiast magia ceremonialna dotyczy raczej obszarów gdzie znane są elementy boskiej magii jak praca z aniołami i bóstwami. Ponadto magia wysoka zalecana jest raczej osobom bardzo wszechstronnie i gruntownie wykształconym i majętnym – takie zresztą właśnie praktykowały ją przez wieki. Magia ludowa to magia prostych rytuałów, łatwo dostępnych rekwizytów – kamieni, świec, sznurków, ziół itp., pozwalająca na dużą dowolność w postępowaniu. Magia ta pochodzi wprost od ludu, który magicznymi zabiegami wspierał swoje starania w dziedzinie rolnictwa czy życia codziennego. Celem rytuałów było więc „zamówienie” choroby, zapewnienie lepszych zbiorów czy zdobycie serca ukochanego, a także zapanowanie nad niesprzyjającymi zjawiskami atmosferycznymi.

Zwolennicy magii naturalnej podają na jej obronę, że działać będzie ona w rękach każdego, kto będzie miał dostatecznie dużo dobrej woli. Każdy może poznać jej podstawowe reguły i sam układać zaklęcia i rytuały. Innym aspektem świadczącym za magią naturalna jest fakt, że w przeważającej większości jest ona magią dobrą, mająca na celu pomaganie ludziom i zmienianie świata na lepsze. Nie jest to jednak absolutnie jednoznaczny podział, albowiem i w magii ludowej znaleźć można „proste przepisy” na uprzykrzenie życia bliźnim – chociażby w magii voodoo (wudu), która jest, bądź co bądź, magią ludową (choć nie tak prostą i dowolną jak ludowa magia europejska). Istotą Voodoo są jednak poważne trwające czasem nawet 40 dni rytuały, a zatem jest to magia ceremonialna. Nie istnieje Voodoo bez pracy z Loa (Bóstwami, Aniołami).

Magia ceremonialna to prawdziwa „arystokratka” na tle swojej ludowej koleżanki. Stawia ona ogromne wymagania w stosunku do praktykującego. Musi on nie tylko całe życie bardzo pilnie się uczyć i ćwiczyć, ale także prowadzić ascetyczny tryb życia. Poza tym samo zgromadzenie potrzebnych materiałów i urządzenie miejsca praktykowania magicznych rytuałów może poważnie nadszarpnąć budżet osób mniej zamożnych. Ponieważ w magii wysokiej mag ma do czynienia z potężnymi duchami i bogami, narażony jest nieustannie na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, tak fizycznego, jak psychicznego. Oczywiście obie dziedziny posiadają wiele elementów wspólnych. Jest to przede wszystkim osoba maga, jego umiejętność wizualizacji, potęga i umiejętność koncentracji, a następnie wyzwolenia mocy osobistej. Praktykowanie jednego rodzaju magii nie wyklucza także zajmowania się drugim z nich. Prawdziwi magowie są bowiem wszechstronni.

Magia wysoka, ceremonialna to takie białomagiczne antylicho dla wszystkich demonicznych aktywności w jakie zaangażowana jest ciemniejsza część rodzaju ludzkiego. Magia wysoka jest istotną częścią szkół białej magii i oryginalnie służy do kontaktu z wyższymi dobrymi duchami, aniołami i bóstwami Nieba. Magia wysoka pochodzi z Niebios od aniołów i bóstw nieba, od istot ze światła i na magicznych kręgach światła oraz ogniowych ceremoniach jest oparta.

Aby praktykować Magię, szczególnie tę ceremonialną, najlepiej jest dołączyć do jakiejś mocno i zdecydowanie oraz regularnie praktykującej grupy w okolicy lub w twoim kraju. Wiele umiejętności dziedziczy się od tych, którzy już wiele lata dużo praktykowali z efektami. Energia grupy wzmaga praktykę i siłę ceremonii. Nie należy jak mawiał Mistrz Magii Henoch aliasHermes lekceważyć grupowej praktyki. Oprócz tego, wiele potężnych rytuałów wykonuje jednocześnie siedem, dziesięć lub szesnaście osób, a bywa, że potrzeba 108 osób do rytuału magicznego.

Osoba pragnąca praktykować magię która nie ma możliwości lub chęci do przyłączenia się do jakiejś organizacji i/lub osiągnięcia personalnych instrukcji może ciągle nauczyć się tej sztuki/nauki bezpiecznie i efektywnie. Jedynymi ograniczeniami są wymówki, które pochodzą z codziennego życia, które nie dostarcza ni czasu, ni źródeł do praktyki jakiegokolwiek życia duchowego. Niechęć do grupy jest zwykle oznaką lenistwa i niechęci do praktyki magii.

Nauka, praca i stres wydają się zawsze konspirować razem aby nie pozwolić na nic innego niż przyziemne i rozgoryczone spojrzenia na życie. Dla tych samotnych praktykujących (i prawdopodobnie dla tych, którzy nimi nie są, a którzy mogą też coś z tego zyskać), którzy znajdują czas i źródła przeszkód w swej praktyce, wskazuję na kilka rzeczy, które mi bardzo pomogły:

Nigdy nie pozwól sobie na wymówki. Jeżeli znajdziesz jakąś wymówkę aby nie ćwiczyć, niezależnie od okoliczności, może to i na pewno zdegraduje cię bardzo mocno.
Jeżeli masz na prawdę mało czasu, zwykłe codzienne praktyki jak Mniejszy Rytuał Penatagramu może być wykonany wyobrażając sobie świątynie, narzędzia i strój.
Jeżeli musisz robić to często (pkt. 2) to zaplanuj sobie przynajmniej raz w tygodniu czas na pełne wykonanie rytuału, ze wszystkimi parafrenaliami.
W szkole lub pracy praktykuj asany. Nie mam na myśli żadnych wymyślnych pozycji a raczej te podstawowe i po prostu bycie świadomym swej pozycji, utrzymywanie wyprostowanego kręgosłupa, stóp płasko na ziemi i czujnego umysłu (tzn. żadnego marzenia na jawie) i spokojne, regularne oddychanie.
Praktykuj adoracje aniołów, bóstw i Bogów. Są one doskonałymi „przypomniaczami” podczas dnia do bycia skupionym na Wielkim Dziele.
Jeżeli tylko możesz, próbuj kochać wszystko i każdego z kim się spotkasz bez rozróżniania ludzi na lepszych i gorszych, bez ich dyskryminowania z powodu koloru skóry czy wyznania.
Jeżeli pkt. 6 jest dla Ciebie za trudny, na prawdziwie szczerym poziomie, spróbuj po prostu doceniać miejsce wszystkich i wszystkiego w skalach i równowadze wszechświata. Bądź szczęśliwy. Jeżeli jesteś aktywnie i rozmyślnie szczęśliwy (jeżeli nawet jest to trudne) to nie tylko nabierasz zwyczaju bycia w takim stanie, lecz dodatkowo wpłynie to na ludzi wokół ciebie. Oni skłaniają sie do bycia szczęśliwymi wzamian i traktują cię z większą uprzejmością i respektem niż normalnie. To jest potęga magji…
Ćwicz swą wolę poprzez czynienie przysiąg (zaczynając najpierw od małych). Te które ja stosowałem to nie jedzenia żadnego „junk food” (żarcie z barów szybkie obsługi, gotowych mrożonych dań itp.) przez tydzień, nie kłócenia się z pewnymi osobami nie zależnie od tego co powiedzą przez 24 godziny itp., itd. Kreatywność i twórczość bardzo pomagają w tym ćwiczeniu (jak wszędzie indziej).
Afirmuj codziennie, że celem twych praktyk i wszystkiego co robisz jest nic innego niż Wielkie Dzieło. I że oświecenie i rozwój duchowy które to umożliwia ciężka praca są prawdziwie jedynymi rzeczami w życiu które na prawdę mają znaczenie.

Medytacje, spożywanie mniejszej ilości chemikaliów, czytanie o magyi, religii, filozofii i innych tematach z wielu różnych punktów widzenia są również bardzo wartościowe dla samotnie praktykującego maga ceremonialnego. Pamiętaj, że ostatecznie twoja ścieżka jest między tobą a tobą (tobą i twą Prawdziwą Jaźnią, twym Aniołem Stróżem) i chociaż inni mogą proponować pomocne rzeczy, to jest twą odpowiedzialnością osiągnąć samemu oświecenie.

Magia ceremonialna to prawdziwa „arystokratka” na tle swojej ludowej koleżanki związanej z siłami przyrody i żywiołami. Stawia ona ogromne wymagania w stosunku do praktykującego Maga, Kapłana Słońca. Musi on nie tylko całe życie bardzo pilnie się uczyć i ćwiczyć, ale także prowadzić ascetyczny tryb życia. Poza tym samo zgromadzenie potrzebnych materiałów i urządzenie miejsca praktykowania magicznych rytuałów może poważnie nadszarpnąć budżet osób mniej zamożnych. Ponieważ w magii wysokiej mag ma do czynienia z potężnymi duchami światła  i bogami (bóstwami), narażony jest nieustannie na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, tak fizycznego, jak psychicznego. Magia ceremonialna nie jest łatwa, a wywodzi się z praktykowania rytuałów Ścieżki Słońca i Ognia.

Magia to boska sztuka służaca walce dobra, światła i prawdy ze złem i złymi duchami, wale z demonami. W starożytnej Persji byli kapłani (najwyżsi), których nazywano magami (mobedami). Ich religijnym przywódcą był Spitama Zaratustra, którego naśladowali, zajmując się interpretacją snów, praktykowaniem astrologii, gematrii, numerologii, eksterioryzacjami, praktykami z żywiołami i duchami przyrody oraz innymi naukami magii. Kiedy poznał ich świat rzymski i grecki, uznawano ich za osoby posiadające nadprzyrodzoną moc, za osoby wybitnie charyzmatyczne. Z biegiem czasu wszelkie zjawiska nadludzkie zaczęto przypisywać działaniu magów i określać mianem magii, a Zaratustrę jej twórcą. Wrogowie magii są zwykle wrogami dobra, prawdy i światła, chociaż satanizmy i demonizmy zostały nazwane dla zmylenia "czarną magią", chociaż są jedynie czarnoksięstwem i aktywnością chaosu.

Ceremonialna Magia Rytualna

Magia ceremonialna czy rytualna to ogólny termin używany do określenia długich, pracochłonnych i skomplikowanych rytuałów. Nazywana jest magią ceremonialną ponieważ, podobnie jak w ceremoniach, wymagana jest duża liczba narzędzi jako niezbędna pomoc dla praktykującego. W magii orientalnej rytuał to wedyjski rich (ryć) lub współcześnie puja (pudża).

Magia ceremonialna jest traktowana jako rozszerzenie lub synonim magii rytualnej. Jest to podstawowy nauczany rodzaj magii bez którego inne metody są zwykle mało skuteczne, chociaż nie zawsze tak bywa.

Magia ceremonialna bazuje na tym, że 90 % osób cechuje odczuwanie i myślenie rytualne.  Spopularyzowana jest stosowana przez zakony i bractwa hermetyczne w celu wytworzenia okultystycznych zjawisk i efektów. Magia ceremonialna właśnie najczęściej jest określana ezoteryczną ze względu na jej elitarny charakter i otaczający ją nimb tajemnicy. Generalnie jednak słowo ezoteryka obejmuje magię jako całość.

Magia Ceremonialna czy rytualna wywodzi się od Sztuki, którą w średniowieczu parali się przede wszystkim królowie, bogaci rycerze, możni, niektórzy alchemicy. Magia Wysoka, Ceremonialna angażuje w swe działania siły nadprzyrodzone, anielskie i boskie, częstokroć też podporządkowuje sobie moce i istoty demoniczne. Nadto dysponuje szeroką gamą środków wpływających na umysły i wolną wolę innych ludzi. Warto jednak wziąć pod uwagę fakt, że jest tylko i wyłącznie narzędziem. Jako taka może zostać wykorzystana zarówno w celu czynienia dobra, jak i zła.

Magia rytualna składa się z odprawienia formalnej ceremonii, która przynajmniej w części odbywa się w miejscu przeznaczonym do takich celów i w odpowiednim czasie.

Trening w Mocy, podobnie jak nauka Magii Wysokiej (Ceremonialnej), wymaga dużego poświęcenia i samodyscypliny. Dodatkową, od razu rzucającą się w oczy zbieżnością jest choćby medytacja. Używana w celu zajrzenia w głąb siebie, uspokojenia umysłu, zbadania swych uczuć. Później staje się elementem odczuwania świata zewnętrznego, narzędziem koncentracji, wreszcie i wpływania nań. Ponadto stanowi kolejną drogę do podporządkowania ciała, fizyczności, komendzie silnej woli, umysłu. Kto nie wierzy może się przekonać starając się utrzymać na wodzy myśli i ciało podczas minimum półgodzinnego bezruchu w trakcie ćwiczenia medytacji. Po kwadransie uporczywa potrzeba zmiany pozycji czy nawet głupie swędzenie staje się przerażająco nieodparte. Że nie wspomnimy już o myślach, z których każda dąży we własnym kierunku niezależnie od innych, a to trzeba opanować i myślami nauczyć się gruntownie kierować.

W magii rytualnej trzeba często poczekać na odpowiednią fazę księżyca i odpowiedni wiatr, a także porę dnia. Wschódsłońca, pierwsza kwadra i wiatr ze wschodu to coś nowego, początek, zmiana na lepsze. Południe, pełnia i wiatr z południa to największa siła i moc. Odpędzanie zła, oddzielanie i kończenie czegoś najlepiej udaje się o północy, przy północnym wietrze i trzeciej kwadrze.

Magia rytualna składa się z kombinacji różnych elementów, takich jak wypowiadanie specjalnych słów, wydawanie dźwięków, wibrujący śpiew, ustalone ruchy. Rytuały wymagały trzymania w rękach wielu różnych rekwizytów. Przykładowo czarodziejska różdżka, która w rękach maga była berłem – symbolem władzy służyła niejednokrotnie do zwoływania duchów i aniołów.

Niech mądry mag pozna siłę
działań, czynów, gestów i słów
wypowiadanych w powadze obrzędu.
To jest droga do serca
ze wszystkich najkrótsza
Wypełniona światłem, łagodna i prosta.
Ten, kto szuka zaklęć dla dokonania zmian
znajdzie wolę życia, która zawiedzie go do celu.
Niech niewinni – z ukrycia,
w spokoju i ciszy dojrzą potęgę słowa i czynu,
której zgiełk świata tylko by osłabił.

Stanęliśmy u progu świata magii ceremonialnej. Szczerze mówiąc, wszystkie czary i rytuały nie są niczym innym, jak jeszcze jednym sposobem na dotarcie do tajemnych sił natury, które drzemią w każdym z nas. Magia ceremonialna nie ma nic wspólnego z kultem diabła, wywoływaniem duchów czy czekaniem na UFO. Poprzez lata, to pradawne rzemiosło zostało związane z całą gamą nieodpowiednich skojarzeń. Jeśli chcesz, magię ceremonialną można nazwać magią białą lub wysoką. Mogłeś słyszeć o białej i czarnej magii choć niektórzy mówią,że w rzeczywistości takie rzeczy w ogóle nie istnieją, a są tylko biali i czarni magowie. Jeśli pracujesz z magią, używając jej dla samolubnych i szkodliwych celów, jest to magia czarna. Jeżeli działasz dla dobra innych, próbując choćby w małym zakresie uczynić świat miejscem lepszym i używając swoich umiejętności w sposób rozumny – jest to magia biała.” Nic dodać, nic ująć. Oczywiście nie trzeba dodawać, że jeśli masz niskie motywy Natura zawsze znajdzie sposób, aby cię powstrzymać.

Prawda jest jednak taka, że w starożytności terminu magia biała używano w odniesieniu do tych praktyk i rytuałów w których opierano się o boski Promień Białego Światła i jego odcienie. Terminu czarna magia używano do prac które oparte były o używanie demonicznego Promienia Czarnego Światła czy raczej czarnej energii mroku. I po rodzaju oraz źródle energii rozróżniano białą magię od czarnej, asurycznej, a nie po konotacji moralnej. Właściwie magia ceremonialna nie jest czymś, co można opisać lub przedyskutować. Można jej jedynie doświadczyć. Głównie polega na uzyskiwaniu władzy nad materią i jeżeli wolisz, jest to bardzo stara i bardzo piękna forma pozytywnego myślenia. Kiedy wykonasz jakiś z rytuałów przekonasz się, że twoje zrozumienie magii zwiększa się o wiele szybciej, niżbyś jedynie czytał o nich jedynie w teorii.

Rytualna Magia Wysoka

Jednym z podziałów panujących w magii jest podział na magię wysoką i niską. Magia wysoka to magia ceremonialna, wymagająca odpowiednich, często drogich lub trudno dostępnych rekwizytów, polegająca generalnie na kontaktach z duchami i uzyskiwania pożądanych zmian poprzez wpływanie na owe duchy. Magia zwana niską to czarostwo, magia ludowa, rzemiosło wiejskich czarownic wykorzystujące moc drzemiąca w naturze. Z nazwy można wnioskować, że magia wysoka jest bardziej skuteczna lub „prestiżowa”– i tak jest w rzeczywistości, chociaż zależy to w dużej mierze od osoby maga. Jest to jednak dyscyplina znacznie trudniejsza, wymagająca bezwzględnego oddania, poświęcenia i żelaznej samodyscypliny. Należy także liczyć się z czyhającymi na nieudolnego maga niebezpieczeństwami.

Magia naturalna związana jest głównie z wierzeniami pogańskimi (np. Wicca), natomiast magia ceremonialna dotyczy raczej obszarów gdzie znane są elementy boskiej magii jak praca z aniołami i bóstwami. Ponadto magia wysoka zalecana jest raczej osobom bardzo wszechstronnie i gruntownie wykształconym i majętnym – takie zresztą właśnie praktykowały ją przez wieki. Magia ludowa to magia prostych rytuałów, łatwo dostępnych rekwizytów – kamieni, świec, sznurków, ziół itp., pozwalająca na dużą dowolność w postępowaniu. Magia ta pochodzi wprost od ludu, który magicznymi zabiegami wspierał swoje starania w dziedzinie rolnictwa czy życia codziennego. Celem rytuałów było więc „zamówienie” choroby, zapewnienie lepszych zbiorów czy zdobycie serca ukochanego, a także zapanowanie nad niesprzyjającymi zjawiskami atmosferycznymi.

Zwolennicy magii naturalnej podają na jej obronę, że działać będzie ona w rękach każdego, kto będzie miał dostatecznie dużo dobrej woli. Każdy może poznać jej podstawowe reguły i sam układać zaklęcia i rytuały. Innym aspektem świadczącym za magią naturalna jest fakt, że w przeważającej większości jest ona magią dobrą, mająca na celu pomaganie ludziom i zmienianie świata na lepsze. Nie jest to jednak absolutnie jednoznaczny podział, albowiem i w magii ludowej znaleźć można „proste przepisy” na uprzykrzenie życia bliźnim – chociażby w magii voodoo (wudu), która jest, bądź co bądź, magią ludową (choć nie tak prostą i dowolną jak ludowa magia europejska). Istotą Voodoo są jednak poważne trwające czasem nawet 40 dni rytuały, a zatem jest to magia ceremonialna. Nie istnieje Voodoo bez pracy z Loa (Bóstwami, Aniołami).

Magia ceremonialna to prawdziwa „arystokratka” na tle swojej ludowej koleżanki. Stawia ona ogromne wymagania w stosunku do praktykującego. Musi on nie tylko całe życie bardzo pilnie się uczyć i ćwiczyć, ale także prowadzić ascetyczny tryb życia. Poza tym samo zgromadzenie potrzebnych materiałów i urządzenie miejsca praktykowania magicznych rytuałów może poważnie nadszarpnąć budżet osób mniej zamożnych. Ponieważ w magii wysokiej mag ma do czynienia z potężnymi duchami i bogami, narażony jest nieustannie na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, tak fizycznego, jak psychicznego. Oczywiście obie dziedziny posiadają wiele elementów wspólnych. Jest to przede wszystkim osoba maga, jego umiejętność wizualizacji, potęga i umiejętność koncentracji, a następnie wyzwolenia mocy osobistej. Praktykowanie jednego rodzaju magii nie wyklucza także zajmowania się drugim z nich. Prawdziwi magowie są bowiem wszechstronni.

Magia wysoka, ceremonialna to takie białomagiczne antylicho dla wszystkich demonicznych aktywności w jakie zaangażowana jest ciemniejsza część rodzaju ludzkiego. Magia wysoka jest istotną częścią szkół białej magii i oryginalnie służy do kontaktu z wyższymi dobrymi duchami, aniołami i bóstwami Nieba. Magia wysoka pochodzi z Niebios od aniołów i bóstw nieba, od istot ze światła i na magicznych kręgach światła oraz ogniowych ceremoniach jest oparta.

Zasady Praktykowania Magii Rytualnej

Aby praktykować Magię, szczególnie tę ceremonialną, najlepiej jest dołączyć do jakiejś mocno i zdecydowanie oraz regularnie praktykującej grupy w okolicy lub w twoim kraju. Wiele umiejętności dziedziczy się od tych, którzy już wiele lata dużo praktykowali z efektami. Energia grupy wzmaga praktykę i siłę ceremonii. Nie należy jak mawiał Mistrz Magii Henoch aliasHermes lekceważyć grupowej praktyki. Oprócz tego, wiele potężnych rytuałów wykonuje jednocześnie siedem, dziesięć lub szesnaście osób, a bywa, że potrzeba 108 osób do rytuału magicznego.

Osoba pragnąca praktykować magię która nie ma możliwości lub chęci do przyłączenia się do jakiejś organizacji i/lub osiągnięcia personalnych instrukcji może ciągle nauczyć się tej sztuki/nauki bezpiecznie i efektywnie. Jedynymi ograniczeniami są wymówki, które pochodzą z codziennego życia, które nie dostarcza ni czasu, ni źródeł do praktyki jakiegokolwiek życia duchowego. Niechęć do grupy jest zwykle oznaką lenistwa i niechęci do praktyki magii.

Nauka, praca i stres wydają się zawsze konspirować razem aby nie pozwolić na nic innego niż przyziemne i rozgoryczone spojrzenia na życie. Dla tych samotnych praktykujących (i prawdopodobnie dla tych, którzy nimi nie są, a którzy mogą też coś z tego zyskać), którzy znajdują czas i źródła przeszkód w swej praktyce, wskazuję na kilka rzeczy, które mi bardzo pomogły:

Nigdy nie pozwól sobie na wymówki. Jeżeli znajdziesz jakąś wymówkę aby nie ćwiczyć, niezależnie od okoliczności, może to i na pewno zdegraduje cię bardzo mocno.
Jeżeli masz na prawdę mało czasu, zwykłe codzienne praktyki jak Mniejszy Rytuał Penatagramu może być wykonany wyobrażając sobie świątynie, narzędzia i strój.
Jeżeli musisz robić to często (pkt. 2) to zaplanuj sobie przynajmniej raz w tygodniu czas na pełne wykonanie rytuału, ze wszystkimi parafrenaliami.
W szkole lub pracy praktykuj asany. Nie mam na myśli żadnych wymyślnych pozycji a raczej te podstawowe i po prostu bycie świadomym swej pozycji, utrzymywanie wyprostowanego kręgosłupa, stóp płasko na ziemi i czujnego umysłu (tzn. żadnego marzenia na jawie) i spokojne, regularne oddychanie.
Praktykuj adoracje aniołów, bóstw i Bogów. Są one doskonałymi „przypomniaczami” podczas dnia do bycia skupionym na Wielkim Dziele.
Jeżeli tylko możesz, próbuj kochać wszystko i każdego z kim się spotkasz bez rozróżniania ludzi na lepszych i gorszych, bez ich dyskryminowania z powodu koloru skóry czy wyznania.
Jeżeli pkt. 6 jest dla Ciebie za trudny, na prawdziwie szczerym poziomie, spróbuj po prostu doceniać miejsce wszystkich i wszystkiego w skalach i równowadze wszechświata. Bądź szczęśliwy. Jeżeli jesteś aktywnie i rozmyślnie szczęśliwy (jeżeli nawet jest to trudne) to nie tylko nabierasz zwyczaju bycia w takim stanie, lecz dodatkowo wpłynie to na ludzi wokół ciebie. Oni skłaniają sie do bycia szczęśliwymi wzamian i traktują cię z większą uprzejmością i respektem niż normalnie. To jest potęga magji…
Ćwicz swą wolę poprzez czynienie przysiąg (zaczynając najpierw od małych). Te które ja stosowałem to nie jedzenia żadnego „junk food” (żarcie z barów szybkie obsługi, gotowych mrożonych dań itp.) przez tydzień, nie kłócenia się z pewnymi osobami nie zależnie od tego co powiedzą przez 24 godziny itp., itd. Kreatywność i twórczość bardzo pomagają w tym ćwiczeniu (jak wszędzie indziej).
Afirmuj codziennie, że celem twych praktyk i wszystkiego co robisz jest nic innego niż Wielkie Dzieło. I że oświecenie i rozwój duchowy które to umożliwia ciężka praca są prawdziwie jedynymi rzeczami w życiu które na prawdę mają znaczenie.
Medytacje, spożywanie mniejszej ilości chemikaliów, czytanie o magyi, religii, filozofii i innych tematach z wielu różnych punktów widzenia są również bardzo wartościowe dla samotnie praktykującego maga ceremonialnego. Pamiętaj, że ostatecznie twoja ścieżka jest między tobą a tobą (tobą i twą Prawdziwą Jaźnią, twym Aniołem Stróżem) i chociaż inni mogą proponować pomocne rzeczy, to jest twą odpowiedzialnością osiągnąć samemu oświecenie.


OCCULTUM – Laboratorium Magiczne

Przyjrzyjmy się miejscu, w którym mag studiuje nauki tajemne i odprawia magiczne rytuały. Tradycyjnie nazywa się je occultum lub laboratorium magiczne. Laboratorium musi być w kształcie odpowiednim dla zasady złotego podziału. Laboratorium takie powinno mieścić się w pomieszczeniu bez okien, oświetlonym słabym, ale równomiernym światłem. Ściany muszą być słonecznie białe, bez żadnych wzorów czy zabrudzeń. Samo pomieszczenie także musi być idealnie posprzątane i dobrze przewietrzone. Mag nie powinien do niego wpuszczać nikogo, a zatem drzwi muszą być zaopatrzone w zamki.

Na suficie pomieszczenia należy namalować czteroramienną gwiazdę, której ramiona wskazują cztery strony świata (podobną do róży wiatrów). Ściany pomieszczenia także muszą być zgodne dokładnie z czterema stronami świata. W części wschodniej laboratorium, czyli na idealnie wschodniej ścianie ustawia się ołtarz magiczny, czyli stół o wymiarach 70 na 50 centymetrów, pomalowany na biało. Po obu jego stronach ustawia się pod ścianami dwie szafy na magiczne utensylia. Koło szaf stać powinny: po jednej stronie komoda, a po drugiej stół i krzesło. Ołtarz, szafy, komoda, oraz stół i krzesło muszą być pomalowane na słonecznie biało. Z tyłu ołtarza ustawia się dwa sprzęty czarne: pulpit na magiczne księgi oraz okrągły stolik pomocniczy. W sumie sprzętów jest siedem (stół z krzesłem liczy się jako jeden mebel).

Ołtarz należy przykrywać obrusem w kolorze stosownym do rodzaju odprawianego zaklęcia. Dodatkowo na ołtarzu stawia się symbole czterech Żywiołów: świecę, kadzielnicę, szklaną kulę i czaszkę. Wszystkie te przedmioty także musza spełniać pewne wymagania. Do tego Mag powinien posiadać odpowiednie szaty, dopasowane do rodzaju obrzędów oraz dnia tygodnia (podporządkowanemu planecie), w który czary odprawia, a z pewnością musi mieć trzy: w kolorze białym, czarnym/fioletowym i czerwonym. Szaty owe są luźnymi, wygodnymi tunikami, które nie krępują ruchów i nigdzie nie cisną. Z przodu, pośrodku, powinny mieć wyhaftowany pentagram w odpowiednim kolorze. W pasie przewiązuje się je sznurem. Do szat mag zakłada stosowną biżuterię, przede wszystkim pierścienie wykonane z metalu odpowiadającemu dniu tygodnia (oraz planecie), z osadzonym odpowiednim kamieniem.

Poza strojem, mag powinien posiadać zapas kadzideł, olejków eterycznych, świec, ziół, kamieni oraz rytualne noże, sztylety, miecze – często wykonane ze szlachetnych metali i ozdobione szlachetnymi kamieniami. Przed przystąpieniem do ważnych rytuałów mag powinien pościć (także seksualnie) przez co najmniej 9 dni, a tuż przed obrzędem dokonać magicznego oczyszczenia poprzez rytualną kąpiel w zimnej wodzie. Mag powinien bezwzględnie być wegetarianinem i pić jedynie źródlaną wodę. Najlepiej, jeżeli jego dietę stanowią głównie warzywa i ewentualnie chleb (szczególnie przed przystąpieniem do obrzędów). Poza tym powinien pozostawać ogólnie wstrzemięźliwy i codziennie medytować, aby wzmacniać swoje siły psychiczne. Tylko tak wzmocniony mag jest w stanie stawić czoła potężnym mocom, które stara się okiełznać. Częstym powodem braku należytych rezultatów z uprawiania magii jest nieodpowiednia dieta, zły sposób odżywiania, brak postów i wstrzemięźliwości.

Pomoce Magiczne

Chociaż prawdziwy mag może osiągnąć wszystko swoją własną mocą – którą samodzielnie osiągnął na skutek swojej duchowej dojrzałości podczas magicznego rozwoju, to może on zdecydować się na używanie magii ceremonialnej i wszelkich pomocy, które do niej należą. Trzeba pamiętać, że wykonywanie rytuału bez zewnętrznych pomocy jest etapem bardzo zaawansowanym i z reguły niemożliwym do osiągnięcia bez ćwiczenia na konkretnych przedmiotach.

Korzyścią, jaką oferuje magia ceremonialna jest to, że poprzez powtarzane używanie jednego instrumentu do tej samej operacji, można osiągnąć rezultaty bez użycia własnej mocy. Magia ceremonialna umożliwia zatem łatwiejszą pracę z okultystycznymi mocami poprzez użycie różnych narzędzi pomocniczych. W zasadzie wszystkie zewnętrzne urządzenia, wszystkie magiczne instrumenty, są pomocą dla świadomości i pamięci maga. Poprzez kierowanie uwagi na określony instrument, reprezentowane przez niego zdolności i moce sprowadzone są do świadomości maga. Gdy tylko mag, podczas aktu ewokacji, weźmie w dłoń dowolny instrument, otrzyma pożądany kontakt i właściwy rezultat bez żadnego specjalnego wysiłku. Jeśli, na przykład, bierze w dłoń swoją magiczną różdżkę, która reprezentuje jego absolutną wolę, to natychmiast zostanie osiągnięty kontakt z pożądanym duchem, dzięki różdżce, poprzez wolę maga. To samo zdarzy się w odniesieniu do wszystkich innych magicznych pomocy, gdyż one również symbolizują duchowe moce, prawa i jakości.

Mag, Mobed który chce używać magii ceremonialnej, powinien być bardzo drobiazgowy jeśli chodzi o jego magiczne instrumenty, gdyż te rzeczy mają być traktowane z prawie religijnym zachwytem. Ich wartość wzrasta z ostrożnym, dokładnym i pełnym uwagi używaniem. Magiczne instrumenty są tym samym, co święte relikwie i pomagają magowi stworzyć konieczną świątynną atmosferę wymaganą dla magii ceremonialnej. W momencie ich zastosowania, mag musi być prawie w stanie ekstazy. Jeśli instrument zostanie użyty dla jakiegokolwiek innego celu niż ten, dla którego jest przeznaczony, traci swoją magiczną skuteczność i nie może dłużej służyć oryginalnemu celowi.

Skoro każdy magiczny instrument wymaga odpowiedniego uczucia szacunku ze strony maga, to musi być utrzymywany poza wzrokiem osób niewtajemniczonych, by uniknąć jego profanacji. Zatem, zanim mag sięgnie po swój magiczny instrument, musi przejść proces mentalnego oczyszczania poprzez modlitwę, bądź odpowiednią medytację. Nigdy nie może dotknąć magicznego instrumentu, jeśli nie jest on potrzebnym składnikiem ceremonii. Musi zawsze być świadomy faktu, że każdy magiczny instrument symbolizuje najbardziej boskie prawa, a zatem musi być traktowany jak relikwia. Jedynie w rękach maga pamiętającego o tym wszystkim, instrument przyniesie zamierzony skutek.

Stosując wszystkie środki zalecane odnośnie podejścia do wszelkich magicznych instrumentów, mag wytworzy w sobie wyjątkowo silną manifestację wiary, woli i wszystkich właściwości prawa, a tym samym tak zwiększy swój magiczny autorytet, że będzie w stanie swoją wolą wpłynąć na istotę czy moc, by wytworzyła ona rezultaty, jakich on oczekuje. Nawet jeśli mag nie używa swoich magicznych instrumentów przez bardzo długi okres czasu, to wciąż pozostaną one w stałym kontakcie z wartościami, jakie symbolizują. Jako że każdy instrument jest magicznie ładowany (tj. dedykowany) określonym celem, to nigdy nie traci swoich magicznych mocy, o ile jest właściwie używany, nawet przez całe wieki od momentu jego ostatniego zastosowania. Jeśli ładowanie i konsekracja magicznych instrumentów zakłada, że mogą one być użyte jedynie przez określonego maga, dla którego zostały stworzone, to żaden inny mag nie może ich używać. Nie posiadałyby żadnej skuteczności nawet w rękach maga, który jest w pełni wtajemniczony w świętą naukę magii, chyba że byłyby one przez niego naładowane dla jego własnych celów.

Dni tygodnia w magii rytualnej

Dni tygodnia, pory dnia, a nawet godziny mają konkretne odniesienia do magicznych energii. Każdy dzień ma podporządkowany sobie kolor, planetę, liczbę i wiele innych elementów. Znajomość tych prawidłowości może zwiększyć skuteczność zaklęć, jeśli rzuci się je o odpowiedniej porze. Dzień to pora światła, kiedy energia Słońca jest silna i aktywna. Dzień sprawia, że chcemy badać, odkrywać, iść do przodu. Jest to dobra pora na interesy, handel, komunikację, odważne posunięcia, sprawy zawodowe i finansowe. Czas wzrostu, zyskiwania siły i mocy, a także budowania i wzmacniania energii miłosnych.

Najbardziej pełnymi mocy porami dnia jest wschód i zachód Słońca. Chwila, kiedy Słońce wstaje nad horyzontem i rzuca pierwsze promienie na uśpioną Ziemię, jest chwilą magii. Wschód Słońca wzmacnia i naładowuje wszelkie nowe początki, nowe perspektywy, pracę, miłość, a także nowe kierunki, które zdecydowaliśmy się obrać w życiu. Jest również porą na odzyskiwanie sił i zdrowia, leczenie złamanego serca. Rytuały odprawiane o wschodzie Słońca są niezwykłe i pełne mocy. Należy wówczas ustawiać się twarzą w kierunku wschodnim, oczywiście najlepiej w otwartej przestrzeni. O zachodzie Słońca stajemy podczas rytuałów z twarzą zwróconą ku zachodowi. Jest to pora na wejście w głąb siebie, uwolnienie się od stresu, ulżenie niepokojom, wyjaśnienie codziennych nieporozumień, poszukiwanie głęboko ukrytej prawdy. Kolory zachodu Słońca mają silne właściwości magiczne. Barwy nieba można dodatkowo wykorzystywać do wzmacniania swoich zaklęć. Każdy dzień tygodnia naładowany jest dodatnio (energia męska, aktywna) lub ujemnie (energia żeńska, pasywna). Każdego dnia jedna z energii przeważa, jednak obie są w danym dniu obecne. Wykorzystanie tych energii z pewnością wzmocni działanie zaklęć. Magiczny dzień/doba rozpoczyna się zawsze o wschodzie słońca. Zatem cała noc należy do mijającego dnia.

Niedziela – Pierwszy dzień magicznego tygodnia

Energia: męska
Planeta: Słońce – Ravi, Surya
Kolor: pomarańczowy, żółty, złoty, biały
Drzewo: brzoza

Magiczne zastosowanie: zdrowie, przywództwo, leczenie, powodzenie, samowiedza, szczęśliwość, ego, nadzieje, radość, siła, indywidualność, władza, ojcowie i mężowie, ochrona, moc, władza, uduchowienie, awans, fortuna…

Poniedziałek

Energia: żeńska
Planeta: Księżyc – Ćandra
Kolor: biały, srebrny, kremowy, jasnozielony
Drzewo: wierzba

Magiczne zastosowanie: kobiece tajemnice, ochrona, emocje, sny, jasnowidzenie, dom, rodzina, medycyna, kobieca płodność, wiadomości, złodziejstwo, podróże, podświadomość, leczenie, małe zwierzęta i dzieci, siostry i żony, macierzyństwo, instynkt.

Wtorek

Energia: męska
Planeta: Mars – Mangala
Kolor: czerwony i pomarańczowy
Drzewo: ostrokrzew

Magiczne zastosowanie: odwaga, zemsta, pokonanie wrogów, wyższe wykształcenie, przemoc, szybkie działanie, operacje, rozpraszanie złych zaklęć, małżeństwo, wojna, więzienie, polowanie, współzawodnictwo polityczne i fizyczne, przywództwo, żądza, leczenie chorób krwi.

Środa

Energia: męska
Planeta: Merkury – Hermes – Budha
Kolor: żółty, szary, fiołkowy, kolory opalizujące
Drzewo: leszczyna

Magiczne zastosowanie: umysłowa jasność, komunikacja, pisanie, strategia, dywinacja, młodzi ludzie, wiedza, negocjacje, interesy, nauczanie, nałogi, rozsądek, długi, lęk, strata, leczenie i samodoskonalenie, percepcja, grupa, podróż.

Czwartek

Energia: męska
Planeta: Jowisz – Guru
Kolor: purpurowy, błękit królewski
Drzewo: dąb

Magiczne zastosowanie: szczęście, powodzenie, rozwój, ekspansja, hojność, męska płodność, starsi ludzie, sprawy prawne, zdrowie, honor, bogactwo, stroje, pragnienia, męskie zawody, duchowe osiągnięcia, realizacja Boga.

Piątek

Energia: żeńska
Planeta: Wenus – Śukra
Kolor: różowy, morski, zielony, kolory pastelowe
Drzewo: jabłoń

Magiczne zastosowanie: miłość, przyjemność, pokój, romans, małżeństwo, atrakcyjność, przyjaźń, delikatność, łatwość, partnerstwo, sztuka, muzyka, sprawy seksualne i sercowe, fizyczne piękno, zapachy i perfumy, działalność społeczna, życie towarzyskie, kobiece problemy, ochrona.

Sobota – Szabat

Energia: żeńska
Planeta: Saturn – Śani
Kolor: czarny, ciemny fiolet, ciemny szary, indygo
Drzewo: olcha

Magiczne zastosowanie: pokonywanie przeszkód, duchowa komunikacja, medytacja, życie, wolność, samodyscyplina, ochrona, pokonywanie ograniczeń, odnajdywanie zagubionych osób i przedmiotów, starsi ludzie, zakończenia, śmierć, niszczenie chorób i plag, pokonanie tych, którzy nas ograniczają, obrona psychiczna.

Ceremonia – Magiczny Rytuał

Samooczyszczanie

Chociaż rytualna kąpiel cieszy się wśród magów dużą popularnością, istnieją tez inne sposoby oczyszczania ciała, np. stojąc na wietrze, wyobraź sobie, że porywa on ze sobą twoje negatywne myśli i emocje. PAMIĘTAJ oczyszczanie nie dotyczy wypędzania diabłów i demonów, ale zwyczajnego uwolnienia się od negatywnych myśli. Myśląc o przygotowaniu rytuału JUŻ GO ODPRAWIASZ. W tym momencie bowiem zostają wprawione w ruch energie a świadomość ulega tzw. „przesunięciu”.

Oczyszczanie przestrzeni

Pod pojęciem „przestrzeni” należy rozumieć obszar, na którym zostanie odprawiony rytuał. Oczyszczanie przestrzeni jest nieodłączną częścią rytuałów domowych – rzadziej występuje w trakcie rytuałów odprawianych pod gołym niebem. Wytrzyj podłogę. Zamieć ją zwykłą miotłą lub umyj. Kiedy będzie już czysta zastosuj magiczną miotłę. Nie musisz dotykać nią podłogi. Pracuj energetycznie, wyobrażając sobie, że miotła wymiata całe zło, choroby oraz psychiczne „śmieci”. Innym sposobem oczyszczenia jest rozsypanie soli lub jej mieszaniny ze sproszkowanymi ziołami (np. tymiankiem, rozmarynem, kopalem, szałwią lub draceną). W akcie rozsypywania zostaną uwolnione energie soli oraz ziemi. Rytuały przeprowadzane pod gołym niebem nie wymagają wielkiego oczyszczenia. Znaczna część środowiska naturalnego nie podlega psychicznym „zanieczyszczeniom” w tym wymiarze co domy mieszkalne. Wystarczy jedynie wsparte wizualizacją tradycyjne zamiatanie magiczną miotłą.

Tworzenie świętej przestrzeni

Na tę część rytuału składa się ustawienie ołtarza oraz utworzenie magicznego kręgu. Ustaw ołtarz pośrodku kręgu. Gdy przy nim staniesz winieneś mieć zwróconą twarz na północ. Teraz możesz przystąpić do wyznaczania magicznego kręgu. Zobacz i poczuj jak energia wypływa z twoich koniuszków palców, tworząc strumień wibrującego, purpurowo-niebieskiego światła. Powoli obejdź krąg, poruszając się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Uwolnij energię ze swego wnętrza i przy pomocy wizualizacji uformuj ją w kolistą jaśniejącą wstęgę o średnicy równej średnicy twojego kręgu. Powstały krąg winien otaczać cienie i ołtarz. Krąg winien być tworem żywym, jaśniejącym, rzeczywistym. Poczuj jego energię, doświadcz fizycznie istnienia jego krawędzi. Kiedy będzie on już solidny i kompletny zatrzymaj strumień wypływającej z ciebie energii. Odwróć dłonie ku ziemi i skieruj ją na powrót do siebie. Zamknij przepływ. „Strzep” dłonie – to konieczne.

Inwokacja

Inwokacja to akt metafizyczny. Nie tylko przywołuje do nas Boga i Boginię, ale również stymuluje nas, abyśmy mogli dostrzec boską cząstkę zawartą we własnym wnętrzu – nietykalną, niezmienną istotę, którą jest więź ze Starymi Ludźmi. Księgi magiczne zawierają zwykle kilka inwokacji. Pamiętaj, że improwizowane inwokacje,a najlepiej zapamiętuje się rymowane, są często znacznie mniej skuteczne niż najstarsze modlitwy. Nowe inwokacje trzeba wypraktykować skupioną praktyką, zwykle poleca sie 100 tysięcy powtórzeń lub więcej, aby nabrały mocy.

Celebrowanie rytuału

Jeśli rytuał jest odprawiany podczas sabatu następuje on zazwyczaj po inwokacji. W czasie tych rytuałów nie musisz mieć poważnego wyrazu twarzy. Śmiech i swoboda w skupieniu pełni bowiem magiczną i rytualną funkcję. Przykładowo szczery i radosny śmiech z rzuconej klątwy może ją czasem skutecznie unieszkodliwić.

Pobudzanie energii

Jest to działanie o charakterze magicznym. Sięgając po magię bądź pewny potrzeby jej wypełnienia i emocjonalnego zaangażowania się w jej realizację. Pamiętaj najczęściej najprostsze zaklęcia są najskuteczniejsze. Magiczny krąg lub kula kumuluje moc w czasie pobudzania energii. Gromadząc ją dla potrzeb zaklęcia na jeden ze starych sposobów (taniec, wibrujący śpiew, wizualizacja) wyznawcy magii usiłują utrzymać moc w swoich ciałach zanim osiągnie ona punkt kulminacyjny. Gdy tak się staje następuje jej wyzwolenie i przesłanie w miejsce docelowe. Po zakończeniu magicznych zabiegów odpocznij chwilę.

Uziemianie mocy

Po wysłaniu energii, moc, która pozostaje w tobie zaczyna cię „rozpierać”. Należy wówczas ją „uziemić”. Weź szczyptę soli ki rozsyp ją wokół kręgu. Możesz także spróbować wizualizacji, nadając nadmiarowi energii postać purpurowej mgiełki, wypełniającej krąg i ciebie samego. Weź do ręki dowolnie wybrany obiekt (magiczny nóż, pentakl) i wyobraź sobie jak pochłania on tę nadwyżkę. Staraj się trzymać ten przedmiot w dłoni lewej, receptywnej. Odłóż ów przedmiot, kiedy krąg będzie już oczyszczony a ty powrócisz do normalnego stanu.

Podziękowanie Bogini czy Bogu (Loa, Deva)

Niektórzy z wyznawców magii nazywają tą część rytuału „pożegnaniem bóstw”. Tak więc kończąc rytuał podziękuj bóstwom i poproś aby ponownie zaszczycili cię swą obecnością podczas kolejnego ceremoniału.

Przerwanie kręgu

Metoda ta jest uzależniona od tego w jaki sposób zbudowałeś krąg. Najłatwiej stosuje się zabieg następujący. Podziękuj dobrym bóstwom światła. Stań przed ołtarzem i wyciągnij przed siebie dłoń receptywną. Wyobraź sobie jak pochłaniasz wytworzoną przez krąg energię. W celu przecięcia kręgu możesz też zastosować magiczny nóż czy rytualny sztylet albo miecz. Wyobraź sobie jak panująca w kręgu moc zostaje wessana przez jego ostrze. Niezależnie od metody podziękuj władcom czterech stron świata za ich obecność i poproś aby sprawowali pieczę również nad twoimi przyszłymi rytuałami.

Czym charakteryzuje się ta magia?

"Jak sama nazwa wskazuje, magia ceremonialna jest systemem, w którym wszelkie działania magiczne są ujmowane w skomplikowane i czasochłonne rytuały lub ceremonie. Mówi się często, że magia ceremonialna wymaga drogich narzędzi, lecz jest to oczywiście nieprawdą. Nie jest ważne ile pieniędzy wydasz na narzędzia, a ile pracy Cię ono będzie kosztowało. Dzieje się tak, albowiem istoty tworzące ten Wszechświat doceniają ludzkie poświęcenie. W ten sposób pokazujemy swoją wytrwałość, wolę i jej zdecydowanie. Istoty nie chcą pomagać słabym. Niestety, dzielenie ludzi na lepszych i gorszych jest w tym systemie nieukniknione. Krąży z tego powodu stereotyp, że magowie ceremonialni mają wybujałe ego. Nie twierdzę, że jest to nieprawdą, gdyż ludzie są różni, a przecież nie znam wszystkich. Jednakże nie ego, a natura jest powodem takiego brutalnego podziału. Jedno prawo natury, znane już nawet dzieciom w przedszkolu, mówi: “Słabszy przegrywa, silniejszy wygrywa.” Nie można więc mówić o równości. Słabsi, zamiast ujadać, powinni zatem zaakceptować swój stan faktyczny i zacząć dążyć do stania się silniejszym, w czym silniejszy powinien mu zawsze pomóc.

System ten wymaga nie tylko cierpliwości, ale i ponadprzeciętnej inteligencji oraz wykształcenia. Myślę, że właśnie dlatego dawniej magia ta uprawiana była wyłącznie przez szlachtę. Dzisiaj złożoność tego systemu najczęściej odstrasza od niego ludzi, przez co jest znacznie mniej osób, które faktycznie praktykują, niż tych, którzy się tym wyłącznie obnoszą. Obrażanie kogokolwiek nie leży w tej chwili w mojej intencji. Cieszy mnie jakiekolwiek zainteresowanie człowieka magią, gdyż świadczy to o jego rozwoju. Chcę tylko podkreślić, że nie da się niczego osiągnąć bez działania. Ludzie, którzy nie praktykują, najwyraźniej nie są w tej chwili w stanie. Nie należy ich przez to potępiać, a zamiast tego pomóc im, gdy o to poproszą. Nie można jednak na nikim pomocy wymuszać. Każdy rozwija się w swoim tempie i niechaj tak pozostanie.

Znaczenie ceremonii

Wielu ludzi uznaje magię ceremonialną za stratę czasu. Myślą, iż odpowiednie gesty, narzędzia itp., są tylko utrudnieniami, jednocześnie nie znając ich znaczenia. Uważają, że efekty można osiągać w szybszy sposób, więc jest to wszystko zbędne. W rzeczywistości jest wręcz przeciwnie – to wszystko są ułatwienia. Zwalniają one maga z obowiązku utrzymywania uwagi na działaniach, których funkcją są owe pomoce. Dzięki temu mag może nie tylko skupić się na celu, ale i wykonywać pozostałe działania staranniej. Wiadomo, że nie da się robić kilku rzeczy na raz, i w każdej być równie perfekcyjnym, jeśli nie ma się podzielnej uwagi. Magiczne pomoce, odpowiednio dobrane, z kolei mogą to magowi umożliwić, gdyż wykorzystuje on wtedy w pełni swoje możliwości, które są ukryte głęboko w podświadomości. Pozwalają one również osiągnąć właściwy stan, w którym mag osiąga bezpośrednie połączenie z podświadomością. A jak niektórym pewnie wiadomo – jest ona najkrótszą drogą do świata astralnego, który względem fizycznego świata jest przyczyną wszelkiej manifestacji.

Uważam, że osoba lub osoby, dzięki którym powstał ten system, tworząc go zapewne wzorowali się na jednym z praw Wszechświata, mówiącym, iż: “Elementy połączone w jedną spójną całość są silniejsze, niż suma tych elementów jako jednostek.” Dlatego wszystkie magiczne pomoce są złożone w jedną ceremonię. Przy czym pomocami takimi mogą być również inni magowie. Dlatego system ten, właściwie uprawiany, będzie efektywniejszy, niż każdy inny. Tak przynajmniej jest w teorii. W praktyce różnie to wygląda, dlatego właśnie napisałem “właściwie uprawiany”. Jeśli elementy ze sobą nie współgrają, to efekt będzie znacznie gorszy, niż gdyby działały one osobno. Z tego też powodu wszelkie magiczne tabele korespondencji cieszą się tak wielką sławą. Pomagają one bowiem dobrać odpowiednie elementy. O pomocach magicznych napiszę wkrótce osobny artykuł, tymczasem przejdźmy dalej.

Magiczny trening

Proszę, oto kolejne “utrudnienie”. W zakonach magicznych zawsze przed staniem się magiem, należało przejść magiczny trening. Nie, nie jest to bezcelowe utrudnienie, które ma zniechęcać ludzi do magii. Przeciętni ludzie po prostu nie są w stanie uprawiać skutecznie magii bez odpowiedniego treningu. Człowiek musi wzmocnić wszystkie aspekty swojego ciała, duszy i ducha, tak jako jednostek, jak i całości. Aby to zrobić, przez kolejne miesiące wykonuje on dziennie specjalne praktyki, które doprowadzą go do tzw. harmonii. Jest wiele różnych treningów, w zależności od ścieżki. W zachodnim systemie, na trening ten składa się opanowanie czterech elementów, podniesienie “magicznej mocy” i rozwinięcie niefizycznych zmysłów. Poza tym, oczywiście, należy kształcić się w dziedzinie magii i zasadach jej działania.

Oczywiście po takim treningu nie można zakończyć pracy. Tak samo inicjacja w jakimś zakonie nie zrobi z Ciebie maga w siedem dni. W magii ceremonialnej niezbędny jest ciągły trening. Jest ona drogą do rozwoju, więc niemożliwe jest siedzenie na tyłku. Trzeba praktykować, codziennie. Trening w rzeczywistości się nigdy nie kończy. Należy wciąż rozwijać się i zdobywać kolejne stopnie. I nie chodzi mi o te spisane przez ludzi. Wymaga to wiele wytrwałości. W zasadzie to magia ta naprawdę wiele wymaga, jednakże jest to jak najbardziej opłacalne. Inaczej nie przetrwałaby tylu wieków.

Ewokacja

Podstawowym działaniem maga, po ukończeniu treningu, jest ewokacja. Pewnie większość z Was wie już, czym ona jest. Jeśli nie, w skrócie powiem, iż jest to metoda wzywania, komunikacji i podporządkowania różnych istot, z pomocą dostępnych sił wyższych. Przy czym na różne sposoby można ducha podporządkować. Te czynności nie są czymś, co może zrobić każdy, z tego też względu niemożliwa jest właściwa ewokacja bez wcześniejszego treningu. W innym wypadku adept zostanie oszukany i wykorzystany. Dlatego mag ćwiczy swoją wolę, rozwija niefizyczne zmysły i uczy się technik, które pozwolą mu wykonać prawidłową ewokację.

Niektórzy twierdzą, iż cały magiczny trening jest przygotowaniem wyłącznie do ewokacji. Nie zgadzam się z tym. Magia ceremonialna ma dużo więcej do zaoferowania. Ewokacja jest tylko podstawą. To umiejętność, którą mag musi opanować, zanim zacznie uprawiać prawdziwą magię ceremonialną. Żeby to wyjaśnić, wyszczególnię słowo “ceremonialna”. Ceremonia z definicji musi być grupowa, więc dlaczego mag praktykujący samotnie dalej uprawia magię ceremonialną? Odpowiedź jest prosta, choć nie dla wszystkich oczywista. Mag ceremonialny w swoich działaniach korzysta z pomocy przeróżnych obcych mocy i istot, więc nawet pracując sam, uprawia ceremonię, w której biorą udział różne duchy, bóstwa, anioły, czy demony.

Wielkie Dzieło

Znów bardzo znane pojęcie, o którym każdy zainteresowany magią ceremonialną powinien słyszeć. Co ono oznacza? W skrócie, jest to ścieżka do dostąpienia oświecenia lub jak kto woli Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża. Jest ono celem magów, lecz jednocześnie jest nieskończoną drogą. Po jej osiągnięciu życie staje się prostsze, a my zyskujemy nieskończenie wiele możliwości. Nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów, gdyż coś takiego jak problemy w rzeczywistości nie istnieje. To tylko nazwa na zjawiska, które sprawiają człowiekowi trudności. Najczęściej są przez ludzi niepożądane, albowiem nie są właściwie rozumiane. Pomaga jednak widzieć i rozumieć otaczające nas rzeczy takie, jakie są, nie patrząc przez pryzmat uprzedzeń, bez żadnych umysłowych “filtrów”.

Oświecenie nie jest końcem. To dopiero początek. Zawsze, każdy stopień, to wciąż dopiero początek. Droga jest nieskończona, a życie wieczne. Nie ma nic innego jak tylko rozwój." - Ipsissimi.com


ŹRÓDŁO :

Gabriel Grand - "Biała i czarna magia"
Himavanti.org
Ipsissimi.com